H Δέσποινα Τσεσμετζίδου - Δαλαβίκα δεν είναι μια... τυχαία μαμά!
Στο γκρουπ με τις SUPER ΜΑΜΑΔΕΣ, μαζί με την Δόμνα Βαρδανίδου έρχεται να προστεθεί και η Δέσποινα Τσεσμετζίδου-Δαλαβίκα. Σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά, εργαζόμενη και αθλήτρια ποδηλασίας, με δεύτερη θέση στο περσινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα δρόμου αντοχής, τέταρτη θέση στο ίδιο Πρωτάθλημα στο χρονόμετρο, δύο συμμετοχές (2009 και 2012) στην καθιερωμένη Σπαρτακιάδα (256 χλμ.) όπου κέρδισε την πρώτη θέση, 3 φορές πρωταθλήτρια κεντρικής Ελλάδας και όχι μόνο! Φετινός της στόχος είναι μια θέση στο βάθρο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Δρόμου τον Ιούνιο και στο Πανελλήνιο Πίστας. Ιδού...
Από την Ελένη Διακάκη
Είχες ασχοληθεί στο παρελθόν με κάποιο άλλο άθλημα;
Από τα 12 μου χρόνια ξεκίνησα προπονήσεις στο στίβο. Αυτό που θυμάμαι είναι πολλές νίκες σε διασυλλογικούς αγώνες και πρωταθλήματα με κυριότερη τη 2η Πανελλήνια νίκη στα 200μ. με εμπόδια το 1989 και μια 3η θέση, την ίδια χρονιά, σε Διεθνή αγώνα στην Κύπρο με την Εθνική Ομάδα. Δυστυχώς για μένα, στη δύσκολη ηλικία των 18 χρόνων που οι πειρασμοί είναι αρκετοί, σταμάτησα τις εντατικές προπονήσεις. Συνέχισα ερασιτεχνικά και αποσπασματικά για τα επόμενα χρόνια.
Πώς μπήκε το ποδήλατο στη ζωή σου;
Ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με την ποδηλασία όταν γνώρισα τον σύζυγό μου Κώστα Δαλαβίκα και αθλητή ποδηλασίας, το χειμώνα του 1999. Καλοκαίρι του 2000, άπειρη και χωρίς καμία άλλη προηγούμενη αγωνιστική συμμετοχή, έλαβα μέρος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Δρόμου όπου κατέλαβα την 9η θέση στο αγώνισμα Αντοχής. Αυτό ήταν ουσιαστικά η αφορμή για να ασχοληθώ με περισσότερο ζήλο και να κάνω πιο εντατικές προπονήσεις. Από τότε έχω συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες, με μια ενδιάμεση διακοπή 5 χρόνων, όπου έπρεπε να μεγαλώσω τα δύο μου αγόρια. Το 2009 επανήλθα στο χώρο κάνοντας κυρίως ερασιτεχνικές προπονήσεις. Το 2010 συμμετείχα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ζευγών Δρόμου όπου κατακτήσαμε, ως ομάδα, την πρώτη θέση του βάθρου. Από τότε άρχισα πιο εντατικές προπονήσεις και ακολούθησαν νίκες σε διασυλλογικούς αγώνες Δρόμου και ΜΤΒ.
O άντρας σου σε ενθαρρύνει να συνεχίσεις να κάνεις ποδήλατο;
Με τον άντρα μου κάνουμε μαζί τις περισσότερες προπονήσεις, επιπλέον είμαι τυχερή γιατί είναι και ο προπονητής μου, οπότε θα έλεγα ότι όχι απλώς με ενθαρρύνει αλλά αποτελεί παράδειγμα και έμπνευση για μένα, αφού από το 1978 είναι αθλητής ποδηλασίας, προπονείται και αγωνίζεται αδιάκοπα μέχρι σήμερα.
Τα παιδιά σου ασχολούνται με το ποδήλατο;
Αναπόφευκτα δε θα μπορούσε να γινόταν αλλιώς. Τα δύο μας αγόρια από πολύ μικρή ηλικία, γύρω στα τρία, έκαναν ποδήλατο χωρίς βοηθητικές ρόδες. Πήραν μέρος σε διάφορους ποδηλατικούς και λαϊκούς αγώνες και τώρα συμμετέχουν ως αθλητές στον Ποδηλατικό Αθλητικό Σύλλογο Πηνειό Λάρισας που ανήκει ο μπαμπάς και η μαμά.
Έχουν έρθει να σε δουν σε κάποιο αγώνα;
Από πολύ μικρή ηλικία ήταν παρόντες σε αγώνες που έτρεχε ο μπαμπάς ή η μαμά. Στους περισσότερους αγώνες που διεξάγονται στη γύρω περιοχή, μάς ακολουθούν όχι μόνο ως θεατές αλλά και ως αθλητές πια και είναι οι πρώτοι μαζί με τον άντρα μου που τρέχουν να με συγχαρούν και να με αγκαλιάσουν.
