Από τον Aλέξη Στεργίου
Πού οφείλεται η απουσία σας για μερικά χρόνια από τα μουσικά πράγματα και τη δισκογραφία;
«Η απουσία μου ήταν κατά κύριο λόγο δισκογραφική. Το να έχεις μια μεγάλη παύση δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά προτίμησα αυτόν το δρόμο παρά να πω τραγούδια για τα οποία θα μετάνιωνα αργότερα».
Είχατε κουραστεί έως τότε από το συγκεκριμένο στυλ τραγουδιών που ερμηνεύατε και θελήσατε να δοκιμάσετε κάτι καινούργιο;
«Ξεκίνησα από τις μπουάτ και από κάποιους μικρούς χώρους. Η αλήθεια είναι ότι το ίδιο και το ίδιο με κούρασε κάποια στιγμή. Έτσι, έφτασα στο σημείο να θέλω να εκφραστώ και σε μικρότερους χώρους. Να είμαι σε απόσταση αναπνοής από τον κόσμο, κάτι που πραγματικά το νοστάλγησα».
Τι ήταν αυτό που σας έλειψε πιο πολύ όλο αυτό διάστημα του «πειραματισμού» όπως μας λέτε;
«Μου έλειψε ο κόσμος. Με συναντούσαν στο δρόμο και μου έλεγαν: Κωνσταντίνα, σ' έχουμε πεθυμήσει, πρέπει να βγάλεις ξανά δική σου δουλειά. Να σ' ακούσουμε, να σε βλέπουμε στην τηλεόραση. Από κάτι τέτοιες αντιδράσεις πείστηκα ότι πρέπει να βγω ξανά στο ευρύ κοινό».
Το χτες και το σήμερα
Έχετε συνεργαστεί με όλα τα μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής. Τι έχει αλλάξει από εκείνες τις εποχές; Μήπως σήμερα όλοι ψάχνουμε πιο εύπεπτα τραγούδια, πιο σουξέ...
«Βλέπουμε καθημερινά και στο μαγαζί που εμφανίζομαι τώρα ότι ο κόσμος δεν θέλει να προβληματιστεί. Αντίθετα, θέλει να ανέβει στα τραπέζια και να ξεχαστεί».
Συμφωνείτε με τα talent shows;
«Δεν συμφωνώ καθόλου. Επειδή ακόμη και αυτά τα παιδιά που αξίζουν εύκολα αποπροσανατολίζονται».
Με ποιο σύγχρονο καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε;
«Ο Κώστας Καραφώτης είναι πολύ καλός. Μου αρέσει η φωνή του και γιατί όχι ίσως να κάναμε και ένα ντουέτο μαζί! Μου θυμίζει τον Πλούταρχο, που πριν από επτά χρόνια ο παραγωγός μου έλεγε για ένα νεαρό που εγώ δεν είχα υπόψη μου και έκανε τα πρώτα του βήματα τότε. Είπα να τον ακούσω και, φυσικά, γοητεύτηκα από τη φωνή του Γιάννη».
Η συνεργασία με τον Πλούταρχο
Μια και αναφερθήκατε στον Γιάννη Πλούταρχο και κάνοντας το «δικηγόρο του διαβόλου», μερικοί υποστήριξαν ότι η συνεργασία σας με τον Γιάννη Πλούταρχο υπήρξε «ευκαιριακή», καθώς το όνομά του είναι από τα πιο εμπορικά. Τι έχετε να απαντήσετε;
«Οι κακόβουλοι μπορεί να λένε ότι το φετινό ντουέτο έγινε όσο ο Γιάννης ήταν στην κορυφή. Μα κι εγώ όμως όταν κάναμε το πρώτο μας ντουέτο ήμουν στην κορυφή. Και τότε πώς και δεν βγήκε κανείς να πει πώς και η Κωνσταντίνα έκανε ντουέτο με κάποιον πρωτοεμφανιζόμενο; To συγκεκριμένο ντουέτο δεν σας κρύβω ότι με ωφέλησε, αλλά δεν με ωφέλησε επειδή είναι ο Γιάννης Πλούταρχος. Να ξέρει όποιος κακόβουλος ότι, αν θέλαμε να κάνουμε κάτι ευκαιριακό, δεν θα βγάζαμε το συγκεκριμένο τραγούδι. Θα κάναμε άλλο τραγούδι. Με τον Γιάννη τη συνεργασία μας τη νιώθω σαν κισμέτ. Είχαμε ξανασυνεργαστεί πριν από επτά χρόνια. Όπως στη ζωή μας, έτσι και σ' αυτή την περίπτωση μια επταετία σηματοδοτεί το κλείσιμο ενός κύκλου που θα δώσει τη συνέχεια σε έναν άλλο».
