Αγαπημένε μου Σωτήρη,

«Λένε, λένε πώς ξεχνιούνται μάτια που δεν βλέπονται, όμως πιο πολύ αγαπιούνται, πιο πολύ τρελαίνονται». Και το αυτό διαπίστωσα μόλις είδα ξανά στην οθόνη μου τον Γιώργο Αυτιά. Δεύτερη πρεμιέρα, δεύτερη «καλή αρχή» και δεύτερο «καλό χειμώνα» μάς ευχήθηκε ο παρουσιαστής, ο οποίος από το πρωί της Πέμπτης είναι ξανά στον «αέρα» με το πρόγραμμα του Alter, που εκπέμπει κανονικά.

Και φτου φτου να μην τον ματιάσουμε, από καρδίας ευχόμαστε τούτη να είναι και η τελευταία πρεμιέρα που κάνει για τη φετινή σεζόν. Το ίδιο εύχεται και ο Αυτιάς, αλλά φευ έτσι όπως είναι η κατάσταση στο κανάλι, ποτέ δεν ξέρεις.

Αλλά το παραδέχομαι, μού έλειψε τα μάλα.. Αυτό το πάθος με το οποίο καταπιάνεται με την επικαιρότητα (τού έτυχε και χαρατσό-σπιτο) είναι μοναδικό. Για να μην πω για το χιούμορ του που είναι... συλλεκτικό κομμάτι. «Τηλεθεατές μου επέστρεψα. Πείτε το και στους γείτονες...» αστειεύτηκε το χιουμοράκι Αυτιάς, αλλά δεν χρειάστηκε να βγω στο μπαλκόνι να το βροντοφωνάξω. Οι συνταξιούχοι γείτονες τον είχαν κιόλας ανακαλύψει. Κρίμα γιατί πάντα ονειρευόμουν να βγω στο μπαλκόνι και να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη: «Αυτιάς is back»!