Η "Τουρκελλάδα" της Ιακωβίδου

21.11.2002
Αγαπημένε μου Σωτήρη, καιρό είχε να μας απασχολήσει η Χριστίνα Ιακωβίδου και μπορεί σε εμάς να μην έλειψε διόλου, εμείς της λείψαμε τα μάλα, μαζί και τα περίφημα "φώτα της δημοσιότητας".
Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Καιρό είχε να μας απασχολήσει η Χριστίνα Ιακωβίδου και μπορεί σε εμάς να μην έλειψε διόλου, εμείς της λείψαμε τα μάλα, μαζί και τα περίφημα "φώτα της δημοσιότητας". Αυτά, η αποκαλούμενη και ως "σέξι οδοντίατρος" τα έστρεψε πάνω της με μία επιστολή - απάντηση στο "σχέδιο Κόφι Ανάν" που έστειλε στις θυρίδες των τριακοσίων βουλευτών, στη Βουλή.

"Καφέ Αμάν" ονόμασε την...magna harta της και μέσα σε αυτή οραματίζεται την ίδρυση της "Τουρκελλάδας", που θα προέρχεται από τη συνένωση της Ελλάδας και της Τουρκίας. Αν πέρασε βαριά την ανεμοβλογιά όταν ήταν παιδί και της άφησε...κουσούρια, δεν το γνωρίζω. Πάντως, η Ιακωβίδου στην επιστολή της έχει προτάσεις και λύσεις για ερωτήματα που εύλογα προκύπτουν. Ας πούμε για τον εθνικό ύμνο του νέου "κράτους", σαφώς επηρεασμένη από τις πλείστες επισκέψεις της στα μπουζουκομάγαζα της χώρας, προτείνει να τον γράψει κάποιος μουσικοσυνθέτης και κατόπιν διαγωνισμού αλά Γιουροβίζιον να το πει ένας καταξιωμένος αοιδός. Αν θα είναι μοντέρνο άκουσμα ή αμανές, δεν διευκρινίζει, όμως έχει λύση για το εθνικό φαγητό. Αυτό θα είναι ο μουσακάς ή τα ντολμαδάκια γιαλαντζί. Η φασολάδα απορρίφθηκε, διότι το εν λόγω φαγητό κάθεται βαρύ στο στομάχι της "συγγραφέως".

Όπως καταλαβαίνεις, η Ιακωβίδου πέτυχε τον στόχο της και ο σάλος που προκλήθηκε ήταν μεγάλος. Το ερώτημα, όμως, που παραμένει κι έχει εξοργίσει τους βουλευτές, είναι πως έβαλε την επιστολή της στις θυρίδες τους (έλα ντε, πως;). Η ίδια λέει, πως φίλοι της βουλευτές - καλά οι υψηλές της γνωριμίες με έχουν συγκλονίσει - όταν διάβασαν το κείμενο το βρήκαν χαριτωμένο - να κριτικάρω τώρα το γούστο τους; - και την προέτρεψαν να συνεχίσει. Στα τηλεοπτικά κανάλια που βγήκε - σιγά μη δεν γινόταν αυτό - έλεγε πως έκανε σάτιρα, επικαλούμενη τον Αριστοφάνη κι άλλους αρχαίους, των οποίων τα κόκαλα σίγουρα θα τρίζουν. Μη σου πω, πως οι άνθρωποι αν φαντάζονταν πως χιλιάδες χρόνια μετά, κάποια Ιακωβίδου από την Θεσσαλονίκη θα τους είχε σαν πρότυπο, θα προτιμούσαν να πήγαιναν στην Σπάρτη ως είλωτες. Μεταξύ μας, πάντως, το εν λόγω κείμενο ήταν τόσο έξυπνο(;) και καλογραμμένο, που πολλοί αναρωτήθηκαν: Είναι στα αλήθεια δικό της; Ένα...πουλάκι μου είπε πως συμμετείχαν κι άλλοι (ή άλλος) "συγγραφείς", οι οποίοι αρέσκονται σε παντός τύπου φάρσες και δη με "επώνυμους" στόχους. "Περίμενε μέχρι το Σάββατο το βράδυ - εκεί γύρω στις 10 - και θα δεις". Για να δούμε τι άλλα θα δούνε τα ματάκια μας.