Από τη ΣΙΣΣΥ ΜΕΝΕΓΑΤΟΥ
Είναι ένας σύγχρονος μποέμ. Η χαρά της ζωής. Όπως εκείνη η απίθανη ατάκα του «φσσστ... μπόινγκ!» στην πρώτη ελληνική έγχρωμη σινεμασκόπ ταινία «Κάτι να καίει» (1963), που τον χαρακτήρισε σε όλη του την καριέρα. Ο Κώστας Βουτσάς, όπως ακριβώς τότε έκλεινε το μάτι στη ζωή, με την ίδια ζωντάνια το κλείνει και τώρα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα, κι ας έκλεισε 61 χρόνια στο θέατρο, έχει «κλειδώσει» το χρόνο.Του αρέσει να ανανεώνεται, να αφουγκράζεται τη νέα γενιά και να συμβαδίζει με το καινούργιο στην τέχνη και τη ζωή του. Το μυστικό της νεότητάς του; Ο έρωτας και η αλλαγή. Όπως αυτή που επιχειρεί στον κινηματογράφο παίζοντας τον Big John, έναν αρχινονό, βαρόνο ναρκωτικών στην ταινία-έκπληξη του Κάρολου Ζωναρά «Ο γιος του Τσάρλυ».
Συνάντησα τον Κώστα Βουτσά στο μικρό διαμέρισμά του στο Κολωνάκι, να διαβάζει εφημερίδες και να χαίρεται σαν πρωτόβγαλτος ηθοποιός, καθώς οι κριτικοί εξήραν το παίξιμό του στην ταινία. Είναι ενθουσιασμένος που τελείωσε άλλες δύο ταινίες, τη «Νήσο» του Σταύρου Δήμα και το «Διαχειριστή» του Περικλή Χούρσογλου.
Επίσης, ετοιμάζεται να παίξει αφιλοκερδώς σε μια ταινία-ντοκιμαντέρ για τις πυρκαγιές στην Ηλεία, ενώ αρχίζει και πρόβες στο Θέατρο «Ιλίσια-Ντενίση» με τη Μιμή Ντενίση για «Το άνθος του κάκτου». Τι κι αν είναι 78 ετών και δεν φοβάται να το πει και ο ίδιος; Η ψυχή του «πετάει» και η ενέργειά του είναι στο φουλ. Όσο για τη συνέντευξή μας, ήταν κάτι σαν «Ραντεβού στον αέρα», χωρίς περιορισμούς, γεμάτη χιούμορ, μαγεία και αλήθειες.
Σας έχουμε συνηθίσει ως καλό παιδί στις ταινίες του Γιάννη Δαλιανίδη. Τώρα, στην ταινία «Ο γιος του Τσάρλυ», μας... προκύπτετε σκληρός νονός της νύχτας σε ένα ρόλο που σοκάρει. Πώς το τολμήσατε;
«Είμαι ηθοποιός, δεν έχω ταμπού, δεν κλείνομαι σε κουτάκια. Μου άρεσε και το έκανα. Μάλιστα, τώρα στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση μου αρέσει να παίζω μικρούς αλλά χαρακτηριστικούς ρόλους, γιατί ακριβώς είμαι ηθοποιός και έχω το ναρκισσισμό να αποδείξω ότι 61 χρόνια δεν βρίσκομαι άδικα εδώ που είμαι».
Νιώθετε ότι η «ετικέτα» του κωμικού ηθοποιού που έχετε όλα αυτά τα χρόνια σας έχει καταδυναστεύσει;
«Όχι. Έχω παίξει σημαντικούς ρόλους στον κινηματογράφο και στο θέατρο ? Αριστοφάνη, Μολιέρο και τόσους άλλους. Έχω δώσει πολλή χαρά στον κόσμο μέσα από τις παλιές ταινίες. Αυτό με κάνει ευτυχισμένο».
Πιστεύετε ότι το trash που μας έχει κατακλύσει δεν μπορεί να καλύψει ό,τι καλό υπάρχει σήμερα;
«Όχι. Είμαι αισιόδοξος. Και η αισιοδοξία μου απορρέει από το ότι η νεολαία μας ?στο μεγάλο της ποσοστό? είναι υγιέστατη και αγωνίζεται. Αυτό που έκαναν και βγήκαν στους δρόμους για τη μόρφωσή τους αποδεικνύει ότι έχουν όνειρα και ιδανικά».
