Συνέντευξη στη Νάνσυ Σταματίου

Αυτό το όμορφο κορίτσι με τα μακριά μαλλιά και τα ζεστά καστανά μάτια μπορεί να το είχαμε γνωρίσει αρκετά χρόνια πριν μέσα από διάφορες τηλεοπτικές δουλειές, όμως έμελλε να το ξεχωρίσουμε και να το αγαπήσουμε λίγο αργότερα, όταν αποφάσισε να μας δώσει... «Της αγάπης τη μαχαιριά». Ο λόγος για τη Μαριάννα Πολυχρονίδη, που από τον Σεπτέμβρη επιστρέφει στην τηλεοπτική ζωή μας, αφού θα ενταχθεί στο καστ της καθημερινής σειράς του Mega «Τα μυστικά της Εδέμ». Με αφορμή αυτή τη σημαντική τηλεοπτική επιστροφή της, είπαμε να κάνουμε μαζί της μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης!

Πώς αισθάνεσαι που είσαι τελικά εσύ η τυχερή που θα μπει από Σεπτέμβρη στην «παρέα της Φεγγαρόπετρας»...

«Πώς αισθάνομαι; Θέλει και ρώτημα; Σούπερ, πιο σούπερ δεν γίνεται (γέλια)».

Αλήθεια, αυτή η επαφή με το συγγραφικό δίδυμο Ακρίτα - Κυρίτση πώς σου προέκυψε, ή μάλλον πώς σου ξανά... προέκυψε; Είχατε συνεργαστεί, αν θυμάμαι καλά, και στο «Με θέα το πέλαγο».

«Μια χαρά τα θυμάσαι. Πώς μου προέκυψε, τώρα... Μου προέκυψε πολύ απλά, όπως προκύπτουν και όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή. Άλλωστε, από το «Με θέα στο πέλαγο» και μετά είχαμε κρατήσει και πολύ καλές αναμνήσεις αλλά και σχέσεις. Υπήρχε συμπάθεια, υπήρχε εκτίμηση...».

Η πρόταση πώς σου έγινε;

«Σχεδόν... on air (γέλια)! Με πήραν ο Γιώργος και η Έλενα την ώρα που ήμουν στο αεροδρόμιο και ετοιμαζόμουν να πετάξω για Κρήτη και μου είπαν αν θα ήθελα να μπω στο δεύτερο κύκλο της Εδέμ. Είπα κατευθείαν ναι, χωρίς καν να ρωτήσω για το ρόλο. Σε μία τέτοια πρόταση λες ναι με κλειστά τα μάτια. Δεν υπάρχουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις».

Νιώθεις τυχερή που είσαι τελικά εσύ το νέο πρόσωπο που έρχεται να ενταχθεί στην καθημερινή σειρά του Mega;

«Ε, βέβαια... Τι θα σ’ το παίξω... υπεράνω και... χαλαρή; Φυσικά και ένιωσα και νιώθω τυχερή. Σε τέτοια απίστευτη εποχή αβεβαιότητας δεν είναι καθόλου εύκολο να σου χτυπά την πόρτα η δουλειά, και μάλιστα μία τέτοια δουλειά. Η μεγαλύτερη ίσως επιτυχία του χειμώνα που μας πέρασε».

Σε ανησυχεί το γεγονός πως σε αυτή την τόσο περίεργη και ρευστή εποχή οι ηθοποιοί όσο πάνε και πληθαίνουν, σε αντίθεση με τις δουλειές που όσο πάνε και λιγοστεύουν;

«Σαφώς, αλλά προσπαθώ να κάνω υπομονή και να είμαι ψύχραιμη, μέχρι να ξεκαθαρίσουν λιγάκι τα πράγματα. Είναι δυνατόν να μην ανησυχώ όταν ζούμε σε τόσο περίεργους καιρούς από τη μία και από την άλλη δεν επικρατεί και καμία μα καμία αξιοκρατία; Καλά θα ήταν αν όλοι όσοι έμεναν σπίτι τους ήταν μόνο οι κακοί ηθοποιοί και όσοι δούλευαν ήταν οι πραγματικά ταλαντούχοι άνθρωποι».

