Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΥΚΑ

Η καριέρα στο εξωτερικό έχει ταυτιστεί με το «ελληνικό όνειρο» για τους Έλληνες καλλιτέχνες. Δεν είναι, λοιπόν, λίγοι εκείνοι που δοκίμασαν να ανοίξουν τα φτερά τους εκτός συνόρων γνωρίζοντας την καταξίωση ή αφού τα βρήκαν μπαστούνια, αποφάσισαν με απογοήτευση να γίνουν «βασιλιάδες» στην Ελλάδα και να αφήσουν τα σχέδια για διεθνείς καριέρες.

Ο απλός λαός το λέει καθαρά «καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά τελευταίος στην πόλη»! Μερικοί, όπως ο Vangelis, έκαναν τη διαφορά κινούμενοι αποκλειστικά στο εξωτερικό, ενώ άλλοι, όπως η Έλενα Παπαρίζου, δοκιμάζουν να κάνουν την υπέρβαση ζώντας όμως στην Ελλάδα. Λίγοι, πάντως, έχουν ξεπεράσει τα σύνορα με πορεία που θεωρείται ότι προσεγγίζει υψηλά στάνταρ. Το σίγουρο είναι πως μέχρι στιγμής στεκόμαστε στα ρεκόρ της Νάνας Μούσχουρη, στις ξεχωριστές διακρίσεις του Μίκη Θεοδωράκη, στη θριαμβευτική πορεία του Μάνου Χατζιδάκι, στα σύγχρονα κορυφαία βήματα που κάνει ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, στην τεράστια εμπορική επιτυχία και την παγκόσμια αναγνώριση του Ντέμη Ρούσσου, αλλά και στην ιδιαίτερη εμπορική αναγνώριση του Γιάννη Χρυσομάλλη (Yanni), ο οποίος κάνει μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό και ειδικότερα στις ΗΠΑ, όπου ζει από το 1973.

Οι Έλληνες που τα κατάφεραν
Θεωρώ αυτονόητο, εξερευνώντας το πεδίο αυτό, να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στον Vangelis, ο οποίος πιστεύω ότι σαφώς και παίζει χωρίς αντίπαλο, διευρύνοντας την ηλεκτρονική μουσική, την οποία συνδυάζει με την ακουστική συμφωνική μουσική χωρίς να μπαίνει καμία διαχωριστική γραμμή ανάμεσά τους. Γι αυτό και το όνομά του είναι σεβαστό παγκοσμίως. Το 1968 ξεκίνησε τη διεθνή πορεία του με τους Aphrodites Child και έφτασε να θεωρείται αυθεντία της ηλεκτρονικής μουσικής, ενώ γεγονός είναι ότι δημιουργούσε μουσική με το οικογενειακό πιάνο από τα 4 χρόνια του! Η τακτική του να μη δίνει αφορμές για σχόλια είναι πάγια, καθώς του αρέσει να περνάει πάντα απαρατήρητος.

Η Νάνα Μούσχουρη είναι ένα ακόμη μεγάλο κεφάλαιο. Έχει κλείσει 45 ολόκληρα χρόνια υπηρετώντας το τραγούδι και ερμηνεύοντας τραγούδια-σταθμούς, που έκαναν τεράστια επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Δεν θα ήταν υπερβολή, μάλιστα, εάν έλεγε κανείς ότι η Μούσχουρη είναι ίσως η μοναδική εν ενεργεία Ελληνίδα καλλιτέχνιδα που κάνει καριέρα στη διεθνή μουσική σκηνή κάνοντας παντού διάσημη την Ελλάδα, ακόμη και στην Ιαπωνία.

εντυπωσιακή και η καριέρα της Βίκυς Λέανδρος. Όλα ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του 60, όταν σε ηλικία μόλις 13 ετών το κορίτσι-θαύμα υπέγραφε ένα γερμανικό τραγούδι που λεγόταν «Μαχαίρι, πιρούνι, κουτάλι, φως».