Είστε από τους τελευταίους σταρ της χρυσής εποχής του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου. Νιώθετε έτσι;
«Όχι. Αυτό μου λένε όλοι: "Δεν ξέρεις τι είσαι". Τους απαντάω: Δεν ξέρω, δεν με ενδιαφέρει τι είμαι. Εγώ κάνω αυτό που νιώθω. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα πω: "Εγώ έκανα αυτά". Εγώ είμαι στο "εμείς", δεν είμαι στο "εγώ". Ζω πολύ ωραία, σε δύο δωμάτια, με τα βιβλία μου. Τι να το κάνω το μεγάλο σπίτι, τα σαλόνια. Έχω τις κόρες μου, τη Σάντρα, τη Θεοδώρα και τη Νικολέτα μου, που με αγαπάνε και τις αγαπάω πάρα πολύ. Οι γυναίκες που έχουν περάσει από τη ζωή μου με αγαπάνε, γιατί είμαι γενναιόδωρος. Δεν είμαι άνθρωπος που θα πληγώσω τη γυναίκα την πληγώνω βέβαια γιατί είμαι γυναικάς και πολύ "τσαχπίνης", αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι διαφορετικό. Φεύγω και τα αφήνω όλα πίσω, στη γυναίκα που είχα».
Έχετε τρεις γάμους, τρία διαζύγια και έναν αρραβώνα...
«Αρραβώνα; Ναι, με τη Σπεράντζα Βρανά. Μεγάλη προσωπικότητα η Σπεράντζα, μου έδωσε πάρα πολλά στη ζωή. Θυμάμαι που μου έλεγε: Βρε συ, άσε πού θα είναι το όνομά σου, λεφτά να ζητήσεις. Άμα σου δώσουν τα λεφτά, θα σε βάλουν στη μαρκίζα εκεί που θέλεις». Περάσαμε πολύ ωραία, αλλά εγώ είμαι μποέμ, γιατί τη ρούφαγα τη ζωή και τη ρουφάω».
Ο λόγος που χωρίσατε ήταν γιατί της ζητήσατε να σταματήσει το θέατρο;
«Ναι, έτσι είναι. Είμαι πολύ ζηλιάρης και επιδειξιμανής. Εάν έχω μια ωραία γυναίκα, την επιδεικνύω και αφήνω τους άλλους να σκάσουνε. (Γέλια.) Τη Σπεράντζα την ήθελα αποκλειστικά για μένα. Πού να αφήσω στο θέατρο τη Σπεράντζα με τόση επιτυχία; Χάλαγε ο κόσμος».
Γυναίκες, γυναίκες, γυναίκες
Είναι η αδυναμία σας το γυναικείο φύλο;
«Δεν δέχομαι τη λέξη ?αδυναμία?. Δεν είναι αδυναμία, είναι η φύση μου να "κυνηγάω" τις γυναίκες. Αδυναμία είναι να καπνίζεις, να είσαι αλκοολικός, να παίρνεις ναρκωτικά. Όχι να είσαι αρσενικό. Εκείνο που είναι λίγο κακό σε μένα είναι ότι είμαι ?τσαχπίνης? και ευκολόπιστος».
Σας αρέσουν οι πιο νέες σε ηλικία γυναίκες;
«Όλες μ’ αρέσουν. Και με μεγαλύτερες έχω σχετιστεί και με μικρές. Δεν έχω τέτοια ταμπού. Έχω σχετιστεί και με τη μαμά μιας φίλης μου αλλά και με μικρότερες. Ξέρεις κανέναν άντρα με το Α κεφαλαίο που να μην του αρέσουν οι γυναίκες;».
Υπήρξατε ποτέ πιστός σε κάποια από τις γυναίκες σας;
«Όχι, δυστυχώς. Ιδιαίτερα τη δεύτερη μου γυναίκα, τη Θεανώ (Παπασπύρου), την ταλαιπώρησα πάρα πολύ. Τη Θεανώ μου, την καλή μου τη γυναίκα, έτσι την αποκαλώ».
Είστε γυναικάς και το λέτε, αλλά οι γυναίκες σας σας λατρεύουν. Αυτό είναι επιτυχία?
«Με λατρεύουν οι γυναίκες, γιατί είμαι πολύ γενναιόδωρος, δεν είμαι καρμίρης. Ας πούμε, σε ανύποπτο χρόνο της κάνω δώρα, της στέλνω λουλούδια, της κάνω κάτι που δεν το περιμένει κι έτσι έρχεσαι πιο κοντά, δένεσαι πιο πολύ. Δηλαδή, όταν ήθελα να κάνω απιστίες, τις έστελνα στο εξωτερικό και τους έπαιρνα γούνες. Κι εγώ έκανα την απιστία μου εδώ!».
