Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Εκεί, που λέω ότι θα γίνω καλός άνθρωπος και δεν θα πω άλλη κακία για συνάνθρωπο μου, κάνει μία δήλωση ο Άνθιμος Ανανιάδης και ξυπνάει τον... Βελζεβούλη από μέσα μου. «Ένας τραυματισμός με εμπόδισε να ασχοληθώ επαγγελματικά με το μπάσκετ»! Μάλιστα. Πες μου τώρα εσύ, φταίω εγώ αν πω την κακία μου; Ο Άνθιμος Ανανιάδης επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Το άλλο με τον τελευταίο καουμπόι το ξέρεις;

Τη δήλωση του Άνθιμου τη διάβασα την Τετάρτη το πρωί σε ένα εβδομαδιαίο περιοδικό. Δεν θυμάμαι ποιο, αλλά λίγη σημασία έχει. Όταν διάβασα, λοιπόν, να λέει ο ηθοποιός ότι από μικρός ονειρευόταν να γίνει μπασκετμπολίστας, αλλά ένας τραυματισμός του άλλαξε επαγγελματικό προσανατολισμό και από το παρκέ το γύρισε στο σανίδι, απόρησα. Εδώ την είχα την κακία, αλλά λέω: κομμάτια να γίνει. Σάμπως, ο Τζον Κόρφας ήταν κανένα τρελό μπόι για τα δεδομένα του μπάσκετ; 1.78 ύψος είχε, οπότε δεν αποκλείεται και ο Άνθιμος να είναι στα ίδια... επίπεδα.

Φευ, όμως. Το απόγευμα της ίδιας μέρας κάθισα να δω «Μαρία η άσχημη» και να μετρήσω διά γυμνού οφθαλμού το μπόι του Ανανιάδη. «Κύριε Αλέξη Μαντά» άκουγα και «κύριο Αλέξη Μαντά» δεν έβλεπα. Ώσπου έκανε λίγο παρά πέρα ο συμπρωταγωνιστής του και... αποκαλύφθηκε ο παραλίγο μπασκετμπολίστας! Σε όλο το μεγαλείο του με την κουστουμιά του και το γυαλιστερό πεντάποντο λουστρίνι του. Δεν θα πω άλλη κακία. Και κακώς, δηλαδή, που άνοιξα το θέμα. Κανονικά, θα έπρεπε να συμπάσχω μαζί του. Γιατί κι εγώ - μη με βλέπεις που είμαι ένα μέτρο κι ένα μίλκο - όταν ήμουν μικρή ονειρευόμουν να γίνω τοπ μόντελ. Αλλά σε ένα τραυματισμό ξε-γοφιάστηκα κι όπως καταλαβαίνεις η αδυναμία μου να κουνήσω τον γοφό, με κράτησε μακριά από τις πασαρέλες!