Ο άντρας σου σε ακολουθεί πάντα στους αγώνες;
Ο άντρας μου είναι πάντα δίπλα μου σε όλους τους αγώνες, με στηρίζει όχι μόνο από τη θέση του συζύγου αλλά και αυτή του προπονητή. Είναι πολύ σημαντική και ενισχυτική για μένα η παρουσία του, μου δίνει δύναμη και κουράγιο πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Το οικογενειακό σου περιβάλλον βοηθάει στο να σου μένει χρόνος για ποδήλατο;
Η μεγαλύτερη βοήθεια είναι ότι τα παιδιά μου είναι σε μια ηλικία που μπορώ να τα εμπιστευτώ μόνα στο σπίτι, ώστε να κάνω την προπόνησή μου ή να επωφεληθώ και να βγω νωρίς το πρωί όταν φύγουν για το σχολείο. Η μέρα μου είναι πολύ φορτωμένη με υποχρεώσεις είτε στη δουλειά μου, είτε στο σπίτι με δουλειές εσωτερικές και καθήκοντα μιας τυπικής μαμάς, οπότε ο προσωπικός χρόνος μου είναι μετρημένος. Στο χρόνο αυτό προτιμώ να κάνω προπόνηση όσο τίποτε άλλο, γιατί αυτό μου δίνει δύναμη, με γεμίζει ενέργεια ώστε να ανταποκριθώ στη διάρκεια της ημέρας σε όλους τους ρόλους.
Μαμά, σύζυγος, εργαζόμενη και ποδηλάτισσα. Πώς το χειρίζεσαι και προλαβαίνεις να ανταπεξέρχεσαι σε όλα;
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι σε καθημερινή βάση να τα προλάβω όλα, να τα συνδυάσω όλα, να τα κάνω σωστά όλα, να μοιράσω το χρόνο μου σωστά για να μπορέσω τι; να κάνω προπόνηση. Όλα κινούνται μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο με στόχο να μη χαθεί η προπόνηση… να μη χαθεί η μοναδική διέξοδός μου και ξέσκασμα στη διάρκεια της μέρας. Για να λειτουργήσει αυτό χρειάζεται σωστό καταμερισμό των εργασιών και καλό προγραμματισμό του χρόνου, θέληση και βέβαια προσήλωση στο στόχο και πολύ αγάπη. Αγάπη και θέληση νομίζω ότι είναι αυτό χρειάζεται περισσότερο από όλα.
Ποιος ρόλος είναι πιο δύσκολος και γιατί;
Νομίζω ότι το δυσκολότερο είναι να είσαι μια καλή μαμά. Πάντα απαιτούνται τα μέγιστα για αυτό το ρόλο.
Λειτουργεί το ποδήλατο εξισορροπητικά στη ζωή σου;
Βέβαια. Η προπόνηση αποτελεί για μένα μια φυγή από την καθημερινότητα, μου δίνει ζωντάνια, ενέργεια και με εφοδιάζει με ψυχικά αποθέματα, ώστε να μπορέσω να ανταπεξέλθω στα καθημερινά καθήκοντα. Κυρίως όμως μου δίνει δύναμη, αντοχές και ηρεμία που χρειάζομαι σαν μαμά και σύζυγος.
Το ποδήλατο δηλαδή αποτελεί μέλος της οικογένειας;
Το ποδήλατο όχι μόνο αποτελεί μέλος της οικογένειάς μου αλλά είναι η αγάπη μας, είναι το πάθος μας. Αποτελεί μάλιστα και το επάγγελμά μας, μιας και έχουμε κατάστημα ποδηλάτων και είμαστε ταγμένοι να το υπηρετούμε καθημερινά, ακούραστα και με πολύ μεράκι.
Η καλύτερη ποδηλατική σου στιγμή;
Θα έλεγα ότι είναι όλες οι στιγμές που απολαμβάνω στους αγώνες με τα παιδιά μου και με τον σύζυγο – συναθλητή - προπονητή μου. Είναι η πρώτη αγκαλιά που θα μου δώσουν, η πρώτη συγκίνηση, τα συναισθήματα πληρότητας και δικαίωσης των στόχων. Ακόμη οι στιγμές που τρέχω με τον άντρα μου σε κοινούς αγώνες Μάστερ είναι αξεπέραστες….
Μελλοντικά σχέδια και στόχοι;
Απώτερος αθλητικός μου στόχος είναι να παραμείνω για την επόμενη 10ετία στο χώρο, σαν αθλήτρια σε επίπεδο πρωταθλητισμού και μακροπρόθεσμος στόχος να συμμετέχω σε αγώνες Δρόμου στην κατηγορία Μάστερ ως η γηραιότερη αθλήτρια. Για να γίνει αυτό θα χρειαστούν πολλά χιλιόμετρα, πολλή δουλειά και πολύς ιδρώτας… Μέχρι τότε, θα ήθελα να είμαι υγιής εγώ και η οικογένειά μου, να μπορώ να προπονούμαι, να αγωνίζομαι παρέα με το σύζυγό μου σε αγώνες και να καμαρώνουμε μαζί τα δύο μας παιδιά στο άθλημα, ως συνεχιστές μας…
Ευχαριστούμε πολύ και καλή επιτυχία στους στόχους σου!
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ονοματεπώνυμο: Δέσποινα Τσεσμετζίδου - Δαλαβίκα
Ημ/νία γέννησης: 3-8-1973
Οικογενειακή κατάσταση: Έγγαμη με δύο παιδιά 8 και 10 ετών
