Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως ηθοποιό και πώς ως άνθρωπο;

«Αν με ρωτούσες λίγα χρόνια πριν, θα σου έλεγα ότι είμαι ευτυχισμένος που θα πάρω σύνταξη από αυτή τη δουλειά. Όπως πάνε τα πράγματα, βλέπω ότι δεν θα πάρω ποτέ σύνταξη από αυτή τη δουλειά! (Γέλια.) Κανείς δεν θα πάρει σύνταξη. Δεν ξέρω αν θα είμαστε τελικά σ' αυτή τη δουλειά. Μέσα στην κρίση των πραγμάτων και την ανικανότητα αυτών που διοικούν φοβάμαι. Δεν μετράει το ποιος είσαι, αλλά το πόσο "πουλάς" και πόσο "κοστίζεις". Δεν ενδιαφέρει η ποιότητα, αλλά το πιο φτηνό. Δεν κοιτάμε την πνευματική τροφή του παιδιού μας, αλλά την ημερομηνία λήξης στο μπαλσάμικο. Δεν θα σου πω αν είμαι καλός ηθοποιός ή όχι και ως άνθρωπο θα με κρίνουν οι άλλοι. Επαφίεται στην κρίση και στον πατριωτισμό των υπολοίπων. Έχω μια πορεία που απλώς βάζω ένσημα στη δουλειά μου».

Βάζετε ένσημα και δεν βάζετε... εύσημα.

«Ένσημα μου βάζουν οι άλλοι, έτσι κι αλλιώς. Εύσημα ελπίζω να μου βάλουν πάλι οι άλλοι».

Θέλετε να συνεχιστεί το «50-50»; Η προηγούμενη επιτυχία σας φορτώνει με μεγάλη ευθύνη για τα επόμενα επεισόδια;

«­Υπάρχει απεριόριστη εμπιστοσύνη στους συγγραφείς. Ήθελαν να μείνει στη συνείδηση του κόσμου με τη σφραγίδα της επιτυχίας. Πήγε δύο χρόνια η σειρά και έπρεπε να "κλείσει". Συμφώνησα κι εγώ τότε. Καλώς έγινε. Αυτό που γίνεται τώρα είναι απόρροια του να σταματήσει η σειρά τότε, αν και θα μπορούσε να πάει και 7 χρόνια. Δεν νομίζω ότι τα "Φιλαράκια" ήταν καλύτερα από εμάς. Το χιούμορ που είχαμε εμείς ήταν πολύ παραπάνω. Ήταν μεγάλη η αγάπη του κόσμου. Ακόμα και μετά τα επεισόδια που έρχονται πιστεύω ότι πάλι μπορούμε να ξαναβρεθούμε στο μέλλον. Είναι ένα σίριαλ που το παρουσιάζεις όποτε θέλεις και έχει "ψωμί", γιατί έχουμε... δέσει όλοι. Είναι μια ευκαιρία για όλους μας να βρισκόμαστε σε τακτά χρονικά διαστήματα και να παρουσιάζουμε την εξέλιξη των οικογενειών αυτών».

Το άγχος παίζει ρόλο στη ζωή σας; Υπάρχει;

«Εν μέρει. Ανήκω στη φιλοσοφία του "ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί". Δεν αποφεύγεται βέβαια το άγχος της καθημερινότητας. Η αποδοχή της κατάστασης είναι ελευθερία και σε κάνει να μην αγχώνεσαι».

Θεατρικά επιλέξατε το έργο «Ένα βότσαλο στη λίμνη».

«Είναι μια παράσταση που δίνει την ευκαιρία στο κοινό να δει έργα που είχαν παιχτεί παλιά, όχι σαν τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, αλλά σαν μια προσπάθεια να ξαναδούμε τα κείμενα των Σακελλάριου, Ψαθά, Γιαννακόπουλου. Τι υπήρχε εκείνη την εποχή, τα προβλήματα, τις σκέψεις και τι μπορούμε να φωτίσουμε στο σήμερα βλέποντας τις διαχρονικές αξίες, να κρατήσουμε ό,τι καλύτερο υπάρχει και να το εξελίξουμε. Κακώς επικεντρώνεται στη μιζέρια ενός ανθρώπου που είναι τσιγκούνης. Πρέπει να κοιτάξουμε την κατάσταση που επικρατεί όταν αρχίζει και ξοδεύει. Σε μια εποχή κρίσης, όπου οι λέξεις είναι μετρημένες, όπως "περιττό", "απαραίτητο". Να κοιτάξουμε αν το έχουμε δίπλα μας. Είναι ύμνος στη γυναίκα. Να δούμε το ουσιαστικό του πράγματος».