Πάμε στην «Εδέμ» ξανά... Απ’ ό,τι ξέρω, θα υποδυθείς τη γυναίκα του «Οδυσσέα» (Κώστας Γάκης), η οποία ξαφνικά εισβάλλει πάλι στη ζωή του και διεκδικεί τα πάντα, κυρίως το παιδί τους...

«Όντως, κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Όμως περισσότερα μη με ρωτήσεις, γιατί για την ώρα δεν ξέρω ούτε κι εγώ. Κάποια μόνο πολύ βασικά πράγματα έχουμε προλάβει να πούμε για την ώρα».

Αλήθεια, «Εδέμ» έβλεπες φέτος; Ήσουν φαν;

«Υπήρχε άνθρωπος που να μην είναι φαν της ?Εδέμ?; Ούτε κι εγώ θα αποτελέσω, λοιπόν, την εξαίρεση. Όποτε μου δινόταν η ευκαιρία, σαφέστατα και την παρακολουθούσα».

Τι πιστεύεις πως κάνει μια δουλειά να πετύχει;

«Τις επιτυχίες δεν τις κάνουν οι δουλειές, αλλά οι ομάδες. Οι ομάδες, μάλιστα, καλών όχι μόνο ηθοποιών αλλά ουσιαστικά καλών ανθρώπων, που όλοι μαζί αποφασίζουν να καταθέσουν την ψυχή τους και να δώσουν το καλύτερο κομμάτι του εαυτού τους για να πετύχουν αυτό που οραματίζονται. Αν όλα αυτά συμβούν, ναι, η επιτυχία τότε σου χαμογελάει».

Έχεις βρεθεί να πρέπει να λειτουργήσεις μέσα σε μια δύσκολη και δυσάρεστη κατάσταση;

«Αυτήν ακριβώς την κατάσταση βίωσα απόλυτα μετά τον τραγικό χαμό του Νίκου Σεργιανόπουλου. Με τις συμπεριφορές μερικών ανθρώπων σοκαρίστηκα. Ένιωσα ότι κάποιοι γύρω μου πάτησαν κυριολεκτικά... επί πτωμάτων. Και να σου πω και κάτι, Νάνσυ; Ο κόσμος δεν είναι ηλίθιος, αυτό το κατάλαβε, το εισέπραξε από την πρώτη στιγμή. 

Γιατί πιστεύεις πως έπεσε τόσο η τηλεθέαση της «Εξαφάνισης»;

Δεν μπορεί να χάνεται ένας άνθρωπος με τόσο τραγικό τρόπο και εσύ έτσι απλώς να πηγαίνεις παρακάτω. Πιστεύω πως και στη βιομηχανία του θεάματος, όπου ισχύει περίτρανα το ουδείς αναντικατάστατος, υπάρχουν κάποια όρια, ή τουλάχιστον πρέπει να υπάρχουν. Ο κόσμος θα το εκτιμούσε περισσότερο αν η Εξαφάνιση τελείωνε έτσι ξαφνικά. Αν σταματούσε ακριβώς τη στιγμή που σταμάτησε και ο χρόνος να κυλά για τον Νίκο Σεργιανόπουλο...».

Πιστεύεις, δηλαδή, πως το γεγονός ότι η «Εξαφάνιση» συνεχίστηκε και για δεύτερη σεζόν ήταν μία πράξη ασέβειας προς τον αξέχαστο Νίκο Σεργιανόπουλο;

«Απόλυτα... Και αυτό που σου λέω είναι η προσωπική μου άποψη και επίσης δεν έχει να κάνει καθόλου με τον άνθρωπο που ήρθε και τον αντικατέστησε. Στο συγκεκριμένο ηθοποιό έγινε μία πρόταση, τη δέχτηκε και ήρθε ο άνθρωπος να κάνει τη δουλειά του».

