Αγαπημένε μου Σωτήρη,


«Αν ήταν η ζήλια ψώρα, θα είχε γεμίσει ο τόπος» λέει ο λαός και δεν έχει καθόλου άδικο. Πάρε παράδειγμα, τους Τούρκους, οι οποίοι θα πάνε στην Γιουροβίζιον με ένα τραγούδι... τάλε κουάλε με το «Yassou Μαρία» του Σαρμπέλ. Από που να πάρω τις ομοιότητες κι από που να τις αφήσω.

Από το ρυθμό; Από την κίνηση του αοιδού; Ή από τον στίχο «Shake it up»; Ειδικά το τελευταίο βγάζει μάτια. Να ήταν ένα «I love you» ή ένα «I need you» που όσο να κάνει ως στίχος παίζει σε πολλά τραγούδια, δεν θα λέγαμε τίποτα. Αλλά «shake it up», δηλαδή, «κούνα το» δεν είναι κάτι που το λες συχνά. Όχι ότι η χορογραφία πάει πίσω. Ίδιο κούνημα των γοφών, ίδιο ανατολίτικο λίκνισμα του κορμιού. Αν και ο ημί - Λιβανέζος Σαρμπέλ τον έχει μέσα του το ρυθμό.

Ωστόσο, η ιστορία αποτελεί σκάνδαλο και το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: «Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα»; Ο Τούρκος «έκλεψε» τον Σαρμπέλ ή ο Σαρμπέλ τον Τούρκο; Το γεγονός ότι ο Σαρμπέλ το παρουσίασε πρώτος ολοκληρωμένα, με την χορογραφία του, σημαίνει ότι Τούρκος είχε όλο τον χρόνο και την πολυτέλεια να «δανειστεί» κάποιες ιδέες για το δικό του άσμα. Αν κι έκανε τη διαφορά - μην πούνε ότι έκανε το απόλυτο... κλοπιράιτ - με το ανδρικό μπαλέτο του. Τώρα, μένει να δούμε αν αυτή η ιστορία κάνει κακό στον Σαρμπέλ, στο Ελσίνκι.


Αν ξέρεις κάτι που δεν ξέρω, πες το μου με ένα e-mail:
[email protected]