Έχετε χαρακτηρίσει τη γυναίκα «κόσμημα».

«Μα είναι κόσμημα. Αυτό δεν το γνωρίζει ούτε ο άντρας ούτε η γυναίκα. Έχει χαθεί η πεμπτουσία των πραγμάτων. Έχουν χαθεί οι θέσεις, ο ανδρισμός και η θηλυκότητα. Έχουν μείνει τα ερωτικά στοιχεία. Έχει χαθεί το φλερτ, η διαδικασία του ταξιδιού, γιατί θέλουμε όλοι το αποτέλεσμα».

Έχετε ελεύθερο χρόνο;

«Πάντα υπάρχει. Τον καταναλώνω με ό,τι με ηρεμεί: μια συζήτηση, ένα καλό φαγητό, να διαβάσω ένα βιβλίο, να ακούσω μουσική, να ασχοληθώ με το κομπιούτερ μου».

Είστε κατά κύριο λόγο κωμικός ηθοποιός;

«­Είμαι ένας ηθοποιός ο οποίος προσπαθεί να βρει αρκετούς εκφραστικούς δρόμους. Δεν μ' αρέσει η ετικέτα του κωμικού ή του δραματικού ηθοποιού. Μου αρέσει η ετικέτα του ηθοποιού που ψάχνεται και τον οδηγεί η ανάγκη να εκφράσει νέες καταστάσεις».

Τα χαρακτηριστικά του ηθοποιού (κιλά, ύψος) τον οδηγούν στους ρόλους που θα υποδυθεί;

«Η φύση... Γελάς με την εμφάνιση κάποιου γιατί έχει μια δυσμορφία επάνω του. Η ασχήμια... της Βασιλειάδου, το ύψος του Ρίζου... Από κάτω, όμως, υποκριτικά, τι υπήρχε; Ο ηθοποιός παλεύει και χτίζει ρόλους. Η κωμικότητα δεν βγαίνει από την εμφάνιση, αλλά από το πόσο υποστηρίζεις μια κατάσταση. Η κωμική κατάσταση συνυπάρχει με τη δραματική σε οποιαδήποτε μορφή στη ζωή μας».

Οι παλαιότεροι ηθοποιοί δουλεύουν περισσότερο από τους νεότερους. Γιατί πιστεύετε ότι γίνεται αυτό από τη στιγμή που έχουν εξασφαλίσει χρήματα και δόξα;

«Το πρόβλημα των νέων ηθοποιών είναι ότι δεν θέλουν να ασχοληθούν με το χώρο του θεάτρου, αλλά με την τηλεόραση και το να γίνουν αμέσως γνωστοί. Είναι αυτοσκοπός, προορισμός. Η σκηνή έχει τεράστιες απαιτήσεις, η τηλεόραση όχι. Δεν έχουν το μεράκι να δημιουργήσουν όπως το είχαν οι παλαιότεροι. Όσοι το έχουν θα ξεχωρίσουν και θα κάνουν πορεία».

Ο γιος σας γιατί δεν θέλησε να γίνει ηθοποιός;

«Γιατί είχε μυαλό. (Γέλια.) Δεν του άρεσε. Είναι φοιτητής ηλεκτρολογίας».

Όταν ­σας αποκαλούν σταρ, πώς αισθάνεστε;

«Τι με αποκαλούν; Δεν με αποκαλεί κανένας "σταρ". Δεν είμαι σταρ. Γιατί είμαι σταρ; Σταρ θεωρώ τον Σάκη Ρουβά από την πορεία του. Ένα ολόκληρο πλήθος να διακατέχεται από μια λατρεία προς το πρόσωπό του, έχει ξεφύγει από τα όρια να είναι καλός, είναι σταρ!».

Ο Παύλος Χαϊκάλης γιατί δεν είναι σταρ;

«Δεν υπάρχει το "σταρ" στην εποχή μας. Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι ένας σταρ. Το σταριλίκι είναι πολύ μεγάλη ιστορία, κουβαλάει ένα παραμύθι, μια μαγεία. Αν με σταματάνε και μου λένε: "Γεια σου, κύριε Χαϊκάλη", δεν σημαίνει ότι είμαι σταρ. Σταρ σημαίνει να επηρεάζεις πλατιά τις μάζες. Ο Ρουβάς έβγαλε ρούχα με την υπογραφή του. Επηρεάζει έναν αριθμό κόσμου. Αν το έκανα εγώ, δεν θα ασχολούνταν».

