Η οικογένεια μας, τα πρόσωπα με τα οποία μοιραστήκαμε την παιδική μας ηλικία, υπήρξε η αφετηρία από την οποία ξεκινήσαμε για να πάμε προς την ενήλικη ζωή μας.
Καθώς ξεκινήσαμε όμως, βρήκαμε ανυπέρβλητα για την παιδική μας ψυχή εμπόδια, αισθανθήκαμε έλλειψη στήριξης και αποδοχής. Ο μικρός μας εαυτός μεγάλωνε με βιώματα δύσκολα και επίπονα, με βάρη που δεν έπρεπε να κουβαλάει, με φόβους που κανείς δεν καθησύχασε, με αγκαλιές που ποτέ δεν έλαβε όταν τις χρειάστηκε, με «πρέπει» και κανόνες που δεν καταλάβαινε, αλλά δεν είχε επιλογή να παρακούσει. Με παράπονα και ελπίδες που δεν εισακούστηκαν, με ανάγκες που κανείς δεν κατάλαβε και δεν κάλυψε, με λάθη που δε συγχωρέθηκαν και με πόνο συσσωρευμένο, καταπιεσμένο που δεν εκδηλώθηκε ποτέ, ώστε να επουλωθεί.
Κάπως έτσι βγήκαμε στη ζωή για να κάνουμε το δικό μας ταξίδι!
Ας δώσουμε λοιπόν στα παιδιά μας, όλα εκείνα που θα τα κάνουν να αισθάνονται προστατευμένα και όχι καταπιεσμένα, ελεύθερα αλλά με διακριτά όρια και κανόνες, να αισθάνονται ότι μπορούν να εκφραστούν χωρίς φόβο και να ονειρευτούν χωρίς όρια.
Στη γραμμή της δικής τους αφετηρίας, είμαστε εμείς, που μπορούμε να τους δώσουμε την ώθηση, τη στάση ζωής, που χρειάζονται για να φύγουν δυνατά προς τα εμπρός.
Πρώτη ώθηση είναι η αγάπη μας για τον εαυτό μας και τον σύντροφό μας, όποια και αν είναι η μεταξύ μας κατάσταση. Τα παιδιά μας αντιλαμβάνονται καλύτερα τις πράξεις μας, παρά τα λόγια μας. Αν μέσα στην καθημερινότητά μας, οι πράξεις μας δείχνουν σεβασμό και αγάπη, τα παιδιά όχι μόνο θα αισθάνονται ασφαλή, αλλά θα μάθουν κι αυτά να αγαπούν και να σέβονται.
Η δεύτερη ώθηση είναι η αποδοχή. Κάθε φορά που αποδεχόμαστε τα παιδιά μας χωρίς όρους, που στα λάθη τους, επιλέγουμε την καλοσύνη αντί για την επίκριση, τη συγχώρεση αντί για την επίθεση, τη συζήτηση αντί για την τιμωρία.
Τα μαθαίνουμε πώς να παίρνουν την ευθύνη για να επανορθώνουν τα λάθη τους και όχι να φοβούνται ότι αν ξανακάνουν λάθος δεν θα τα αποδεχθούμε. Τα μαθαίνουμε πως τα λάθη τους είναι ευκαιρία για μάθηση και όχι ήττα.
Η τρίτη ώθηση είναι η αυτοεκτίμηση. Αν εμείς έχουμε ένα καλό απόθεμα αυτοεκτίμησης, τότε και τα παιδιά μας εύκολα θα πιστέψουν στον εαυτό τους. Τα συνεχόμενα παράπονα μας για τη δουλειά μας, για τη ζωή, για τον σύντροφό μας δείχνουν ότι δεν εκτιμάμε τη ζωή μας, ούτε και τον εαυτό μας που δέχεται να ζει έτσι. Έτσι, τα παιδιά μας καταλαβαίνουν ότι η ζωή δεν αξίζει, ότι εκείνα δεν αξίζουν, παρά μόνο αν γίνουν οι καλύτεροι, οι άριστοι των αρίστων, σε ένα κόσμο ανταγωνιστικό και σκληρό. Μπορούμε να τους δείξουμε λοιπόν, ότι η οικογένειά μας είναι μια ομάδα που ΑΞΙΖΕΙ.
Η τέταρτη ώθηση είναι οι κανόνες. Για να εξασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας μεγαλώνουν και ωριμάζουν μέσα σε ένα περιβάλλον με ασφάλεια και προστασία χρειάζεται να υπάρχουν όρια και κανόνες. Όμως, αυτοί οι κανόνες θα πρέπει να είναι ευέλικτοι, ελαστικοί, συζητήσιμοι και διαπραγματεύσιμοι. Ακόμα και αν τους παραβούν, είναι δική μας υποχρέωση να δούμε το γιατί και να βάζουμε καινούργιους, ίσως πιο συμβατούς με την υπάρχουσα κατάσταση και τη δεδομένη στιγμή.
Κανόνες που να μην φυλακίζουν τη φαντασία τους και τη δημιουργικότητά τους, να μην τους στερούν τη χαρά του παιχνιδιού και της ανεμελιάς. Κανόνες που να μην τα βάζουν σε ένα συγκεκριμένο καλούπι, αλλά να αναδεικνύουν τα ταλέντα τους και τη διαφορετικότητά τους.
Η πέμπτη ώθηση είναι η επικοινωνία. Είναι αναγκαίο μέσα στην οικογένειά μας να υπάρχει διαρκής και έντιμη επικοινωνία. Επικοινωνία που ξεκινάει με απλές ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε με αληθινό ενδιαφέρον : πως είσαι; πως τα πέρασες σήμερα; θέλεις να κουβεντιάσουμε; Στην επικοινωνία στηρίζεται η δυνατότητα επανόρθωσης όλων των προηγούμενων, καθώς και η δυνατότητα να κάνει όλη μαζί η οικογένεια μια πραγματική στροφή προς την ευτυχία.
* Η Ελένη Αϋφαντή είναι σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης (LifeCoach), εκπαιδευμένη στη Συστημική Ψυχιατρική και τη Διαχείριση Αρνητικών Καταστάσεων στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος που παρέχεται στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι ειδικευμένη στο Νευρογλωσσικό Προγραμματισμό (NLP), ως εκπαιδεύτρια (NLP CoachingTrainer). Πτυχιούχος Διοίκησης Επιχειρήσεων από το Université de La Rochelle της Γαλλίας. Από το 2011 πραγματοποιεί βιωματικά σεμινάρια και ομαδικές ή ατομικές συνεδρίες συμβουλευτικής με μια ευρεία θεματολογία, όπως αυτογνωσία, σχέσεις, πραγματοποίηση στόχων, διαχείριση αρνητικών καταστάσεων, και άλλα.
