Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ 

Είναι ένας ηθοποιός που ξεχωρίζει από σίριαλ σε σίριαλ και από ρόλο σε ρόλο. Αγαπήθηκε πολύ από το κοινό, αφού από όποια σειρά κι αν πέρασε άφησε το στίγμα του. Άνθρωπος αυθεντικός, ταλαντούχος, με αστείρευτο χιούμορ, που δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Για το λόγο αυτό, κάνει τον καθένα από εμάς να αναρωτιέται πώς έπειτα από 20 χρόνια επιτυχημένης πορείας με δεκάδες πρωταγωνιστικούς ρόλους καταφέρνει να μην έχει «καβαλήσει το καλάμι» και να είναι τόσο προσγειωμένος. Φέτος τον βλέπουμε να πρωταγωνιστεί στην κωμική σειρά του Mega «Παιδική χαρά» με τη Ρένια Λουιζίδου.

Είσαι ένας ηθοποιός που τα έχει «βρει» με την επιτυχία.

«Όχι πάντα. Έχω κάνει και τρομερές αποτυχίες στη δουλειά μου».

Είναι βαρύ να ακούγεται κάτι τέτοιο από έναν καταξιωμένo ηθοποιό όπως εσύ.

«Γιατί; Είναι μέρος της δουλειάς μου. Δεν αισθάνομαι ότι έχω καταξιωθεί απόλυτα. Υπάρχουν δουλειές που είχαν επιτυχία και άλλες που δεν τις έβλεπε κανείς».

Πώς εκλαμβάνεις την αποτυχία;

«Η αποτυχία φαίνεται. Καταλαβαίνω ότι η δουλειά που έκανα δεν "πέρασε" στον κόσμο και δεν κατάφερα να επικοινωνήσω. Δεν φταίω βέβαια μόνο εγώ. Όλοι έχουν μερίδιο στην επιτυχία όπως και στην αποτυχία. Υπάρχουν πολλοί συντελεστές. Οι συνεργάτες, το κανάλι, η χρονική στιγμή... πολλά. Εγώ παίζω με το ίδιο κέφι και κάνω το ρόλο μου».

Πέτυχες το στόχο σου;

«Είμαι 42 χρόνων και τώρα μπορώ να λέω ότι είμαι ηθοποιός. Σε αυτή τη δουλειά πρέπει να αποτύχεις και να επιτύχεις πολλές φορές για πολλά χρόνια για να πεις ότι είσαι ηθοποιός και ζεις από αυτό το επάγγελμα».

Σε ενδιαφέρει να είσαι πρωταγωνιστής; Σου αρέσει;

«Όχι, ούτε είχα αυτό στο μυαλό μου όταν ξεκίνησα να κάνω αυτή τη δουλειά. Ήρθε με τον καιρό. Αντιμετωπίζω τον πρώτο ρόλο όπως και τον τρίτο».

Γιατί λες δουλειά και όχι τέχνη;

«Για μένα είναι δουλειά. Το τι βγαίνει στο τέλος είναι η τέχνη».

Πώς περνάς τις στιγμές μοναξιάς; Όταν δεν έχεις κέφι;

«Έχω τις εσωστρέφειές μου. Δίδυμος με ωροσκόπο Δίδυμο βλέπεις! Έχουμε μαζευτεί πολλοί. (Γέλια.) Είμαστε τέσσερις μαζί! Άσ’ τα να πάνε! Απομονώνομαι στη θάλασσα μόνος με μια εφημερίδα. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να φτάνει σε τοίχο».

Στη ζωή σου είσαι πρωταγωνιστής;

«Εκεί έχω τον τρίτο ρόλο. Τον πρώτο ρόλο τον έχει η Κατερίνα, αυτή είναι ο αρχηγός. Όσο περνάει ο καιρός όμως, πρωταγωνιστής γίνεται ο Δημήτρης και μετά έρχεται η Κατερίνα. Εγώ φιλική συμμετοχή».

Ποια στιγμή του ηθοποιού σου αρέσει πιο πολύ;

«Όταν τελειώνει η πρεμιέρα. Έπειτα από κόπο μηνών σε πρόβες, στο τέλος κοιτάζεις στον καθρέφτη και μετριέσαι με τον εαυτό σου, τις αδυναμίες σου, με αυτό που μπορείς να φτάσεις ή να ξεπεράσεις».

Περνάς καλύτερα στους ρόλους ή στη ζωή;

«Στη ζωή. Τα έχω βρει με τον εαυτό μου και έχω μια καλή οικογένεια».

