Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια μίλησε η Δέσποινα Βανδή και αυτή είναι μάλλον η πρώτη φορά, που η αοιδός αποκαλύπτει τόσες λεπτομέρειες για την οικογένεια της και τη ζωή της στην Καβάλα. Και μη γελάσεις, αλλά εγώ συγκινήθηκα πολύ με την εξομολόγηση της Δέσποινας. Τόσο πολύ, που παρέβλεψα τη δήλωση της «Έφτασα 40 χρονών. Έχω κι εγώ ένα σπίτι πια». Όχι, αγαπημένε μου, δεν θα σχολιάσω την «ανακούφιση» της αοιδού, επειδή στα 40 της απέκτησε ένα σπίτι/Mall και Αττικό πάρκο μαζί.

Θα μείνω στην εξομολόγηση της, που πραγματικά είναι συγκινητική και συνάμα συγκλονιστική, διότι δεν είναι λίγο να ακούς μία σταρ να αποκαλύπτει ότι ζούσε σε ένα σπίτι, χωρίς θέρμανση και τις άλλες ανέσεις που είχαν τα υπόλοιπα σπίτια. Η Δέσποινα περιγράφει το ρατσισμό που βίωσε όταν ήταν μικρή στην Καβάλα, αφού δεν ήταν κόρη γιατρού, δικηγόρου ή υπάλληλου. Μιλάει για τα δύσκολα πρώτα 20 χρόνια της ζωής της, που ήταν όλο στερήσεις και τον αγώνα του πατέρα της να ζήσει την οικογένεια του.

Ωστόσο, παραδέχεται ότι αυτό τη βοήθησε να μεγαλώσει με ένα σύστημα ηθικών αξιών και ουσίας των πραγμάτων, ενώ όταν μάζεψε χρήματα από τη δουλειά της ως τραγουδίστρια, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αγοράσει ένα σπίτι στους γονείς της. Με όλες τις ανέσεις του. Ωστόσο, το μεγάλο παράπονο της Βανδή είναι ότι ο πατέρας της πρόλαβε να το χαρεί μόνο έξι μήνες, αφού έφυγε πρόωρα από τη ζωή.