Οι δύο μονομάχοι

11.11.2002
Αγαπημένε μου Σωτήρη, μάχη με τα σίδερα προβλέπεται να δώσει ο Ιζη στη μονομαχία της Δευτέρας με τον Γιάννη (λέγε με και Ρίτσαρντ Γκιρ).
Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Μάχη με τα σίδερα προβλέπεται να δώσει ο Ιζη στη μονομαχία της Δευτέρας με τον Γιάννη (λέγε με και Ρίτσαρντ Γκιρ). Ο τελευταίος εναπομείνας "ρουφ" είναι ο πρώτος μονομάχος κατόπιν υποδείξεως του αρχηγού Κώστα, ο οποίος με την επιλογή αυτή εκπλήρωσε την επιθυμία του κολλητού του Γιώργου για...κάθαρση στη Φάρμα. Ο Ιζη με τη σειρά του επέλεξε τον Γιάννη για τους ευνόητους λόγους που δεν μπορούσε να διαλέξει τον κυρ Κώστα ή τον Αλέξη.

Το σίγουρο είναι πως στην αποψινή μονομαχία ο Γιάννης δεν θα επιλέξει το Βιβλίο καθότι δεν είναι τρελός να βάλει τα χεράκια του και να βγάλει τα ματάκια του. Έτσι, οι διαδικασίες του πριονιού και του κορμού είναι οι επικρατέστερες. Ο Ιζη που επιθυμεί σφόδρα να παραμείνει "στο μεγάλο σχολείο της ζωής", αυτό που τον άνδρωσε και τον έκανε διαφορετικό άνθρωπο, με την ανακοίνωση του ονόματός του ξεκίνησε την προπόνηση. "Κώστα, δεν φεύγει" αναφώνησε στον "μέντορα" του με βουρκωμένα μάτια όταν το ξύλο δεν έλεγε να κοπεί. Ρε σωστή μάχη με τα κούτσουρα έδωσε, όμως, τίποτε. Δεν απέδωσε καρπούς η προσπάθεια του και οι πιθανότητες να παραμείνει είναι ελάχιστες έως μηδαμινές. Βλέπεις, ο αντίπαλος του θεωρείται "έμπειρος" καθώς είχε επαφή με το πριόνι προτού μπει στη Φάρμα. Ο δύσμοιρος Ιζη εκεί έμαθε ποιο είναι το πριόνι και που χρησιμεύει. Τα ξύλα για το τζάκι του σπιτιού τους τα αγόραζαν 50 χιλιάδες την καρότσα.

Στη Φάρμα, το Σάββατο είχαν χαρές και πανηγύρια καθώς τους επισκέφθηκαν οι συγγενείς τους. Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν θύμιζαν επισκεπτήριο στο στρατό, με τα ταψιά και τα ταπεράκια με το φαΐ. Αυτό που ξεχώρισε από τις γνωστές εκδηλώσεις λατρείας και τα φιλιά, ήταν τα υπονοούμενα για τη σχέση του Αλέξη και της Ειρήνης. Ένας ξάδερφος του Αλέξη μίλησε για το πόσο ταιριάζουν τα παιδιά, πόσο συνεννοούνται, ενώ στην αποχώρηση η "πεθερά" Αλέκα - μάνα Ειρήνης- τον ασπάστηκε και του ψιθύρισε δυο φωνήεντα στο αυτί. Έκτοτε, παρακολουθήσαμε τους δύο νέους να απλώνουν τα ρούχα, να κάνουν μπάνιο στο ρυάκι και να χαριεντίζονται μεταξύ τους. Τι να πω, άντε και στα δικά μας!