Το πρώτο διεθνές Νο1 single της Βίκυς Λέανδρος ήταν το περίφημο «Love Is Βlue» από το φεστιβάλ της Eurovision του 1967. Πέντε χρόνια αργότερα κέρδισε το πρώτο βραβείο στη Eurovision με το κλασικό πλέον «Αpres Τoi», που έγινε μία από τις πιο μεγάλες της επιτυχίες σε όλο τον κόσμο. Οι δίσκοι της μέχρι σήμερα έχουν ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 100 εκατομμύρια αντίτυπα.

Οι επίδοξοι «κατακτητές»
Η συνεργασία του Μιχάλη Χατζηγιάννη με τους Reamonn, που πραγματοποιήθηκε μέσα στο 2007 και ευελπιστεί να εξελιχτεί σε best seller, δίνει την ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένες από τις τελευταίες απόπειρες κατάκτησης εντυπώσεων και ουσίας από πλευράς ελληνικών ονομάτων στο εξωτερικό.

Χαρακτηριστική η περίπτωση του Νίκου Κουρκούλη, ο οποίος δοκίμασε να απλώσει τα φτερά του στην αγορά του εξωτερικού όταν συνυπήρξε δισκογραφικά στο κομμάτι «Βasta de ti», που ελληνικά έγινε «Διπλή ζωή», με την πολυδιαφημισμένη ένα φεγγάρι και στα μέρη μας ερμηνεύτρια της latin σκηνής Natalia Οreiros.

Ο Μιχάλης Ρακιντζής, πάντως, το πάλεψε συνεργαζόμενος με τον Ian Gillan παλαιότερα.

Οι Πυξ Λαξ το δοκίμασαν δισκογραφικά με τη φωνή του Sting.

Ο Γιώργος Νταλάρας, ένα από τα λίγα αναγνωρίσιμα ονόματα της χώρας μας στο εξωτερικό, το τόλμησε κι αυτός με τον Sting, όπως είχε κάνει παλαιότερα και με τους κορυφαίους Paco de Lucia και Al di Μeola.

Επίσης, η Γλυκερία, μέσω των δισκογραφικών και των live συνεργασιών της με τη Νatasha Atlas αλλά και τον Τούρκο Ομάρ Φαρούκ Τεκ Μπιλέκ στη σκηνή του κέντρου «Χάραμα», έχει πετύχει να διαμορφώσει ένα πιο μεσογειακό και ενδιαφέρον προφίλ ερμηνείας.

Η Σοφία Αρβανίτη παλαιότερα το πάλεψε κι εκείνη συνεργαζόμενη με την πάλαι ποτέ κραταιά, αλλά ψιλοξεχασμένη σήμερα, Bonnie Τyler.

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη συνεργάστηκε με την πολυδιαφημισμένη και στη χώρα μας Cesaria Evora, ενώ ο Στέφανος Κορκολής έκανε συνεργασίες τόσο με τον Luca Carboni όσο και με την Ιταλίδα σταρ Francesca.

Μόνιμη απορία, πάντως, παραμένει εάν θα μπορέσει, αλήθεια, κάποιος να κάνει τη διαφορά.

«Φλερτ» με τη διεθνή αναγνώριση
Ο Μάριος Φραγκούλης εδώ και πολύ καιρό «φλερτάρει» με τον καλύτερο τρόπο με την αγορά του εξωτερικού, ακολουθώντας τα ίχνη του Δημήτρη Μητρόπουλου, της Μαρίας Κάλλας, της Αγνής Μπάλτσα και της Teresa Stratas, ενώ το όνομά του θεωρείται κορυφαίο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι ο πρώτος Έλληνας τενόρος του νέου αιώνα που πάτησε το πόδι του στον ιερό ναό της όπερας, στη Σκάλα του Μιλάνου, και κατάφερε να ενθουσιάσει ένα δύστροπο και ιδιαίτερα απαιτητικό κοινό. Οι κινήσεις του είναι πάντα προσεκτικές και μελετημένες, ενώ συχνά κυκλοφορεί CD του στο εξωτερικό.

