Ηπροέλευσή τους αποδίδεται στη νότια Ασία όπου μπορούν να βρεθούν άγρια στη φύση. Φαίνεται ότι ήρθαν από το Ιράν από όπου εξαπλώθηκαν στην Αίγυπτο. Αναφορές αυτού του φρούτου εμφανίζονται στην Αίγυπτο το 2400 π.Χ. Οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι τα έκαναν δημοφιλή στη Μεσόγειο. Οι ναυτικοί του 16ου και 17ου αιώνα διέδωσαν την καλλιέργειά του στην Αμερική, όπου βρήκαν κατάλληλο κλίμα για να αναπτυχθούν. Τα καλλιέργησαν και οι Ισπανοί εξερευνητές. Αρχικά τα πεπόνια ήταν πολύ διαφορετικά από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα. Το μέγεθός τους δεν ξεπερνούσε το μέγεθος ενός πορτοκαλιού αλλά με την πάροδο του χρόνου, εμφανίστηκαν μεγαλύτερες ποικιλίες. Ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τα κολοκύθια και τα αγγούρια και είναι ένα αναρριχητικό φυτό που λατρεύει τη ζέστη και τις περιοχές με μεγάλη διάρκεια καλοκαιριού. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πεπονιών, που ξεχωρίζουν από το χρώμα της φλούδας και της σάρκας, από το σχήμα ή το βάρος, το άρωμα και τη γεύση, όπως τα κανταλούπε, τα αργείτικα, οι μπανάνες, τα κουνέλια ή τα κρεμαστά χειμωνιάτικα.

Η συνέχεια στο itrofi.gr