Η οικειότητα μεταξύ φίλων είναι κάτι το λογικό και αναγκαίο για την οικοδόμηση ουσιαστικών και ειλικρινών σχέσεων. Τι γίνεται όμως όταν οι κολλητοί ξεπερνούν τη διαχωριστική γραμμή αυτή που ξεχωρίζει την οικειότητα από την ιδιωτικότητα; Γιατί, όπως ίσως έχεις ήδη αντιήφθεί, ακόμη και οι φίλοι μπορούν - άθελά τους ή μη - να καταπατήσουν την ιδιωτική σου ζωή, να ξεπεράσουν τα όρια και να σε φέρουν εκτός εαυτού.
Πλάκες, αστεία και καυστικό χιούμορ - που μπορεί να γίνονται με τα πιο αθώα κίνητρα - ίσως να σε φέρνουν σε δύσκολη θέση και να σε κάνουν να αισθάνεσαι άσχημα ενώ ερωτήσεις αναφορικά με το που βρίσκεσαι, τι κάνεις και με ποιούς συναναστρέφεσαι σου δημιουργούν την αίσθηση του πλήρη ελέγχου και του εγκλωβισμού. Ουέ κι αλοίμονο βέβαια αν διανοηθείς να θίξες το ζήτημα καθώς ο καβγάς δε θα αργήσει να ξεσπάσει ενώ η αντίδρασή σου θα φανεί αδικαιολογητη και άρνηση φιλίας.
Κι όμως, η ιδιωτικότητα είναι ιερή κι αν νιώθες πως καταπατάται, οφείλεις να λάβεις τα μέτρα σου. Είναι σεβαστό να υπάρχουν λεπτομέρειες της ιδιωτικής σου ζωής ή ενδόμυχες σκέψεις που δε θέλεις να αποκαλύψεις ακόμη και στους αδελφικούς φίλους, κάτι που οφείλουν να κατανοήσουν και να σεβαστούν. Φρόντισε λοιπόν να υπενθυμίσεις τα όρια και να τα καταστήσεις σαφή, με ευγενικό και όμορφο τρόπο. Από την άλλη βέβαια, μην ξεχνάς πως η διακριτικότητα πρέπει να υπάρχει κι από την δικιά σου πλευρά. Δώσε λοιπόν το καλό παράδειγμα, θέσε με ευγένεια τα όριά σου και σταμάτα να γκρινιάζεις πως εγκλωβίζεσαι αν εσύ η ίδια το προκαλείς.