Τι σε σόκαρε περισσότερο; Το... «ουδείς αναντικατάστατος», η εκμετάλλευση, το εμπόριο, η κυνικότητα προσώπων και καταστάσεων;

«Όλα αυτά μαζί με σόκαραν... Με σόκαρε που είδα κάποιους τάχα μου δήθενσυναδέλφους να σπεύδουν να είναι μπροστά μπροστά στην κηδεία του Νίκου για να τους πάρει η κάμερα, τους καμεραμέν να είναι σκαρφαλωμένοι πάνω στους τάφους και στα δέντρα για το καλύτερο πλάνο και όλους αυτούς με τα μικρόφωνα στο χέρι να πηγαίνουν και να τα χώνουν στο πρόσωπο της μητέρας του, της αδελφής του, του γαμπρού του... Με σόκαρε, επίσης, και το γεγονός πως επιστρέψαμε πολύ γρήγορα στο γύρισμα, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, και όταν κάποια στιγμή από την ένταση έβαλα τα κλάματα, βρέθηκαν και κάποιοι να μου πουν πως είμαι... υπερευαίσθητη, πως καλό θα ήταν να χαλαρώσω κ.λπ. Τους πείραξε, δηλαδή, που εγώ αντέδρασα σαν ένας κανονικός άνθρωπος... Τι να πω;».

Γι’ αυτό και θέλησες να μείνεις μακριά από την τηλεόραση;

«Αυτή η ανάσα λίγων μηνών με έκανε να αναθεωρήσω πράγματα... Με έκανε να διαπιστώσω, για ακόμη μία φορά, πως τα πάντα σε αυτή τη ζωή δεν είναι η δουλειά... Ναι, είναι σημαντικό κομμάτι της, αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Δεν δικαιούμαστε να αφήνουμε να περνάει έτσι απλά το πραγματικό νόημα της ζωής. Να μη βλέπουμε τους αγαπημένους μας ανθρώπους, να μη χαμογελάμε, να μην απολαμβάνουμε κάποια πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους».

Θες να μου πεις πως ο θάνατος του Νίκου Σεργιανόπουλου σε ταρακούνησε για τα καλά, σε άλλαξε, σε στιγμάτισε... Προσωπικά αυτό καταλαβαίνω...

«Καταλαβαίνεις πολύ σωστά... Ήταν ένα γεγονός από αυτά που κανείς ποτέ δεν ξεχνά στη ζωή του. Ήταν ένα γεγονός αφόρητα επώδυνο, το οποίο όμως μου έδωσε κάποια γερά μαθήματα. Γιατί το θέμα δεν είναι να ξεχνάμε, αλλά να προχωράμε παρακάτω».

Το ότι είσαι ένα κορίτσι που τα λες τσεκουράτα και που δεν σου αρέσει να μασάς τα λόγια σου δεν το ’χεις πληρώσει κομματάκι ακριβά σε αυτό το χώρο που είσαι;

«Κατά κάποιο τρόπο το έχω πληρώσει ακριβά. Τα υπόγεια παιχνίδια του στυλ να σε φάω για να βγω εγώ από πάνω δεν με αφορούν. Μπορεί να κρίνεται η τσέπη μου την επόμενη χρονιά, αλλά δεν με πειράζει... Αν δω τέτοιες καταστάσεις, προτιμώ να απέχω».

Νιώθεις ικανοποιημένη από τη Μαριάννα; Πιστεύεις πως μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει καλά;

«Νιώθω ικανοποιημένη... Νομίζω πως μέχρι τώρα όντως τα έχω καταφέρει καλά. Μπορεί να μην έγινα γνωστή από τη μία μέρα στην άλλη, μπορεί να μη μιλά για μένα όλη η Ελλάδα για κάτι που είπα ή έκανα, αλλά το προτιμώ. Προτιμώ να προχωράω σιγά σιγά για να γίνονται όλα πιο... σωστά».