Αλκοτέστ

Ένα βράδυ ο Γιωρίκας παίρνει τη γυναίκα του και το παιδί του και πάνε να φάνε σε μια ταβέρνα. Στο γυρισμό τον σταματάει η αστυνομία και του κάνει αλκοτέστ. Φυσάει ο Γιωρίκας, στο κόκκινο ο δείκτης.

Είσαι πίτα, του λέει ο αστυνομικός και ετοιμάζεται να τον γράψει.

Είναι χαλασμένο, του λέει ο Γιωρίκας. Εγώ δεν πίνω πότε. Ας δοκιμάσει και η γυναίκα μου, που δεν πίνει ούτε και αυτή.

Πείθει λοιπόν τον αστυνομικό, όποτε δοκιμάζει και η γυναίκα του Πάλι στο κόκκινο ο δείκτης.

Το βλέπεις, κύριε αστυνομικέ, είναι χαλασμένο.

Δεν ξέρω τίποτα, εγώ θα σε γράψω.

Να, δοκίμασε και στο γιο μου, που δεν πίνει.

Δοκιμάζει και ο γιος του, πάλι στο κόκκινο ο δείκτης.

Το βλέπεις, κύριε αστυνομικέ, είναι χαλασμένο το μηχάνημά σας.

Ναι, συγγνώμη, έχετε δίκιο, λέει ο αστυνομικός και τους αφήνει να φύγουν.

Οπότε στο δρόμο ο Γιωρίκας λέει στη σύζυγό του: «Είδες, γυναίκα, κάτι ήξερα και έδωσα στο γιο μας να πιει 5 μπιρίτσες»!

Στο νοσοκομείο...

Η γυναίκα ενός τύπου, ο οποίος μπαίνει συνεχώς στο νοσοκομείο με κρίσεις, τη μία πέφτει σε κώμα, την άλλη γίνεται καλύτερα κ.ο.κ., βρίσκεται πάντα στο πλευρό του κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό. Σε μια στιγμή εκεί που καθόταν και τον κοίταζε ξαπλωμένο στο κρεβάτι του νοσοκομείου, αυτός ανοίγει τα μάτια του και της ψιθυρίζει με βαρύ τόνο:

«Ξέρεις κάτι; Ήσουν πάντα στο πλευρό μου σε όλες μου τις δύσκολες στιγμές... Όταν απολύθηκα από τη δουλειά μου, ήσουν εκεί να με παρηγορήσεις, όταν η επιχείρησή μου απέτυχε, ήσουν εκεί να με υποστηρίξεις, όταν με πυροβόλησαν στο δάσος, ήσουν εκεί, όταν χάσαμε το σπίτι, ήσουν πάντα μαζί μου... Τώρα που η υγεία μου κλονίστηκε είσαι συνεχώς στο πλευρό μου... Λοιπόν, ξέρεις κάτι;».

Τι αγάπη μου; τον ρωτάει εμφανώς συγκινημένη η γυναίκα του.

Τελικά, είσαι και πολύ γρουσούζα!