Όταν θέλατε να χωρίσετε, τι κάνατε;
«Έκανα έναν τσακωμό κι έφευγα. Να σου πω... Ο πιο ανούσιος σύζυγος είναι ο πιστός σύζυγος. Ξέρεις γιατί; Σου λέει συνεχώς, π.χ., "τι φαΐ είναι αυτό που μου έκανες", "πλύνε τις κάλτσες μου", "σιδέρωσε το πουκάμισο", "μη φωνάζεις", "θέλω να κοιμηθώ" και άλλα τέτοια. Ενώ ο άπιστος σύζυγος τα βρίσκει όλα ωραία, γιατί θέλει να κάνει τη... βρομίτσα του. Και θα την περιποιηθεί τη γυναίκα του και θα της μιλήσει ωραία και θα βγουν έξω και θα την πάει όπου θέλει και δώρα θα της κάνει!».
Μήπως το ότι είστε γυναικάς, ότι ερωτεύεστε συχνά είναι και το μυστικό της αιώνιας νεότητάς σας;
«Με ρωτάνε κάποιοι: "Παίρνεις βιάγκρα;". "Εγώ παίρνω άλλο χάπι", τους απαντάω. Τι χάπι; Το "change" (αλλαγή)! Αυτό είναι το χάπι: αλλαγή γυναίκας! Σου ανανεώνει τα κύτταρα, σου ανεβάζει τη διάθεση. Αγαπώ πάρα πολύ τις γυναίκες, τις ταΐζω στο στόμα, τις προσέχω».
Θέλω κι άλλο...
Την ηλικία σας τη λέτε;
«Βέβαια. Είμαι 78 ετών και το χαίρομαι. Αλλά το λέω κρυφά, μη μας ακούσει ο Χάρος! (Γέλια.) Είμαι στο θέατρο 61 χρόνια, γιατί να μην το πω; Δεν θέλω να ακούω αυτά που μου λένε, π.χ., "θρύλος", "μύθος". Με ενοχλούν πάρα πολύ. Δεν τα μπορώ αυτά. Οι μύθοι και οι θρύλοι είναι για τα ράφια και τα μουσεία. Εγώ θέλω να είμαι μαθητής των νέων σκηνοθετών, των νέων συγγραφέων. Να βλέπω πώς παίζουν σήμερα, πώς σκέφτονται, πώς γράφουν οι συγγραφείς. Θέλω να είμαι μέσα στην εποχή για να συνεχίσω να υπάρχω».
Όταν βλέπετε τις παλιές σας ταινίες, στεναχωριέστε;
«Καθόλου δεν στεναχωριέμαι. Τις χαίρομαι. Βλέποντας τον εαυτό μου σε νεαρή ηλικία, λέω: Αυτός είναι καλός ηθοποιός, θα πετύχει...». (Γέλια.)
Ίσως ο έρωτας και το χιούμορ σας έχουν βοηθήσει να λέτε στο χρόνο «έλα αύριο»?
«Δεν παίρνω τίποτα βαθιά, γιατί όλα περνάνε. Εγώ έχω αυτή τη φιλοσοφία, ότι όλα περνάνε και αν δεν τα βάλεις μέσα σου, δεν σου αφήνουν πληγές».
Τώρα είστε ερωτευμένος;
«Όχι, τώρα κάνω "αποτοξίνωση", αλλά είμαι καλά. Εντάξει, είναι δύο κοπέλες που συναντιόμαστε. Πάντα υπάρχει το φλερτ στη ζωή μου».
Στην τηλεόραση γυρίζετε την πλάτη;
«Δεν είναι έτσι. Δεν μου έχουν προτείνει κάτι που να μου αρέσει. Και μάλιστα παίζω επίτηδες μικρούς χαρακτηριστικούς ρόλους. Δεν είμαι τυχαία 61 χρόνια σε αυτόν το χώρο».
Έχετε δύναμη! Θα είστε κάθε βράδυ στο θέατρο. Δεν λέτε: «Είμαι μεγάλος πια γι’ αυτά»...
«Όχι, καλέ. Είναι ευτυχία να είσαι κάθε βράδυ στο θέατρο. Κοιτάω πότε θα έρθει η ώρα να πάω στο θέατρο είναι η ψυχή μου. Δεν μπορώ να κάνω χωρίς αυτό».
Νιώθω ότι πρέπει να είστε γεμάτος. Έχετε τρεις υπέροχες κόρες, μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες, έχετε ζήσει αυτά που θέλατε;
«Είμαι γεμάτος και θέλω κι άλλο να γεμίζω. Γιατί όχι; Δεν μπορώ να σταματήσω. Είμαι πολύ καλά κι ευτυχισμένος, αλλά θέλει ακόμα πολύ νερό για να γεμίσει ο κουβάς μου». (Γέλια.)