Πώς βλέπεις τα πράγματα μετά τη γέννηση του γιου σου; Άλλαξε κάτι;

«Πριν είχα μόνο εμένα και δεν είχα να δώσω λόγο πουθενά. Τώρα έχω να κάνω πράγματα και για τον Δημήτρη. Ό,τι κάνω έχει αντίκτυπο και σε αυτόν. Δεν μπορώ να μείνω χωρίς δουλειά, γιατί έχω υποχρέωση σ’ αυτόν. Του χρόνου ο Δημήτρης ετοιμάζεται για περιοδεία. Μέχρι τώρα έκανα περιοδεία με την Κατερίνα και το σκύλο. Το Κοκλέικο βγαίνει περιοδεία του χρόνου».

Ο γιος του Μάρκου Σεφερλή έχει παίξει σε δύο παραστάσεις, παρόλο που είναι νήπιο. Ποια είναι η γνώμη σου για το δικό σου γιο;

«Δεν είμαι κατά. Κάνω σίριαλ με παιδάκια και βλέπω ότι το διασκεδάζουν και δεν κουράζονται καθόλου. Εξαρτάται από τους γονείς να είναι προσγειωμένα τα παιδιά. Δεν θα ήθελα ντε και καλά να τον βάλω στο λούκι, αλλά δεν είμαι αρνητικός».

Ένα δεύτερο παιδί είναι στο πλάνο του οικογενειακού προγραμματισμού;

«Ναι, πρώτα ο Θεός! Αρχικά πρέπει να πείσω την Κατερίνα, γιατί τώρα συνήλθε. Θα ήταν τέλειο να κάνω μια κόρη τώρα».

Πώς βλέπεις τα νέα σίριαλ σήμερα, που είναι υλικό από ξένα κράτη και διασκευάζονται για χάρη των ελληνικών τηλεοπτικών καναλιών;

«Δεν έχουμε σεναριογράφους στην Ελλάδα και φέρνουμε format από το εξωτερικό, γιατί οι δικοί μας δεν εγγυώνται ότι μπορούν να γράψουν 30 ολοκληρωμένα επεισόδια. Τα κανάλια δεν τους εμπιστεύονται. Εγώ παίζω σε ένα γαλλοκαναδέζικο, το Parents, που γίνεται μεταφορά στα ελληνικά ως Παιδική χαρά. Αυτά θέλουν τα κανάλια, αυτά θα κάνουμε».

Και πού πάμε;

«Πουθενά δεν πάμε. Ο κόσμος θα πρέπει να απαιτεί. Να βρει έναν τρόπο να αντιδράσει. Λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν έχει μείνει τίποτα άλλο στον κόσμο από το να βλέπει τηλεόραση. Ας του δείχνουμε κάτι ωραίο».

Έχεις συνεργαστεί με πολλούς καταξιωμένους ηθοποιούς. Τι γεύση σου έχει μείνει;

«Γλυκιά. Δεν είμαι άνθρωπος που δημιουργώ προβλήματα και όλοι μου έχουν φερθεί άψογα. Έχω κάνει φίλους από τη δουλειά και συνεργάτες που νιώθω ασφάλεια κοντά τους, γιατί είμαστε μαζί πολλά χρόνια.

Οι δικοί μου είναι μακριά, στη Ζάκυνθο, οπότε είναι καλό να έχεις κοντά σου ανθρώπους που γνωρίζεις χρόνια».

Τι σε σοκάρει;

«Ότι τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια είναι 20 χρόνια στην Ελλάδα και ακόμα δεν έχουμε δώσει το στίγμα μας σαν ελληνική τηλεόραση. Δεν έχουμε ωριμάσει».

Ο Κώστας Κόκλας τι άνθρωπος είναι;

«Έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και στο ένστικτό μου».

Γιατί έγινες ηθοποιός;

«Άρχισε ως εφηβική ενασχόληση από τη Ζάκυνθο. Μου ?μπόλιασε? το μικρόβιο. Ήρθα στην Αθήνα και ένιωσα ότι ο μόνος χώρος που ένιωθα καλά ήταν το θέατρο».

Έβγαλες τα απωθημένα σου στην υποκριτική τέχνη;

«Η γενιά μου μεγάλωσε με ταινίες του Τάσσιου, του Παναγιωτόπουλου, του Αγγελόπουλου? Τότε δεν υπήρχε τηλεόραση και η απόφαση να γίνεις ηθοποιός ήταν ένας δύσκολος δρόμος, χωρίς χρήματα, με περιοδείες. Και οι φιλοδοξίες δεν ήταν μεγάλες. Γινόταν από μεράκι και δεν υπήρχε star system πριν από 20 χρόνια».