Με τον Πλούταρχο τραγουδάτε «Τι μπήκε ανάμεσά μας». Αν σας ρωτούσαμε ποιο θεωρείτε το ισχυρότερο «δηλητήριο» για μια ερωτική σχέση;
«Επειδή οι σχέσεις δεν πάνε καθόλου καλά τον τελευταίο καιρό, πρέπει συνεχώς να προσπαθούμε. Το δηλητήριο για μια σχέση είναι όταν φτάνει η στιγμή που ο ένας δεν καταλαβαίνει τον άλλο. Όταν δεν υπάρχει κατανόηση, γιατί όλοι έχουμε δυσκολέψει σαν άνθρωποι, κοιτάμε τον εαυτό μας και όχι τη σχέση μας. Θα πρέπει να καταλαβαίνουμε τη θέση του άλλου και να προσφέρουμε άμεσα το χώρο του και τον αέρα να αναπνέει».
Η ισορροπία μεταξύ της προσωπικής ζωής και της καριέρας είναι πάντα εύκολη;
«Δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα να πετύχεις την πολυπόθητη ισορροπία. Όταν ξεκινάς να κάνεις καριέρα στο τραγούδι, ρίχνεις μοιραία όλο σου το βάρος σ' αυτό και αφήνεις τα υπόλοιπα στην άκρη. Κάποια στιγμή λοιπόν κατάλαβα κι εγώ ότι η ζωή δεν είναι μόνο αυτό και ότι πρέπει να κοιτάξω και εγώ λίγο την Ντίνα, να κάνω ένα παιδί. Μπορεί αυτό να έχει κόστος, αλλά δεν γίνεται να συνεχίσω να ρίχνω το βάρος στη δουλειά μου, είμαι ένα άτομο που αγχώνομαι πάρα πολύ».
H ευτυχία της ζωής μου
Η σχέση σας με την 11χρονη κορούλα σας;
«Είναι η πραγματική ευτυχία της ζωής μου η Χριστίνα μου. Φροντίζω να της αφιερώνω πολύ χρόνο. Πηγαίνουμε μαζί σινεμά, διαβάζουμε μαζί Είμαστε αληθινές φίλες!».
Σας έχει εκμυστηρευτεί με τι θα ήθελε να ασχοληθεί όταν μεγαλώσει;
«Στην ηλικία της τα όνειρα αλλάζουν κάθε μέρα. Δεν με προβληματίζει ακόμα. Απλά την ακούω και γελάω».
Αν σας έλεγε ότι θα ήθελε να ασχοληθεί και εκείνη με το τραγούδι, θα την εμποδίζατε;
«Μερικές φορές που μου το αναφέρει προσπαθώ να της περάσω το μήνυμα ότι θα προτιμούσα να ασχοληθεί με τη μουσική, μια και ήδη παίζει πιάνο και τραγουδάει, αλλά με έναν τρόπο περισσότερο ερασιτεχνικό και να ακολουθήσει κάποιο άλλο επάγγελμα. Αν φτάσει στην ηλικία, τώρα, που ώριμα θα επιλέξει το τραγούδι, σίγουρα δεν θα την αποτρέψω και θα είμαι δίπλα της σε ό,τι και αν ακολουθήσει».
