Η έρευνα συμπέρανε ότι όσο περισσότερα τα αδέλφια του, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος διαζυγίου για ένα ενήλικα. Κάθε πρόσθετος αδελφός ή αδελφή (μέχρι τον αριθμό των επτά) μειώνει τον κίνδυνο διαζυγίου κατά 2%, ενώ από οκτώ αδέλφια και πάνω δεν παρέχεται πρόσθετη προστασία.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Οχάιο, με επικεφαλής τους καθηγητές κοινωνιολογίας Νταγκ Ντάουνι και Ντόνα Μπόμπιτ- Ζέχερ, που παρουσίασαν τα ευρήματά τους στο ετήσιο συνέδριο της Ένωσης Αμερικανών Κοινωνιολόγων στη Νέα Υόρκη, μελέτησαν στοιχεία για περίπου 57.000 ενηλίκους μεταξύ των ετών 1978- 2012.
Πρακτικά, σύμφωνα με τη μελέτη, είτε δεν έχει κανείς αδέλφια, είτε έχει ένα ή δύο, η διαφορά όσον αφορά την πιθανότητα διαζυγίου είναι μικρή, όμως στις πολύτεκνες οικογένειες η «προστασία» είναι πιο αισθητή. «Όταν συγκρίνει κανείς παιδιά από μεγάλες οικογένειες με μοναχοπαίδια, τότε υπάρχει αισθητή διαφορά στην πιθανότητα διαζυγίου», ανέφερε ο Ντάουνι.
Παιδιά πολύτεκνων οικογενειών έχουν πιο σταθερούς γάμους;
Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάθε παιδί που προστίθεται σε μια οικογένεια, αλλάζει τη δυναμική και τις ισορροπίες της. Περισσότερα αδέλφια σημαίνουν, μεταξύ άλλων, ότι το καθένα έχει μεγαλύτερη εμπειρία από τις διαπροσωπικές σχέσεις και τις «διαπραγματεύσεις» με άλλους ανθρώπους. Αυτό τον βοηθάει όταν πια παντρεύεται, καθώς έχει εξοικειωθεί ήδη στο να λαμβάνει υπόψη του την οπτική γωνία των γύρω του και να συζητά τη συμβιβαστική επίλυση των όποιων προβλημάτων της συμβίωσης.
Μάλιστα, η μελέτη δείχνει ότι η ύπαρξη πολλών αδελφών συνεχίζει να λειτουργεί αποτρεπτικά για ένα μελλοντικό διαζύγιο στην εποχή μας, όπως λειτουργούσε και πριν από 50 χρόνια. Πάντως οι ερευνητές επισήμαναν ότι ένα διαζύγιο μπορεί να οφείλεται σε πολλούς άλλους παράγοντες πέρα από το μέγεθος της οικογένειας. «Υπάρχει σχέση ανάμεσα στον αριθμό των αδελφών και το (μελλοντικό) διαζύγιο, όμως το να μην έχει κανείς αδελφό ή αδελφή, δεν είναι κάτι που από μόνο του μπορεί να καταδικάσει έναν γάμο», δήλωσε η Ντόνα Μπόμπιτ Ζέχερ.
Από την άλλη, προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε μικρού μεγέθους οικογένειες, έχουν γενικά καλύτερους βαθμούς στο σχολείο, σε σχέση με όσα προέρχονται από πολυμελείς οικογένειες.
