Μόλις ξυπνήσει το πρωί αρχίζει η δουλειά και οι ευθύνες σου γνέφουν απειλητικά; Τρέχεις να ταΐσεις και να ντύσεις τα παιδιά, να συγυρίσεις και να φύγεις νηστική σαν τρελή για τη δουλειά; Αν είσαι μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκυρά όπως η Μαίρη Παναγιωταρά, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσεις και μάλιστα σύντομα!
Και οι μαμάδες έχουν ψυχή
Οι εργαζόμενες μητέρες που προσπαθούν να κάνουν τα πάντα μόνες τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν σημάδια κατάθλιψης απ΄ ότι όσες αποδέχονται ότι δεν είναι υπεράνθρωποι, σύμφωνα με νέα μελέτη που εξέτασε δείγμα εκατοντάδων γυναικών.
Οι περισσότερες γυναίκες νομίζουμε πως μπορούμε να τα συνδυάσουμε όλα με επιτυχία όντας τέλειες μανούλες και άριστες υπάλληλοι. Στην πράξη βέβαια τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά και αν μια γυναίκα δεν συνειδητοποιήσει πως δεν μπορεί να γίνει σούπερ-ήρωας έρχεται προ των πυλών όχι μόνο της εξάντλησης αλλά και της κατάθλιψης.
Εργαζόμενη vs Οικιακά
Η έρευνα εξέτασε δείγμα 1600 Αμερικανίδων που ερωτήθηκαν σχετικά με την ισορροπία εργασίας – οικογενειακής ζωής. Για παράδειγμα ερωτήθηκαν κατά πόσο συμφωνούν με παραδοχές όπως το «Μια γυναίκα που εκπληρώνει τις οικογενειακές της υποχρεώσεις δεν μπορεί να έχει χρόνο για εργασία», «Αν η γυναίκα εργάζεται τα παιδιά έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν σημάδια παραβατικότητας» ή «Μια γυναίκα νιώθει ευτυχισμένη αν μπορεί να μείνει στο σπίτι με τα παιδιά της».
Μετά από κάποιο διάστημα, όταν οι γυναίκες έφτασαν στην ηλικία των 40 ετών εξετάστηκαν για σημάδια κατάθλιψης. Όπως και προηγούμενες έρευνες, η ανάλυση των ευρημάτων έδειξε ότι οι περισσότερες εργαζόμενες μητέρες είναι περισσότερο ευτυχισμένες απ΄ όσες κάθονται στο σπίτι. Ωστόσο όπως αποδείχτηκε δεν είναι όλες οι εργαζόμενες μητέρες εξίσου ευτυχείς.
Η έρευνα έδειξε πως οι γυναίκες με τάση να γίνουν σούπερ-μαμάδες έδειχναν σημάδια κατάθλιψης. Αυτό που συμβαίνει είναι πως οι γυναίκες που προσπαθούν να τα καταφέρουν μόνες, δίχως βοήθεια, είναι πολύ πιθανότερο να νιώσουν αποτυχία όταν κάτι πηγαίνει στραβά. Οι ενοχές και η απογοήτευση κάνουν την εμφάνισή τους, καθώς θεωρούν τον εαυτό τους κύριο υπεύθυνο ενώ η κούραση και η έλλειψη προσωπικού χρόνου επιδεινώνουν την κατάσταση.
Πως να γίνεις σούπερ-μαμά;
- Βάλε νερό στο κρασί σου: Όσο κι αν σου φαίνεται δύσκολο η ανατροφή των παιδιών μπορεί να γίνει παράλληλα με την καριέρα, αν αποφασίσεις να βάλεις λίγο νερό στο κρασί σου και να αφήσεις κατά μέρος την εμμονή να τα κάνεις όλα τέλεια και πάνω απ΄όλα μόνη. Το να δεχτείς βοήθεια, να αφήσεις το παιδί για λίγες ώρες στον παιδικό σταθμό ή να συνειδητοποιήσεις την αδυναμία σου να τα βγάλεις πέρα δε σε κάνει λιγότερο καλή μαμά.
- Ζήτα βοήθεια: Αντί να προσπαθείς να κάνεις τα πάντα μόνη σου, ζήτα από τα μέλη της οικογένειάς σου να βοηθήσουν στις δουλειές του σπιτιού και στη φύλαξη των παιδιών. Ζήτα από το σύζυγό σου να κάνετε καταμερισμό εργασιών και παρακάλεσε τη μητέρα σου να κρατήσει για κάποιες ώρες το παιδί ώστε να μπορέσεις να συνεχίσεις να εργάζεσαι.
- Μην αισθάνεσαι ενοχές δίχως λόγο: Μην αισθάνεσαι ενοχές κάθε φορά που το καθήκον σε καλεί και πρέπει να φύγεις για δουλειά. Μπορεί να νομίζεις πως αφήνοντας το παιδί σου στον παιδικό σταθμό το εγκαταλείπεις, γνωρίζεις όμως πολύ καλά πως κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Άλλωστε, δεν μπορείς να κρατήσεις το σπλάχνο σου κλεισμένο μέσα στο σπίτι, ούτε μπορείς συνέχεια να το έχεις κάτω από τις «φτερούγες» σου παρέχοντας του προστασία. το νηπιαγωγείο και το σχολείο είναι ένας χώρος που το παιδί κοινωνικοποιείται και μαθαίνει να επικοινωνεί.
- Μην ξεπερνάς τα όρια αντοχών σου: Δεν είναι ντροπή να συμφωνήσεις με τον εργοδότη σου να προσφέρεις παρτ-ταιμ εργασία αν δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα. Ορισμένες γυναίκες έχουν για παράδειγμα την οικονομική δυνατότητα να προσλάβουν οικονόμο ή δέχονται βοήθεια από συγγενικά πρόσωπα όπως οι γονείς και τα πεθερικά. Αν εσύ δεν έχεις την παραπάνω δυνατότητα είναι προτιμότερο να εξετάσεις το σενάριο της ημιαπασχόλησης αντί να προσπαθείς να συμβιβάσεις τα ασυμβίβαστα.
Να θυμάσαι:
Αυτό που πρέπει να κάνει μια γυναίκα για να γίνει σούπερ-μαμά είναι να αποδεχτεί ότι είναι άνθρωπος, να αναγνωρίσει και να προσδιορίσει τα όριά της αποδεχόμενη ότι δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνη της.
Από τη Δήμητρα Γκούντρα