Από την άλλη, πολλοί είναι εκείνοι στη Σκανδιναβία που θεωρούν την Έλενα Παπαρίζου εθνική ηρωίδα τους. Είναι γεγονός ότι με τους Antique γνώρισε εκεί μεγάλη επιτυχία, ενώ τα τραγούδια της από τότε που ξεκίνησε τη σόλο καριέρα ακούγονται και παίζονται σχεδόν παντού. Όπως φαίνεται, λοιπόν, η σουξαρισμένη ερμηνεύτρια δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να βρεθεί μπροστά σε δίλημμα, ανάμεσα σε καριέρα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Το μόνο σίγουρο είναι πως διεθνής καριέρα δεν γίνεται με καθημερινή παρουσία σε αθηναϊκή πίστα.

Όσο για τη Δέσποινα Βανδή, είδε το τραγούδι της «Ι believe it» να κυκλοφορεί σε αρκετά σημεία της Ευρώπης, το οποίο μάλιστα είχε καταφέρει να εισχωρήσει τους τελευταίους μήνες του 2005 στη δεκάδα κάποιων charts, αλλά η έκπληξη έγινε στη Ρωσία, όπου καρφώθηκε στην κορυφή του πίνακα επιτυχιών. Μια κίνηση που ήρθε ως συνέχεια μιας μακρόχρονης απόπειρας καθιέρωσης της ερμηνεύτριας εκτός συνόρων, αφού η Δέσποινα παρουσίασε μέσα στο 2004 ένα ξενόγλωσσο άλμπουμ με έξι αγγλόφωνα κομμάτια της στις ΗΠΑ, ενώ πέτυχε να ακουστεί με το κομμάτι «Gia» σε πάρα πολλά σημεία του κόσμου.

Η άλλη μεγάλη ποπ σταρ της χώρας μας, η Άννα Βίσση, αν και έχει πάρει σοβαρά την υπόθεση «διεθνής καριέρα», παράλληλα με την απόπειρα κατάκτησης πολλών αγορών του εξωτερικού, με ιδιαίτερη έμφαση σε εκείνη της Αμερικής, δεν έχει καταφέρει ακόμη να κάνει τη μεγάλη έκπληξη. Το κομμάτι «Call me» ήρθε αρκετά χρόνια μετά την προηγούμενη ξενόγλωσση απόπειρα με το «Εverything Ι am», την αγγλόφωνη έκδοση του «Είσαι».

Βέβαια, η ένατη θέση στο διαγωνισμό της Eurovision μάλλον δεν λειτούργησε θεαματικά στη μέχρι στιγμής προσπάθειά της για διεθνή αναγνώριση.

Τέλος, ο Σάκης Ρουβάς, που έγινε ακόμη και κούκλα αλλά και κινηματογραφικός πρωταγωνιστής μέσα στο 2007, βλέπει τον εαυτό του σε θέση μόνιμου πρωταγωνιστή σε εγχώρια κλίμακα. Έμεινε στην Αμερική για μεγάλο διάστημα, δοκιμάζει τις δυνάμεις του και ως ηθοποιός, αλλά μέχρι στιγμής η καριέρα του ως ερμηνευτή δεν έχει προλάβει να γίνει διεθνώς γνωστή.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Σάκης έχει όλα τα προσόντα αλλά και τη διάθεση, γι αυτό και το προσπαθεί, όπως όταν τόλμησε και έκανε βήματα στη Γαλλία, έχοντας δίπλα του τη Νάνα Μούσχουρη. Η δεύτερη θέση που κατέλαβε στο διαγωνισμό της Eurovision το 95 με το «Shake it» έδειξε ότι κάτι πολύ δυνατό θα ξεκινούσε, ενώ και η εμφάνισή του με την ιδιότητα του βασικού παρουσιαστή στον 51ο διαγωνισμό της Eurovision στην Αθήνα του έδωσε εκ νέου μεγάλη δημοσιότητα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.