Πώς αντιδράτε στην κακή κριτική;

«Κατά τύχη δεν μου έχουν κάνει. Θα έλεγα ότι ώρες ώρες με δουλεύουνε! (Γέλια.) Σε μια κριτική πρέπει να κοιτάμε αν κάποιος το λέει με πρόθεση κακίας ή την έχει τεκμηριώσει. Άλλο η κριτική, άλλο η κακοήθεια. Δεν είμαι εύκολος άνθρωπος, δεν φεύγουν από το στόμα μου εύκολα καλές κουβέντες, γιατί πάντα υπάρχουν όρια. Δεν τα ισοπεδώνω όλα, αλλά μ' αρέσει να είναι πιο στοχευμένος ο λόγος μου. Όταν λες τα ίδια λόγια για να γίνεσαι αρεστός, χάνεται η ουσία των πραγμάτων».

Έχετε κάποιο παράπονο;

«Βλέποντας το "Νησί", αισθάνθηκα ότι εμείς οι κωμικοί έχουμε μια κατάρα. Αν πει κάποιος για έναν καταπληκτικό ηθοποιό, συνήθως μιλάει για τους δραματικούς. Λόγω του γέλιου, χάνεται η δική μας σοβαρότητα. Δεν είναι προσωπικό παράπονο, αλλά παράπονο όλων. Ο Πίτερ Σέλερς δεν ήταν στο ίδιο "ύψος" με τον Κόπολα. Σκηνοθέτες και ηθοποιούς που κάνουν κωμωδίες δεν τους παίρνουν στα σοβαρά. Όταν λένε: "Πάμε να δούμε ένα καλό θέατρο", πάνε σε δράμα. Το δράμα έχει μεγαλύτερο κύκλο από την κωμωδία. Η τέχνη του γέλιου είναι δυσκολότερη, αλλά δεν εκτιμάται, ενώ η δραματική σειρά έχει έναν όγκο βαρύτητας. Πιστεύουν ότι οι κωμικοί είναι μια δεύτερη φάση... με αυτούς γελάμε».

Ξεκινάει ξανά το «50-50»; Επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά...

«Από ό,τι ξέρουμε, ναι. Είναι μια σειρά που αρέσει και τη ζητάει ο κόσμος. Θα κάνουμε τον κόσμο να διασκεδάσει στις δύσκολες στιγμές τις οποίες βρίσκεται. Την αγαπάμε αυτή τη σειρά, την πονάμε. Είμαστε μια παρέα με κοινούς κώδικες, γι' αυτό βγαίνουν ωραία πράγματα. Υπάρχει καλός σκηνοθέτης και καλό κείμενο».

Τι περιμένετε από αυτή τη συνέχεια;

«Το "κλίμα", το έχουμε όλοι. Θα είναι μια τρελή κατάσταση. Δεν ξέρω ακόμα το σενάριο και πού θα κορυφωθεί, αλλά θα κάνει τον κόσμο ευτυχισμένο. Μετά το "50-50" δεν περιμένω τίποτα».

Ποιες είναι οι σχέσεις σας με τον Λάκη Λαζόπουλο; Ξαναρχίζουν οι «10 μικροί Μήτσοι»; Θα συμπρωταγωνιστήσετε;

«Όχι, κάτι τέτοιο γράφτηκε. Δεν θα συμπρωταγωνιστήσω στους "Μήτσους". Οι σχέσεις μου με τον Λάκη δεν ήταν ποτέ χάλια. Είμαστε και οι δύο ελεύθεροι άνθρωποι, που εκφράζουμε την άποψή μας. Δεν υπήρξε ποτέ κόντρα, ούτε έδωσα ποτέ συνέχεια. Ούτε ο Λάκης πιστεύω ότι το πήρε σαν κόντρα. Δεν μου έδειξε ποτέ αν πειράχτηκε ή όχι. Ούτε τηλέφωνο με πήρε να μου πει γιατί το είπα ούτε είχαμε τσακωμούς. Με εκτιμά και τον εκτιμώ. Βρέθηκα στην παρουσίαση "Σπίρτο Net", στο site το οποίο ανέβασε. Εκτιμώ τις όποιες κινήσεις πολιτισμού γίνονται. Εκεί λοιπόν μιλήσαμε χωρίς να θίξουμε το γεγονός. Ήταν κάτι που με είχε πειράξει τότε και το είπα. Αναφερόταν στη Μιμή (Ντενίση), που είναι μια γυναίκα, συνάδελφος, συντηρεί και 60 οικογένειες. Ρώτησα ποιος δίνει το δικαίωμα σε κάποιον να κρίνει κάποιο συνάδελφο ακόμα κι αν είναι ο Λάκης Λαζόπουλος. Το θέμα όμως έμεινε εκεί, δεν υπήρχε ποτέ κόντρα. Πήρε διαστάσεις οι οποίες όμως δεν με αφορούν».