Συνέντευξη στη Βίκυ Διαμάντη
Έγινε γνωστή παγκοσμίως ως η «ξυπόλητη ντίβα», καθώς προτιμά να εμφανίζεται στη σκηνή ξυπόλητη. Ο λόγος για τη Σεζάρια Εβόρα, που στις 24 Ιουλίου θα τραγουδήσει στο Αρχαίο Θέατρο Δίου στo πλαίσιo του Φεστιβάλ Ολύμπου. Η γνωστή τραγουδίστρια μιλάει στο ΛΟΙΠΟΝ για τη ζωή, για τα όνειρά της και για τη μεγάλη της αγάπη, τη μουσική.Εχετε έρθει στην Ελλάδα αρκετές φορές. Τι είναι αυτό που σας κάνει να επιστρέφετε εδώ;
«Η αγάπη του κόσμου στην Ελλάδα για μένα είναι μοναδική κι εγώ σας αγαπώ πολύ. Είστε μεσογειακός λαός, ανοιχτός και καλόκαρδος. Θα ήθελα να φέρω και τα παιδιά και τα εγγόνια μου...».
Τι ρόλο παίζει η μουσική στη ζωή σας;
«Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς μουσική. Ακόμα κι αν δεν είχα κάνει καριέρα και δεν γινόμουν διάσημη, θα ήθελα να τραγουδάω».
Γεννηθήκατε σε μία φτωχή οικογένεια και η διαδρομή έως την καταξίωση ήταν μεγάλη. Νιώθετε ικανοποίηση που έχετε αναγνωριστεί;
«Ήταν δύσκολα χρόνια, αλλά πολύ αυθεντικά. Ήταν μια εποχή που ο κόσμος άκουγε μουσική και γινόταν καλύτερος άνθρωπος. Η φτώχεια με δίδαξε να μοιράζομαι και αυτό είναι πολύ σπουδαίο και, φυσικά, το αναγνωρίζει ο κόσμος».
Έχετε παντρευτεί και έχετε χωρίσει τρεις φορές. Τι δεν αντέχετε στο γάμο;
«Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν το ταίρι τους και μένουν μαζί του για πάντα. Σε εμένα δεν συνέβη έτσι. Ευτυχώς, όμως, έχω τα παιδιά μου, έχω τα εγγόνια μου, έχω τη μουσική. Είναι υπέροχο συναίσθημα να ξέρεις ότι κάποιος δεν θα σε προδώσει ποτέ».
Έχετε κάνει ποτέ συμβιβασμούς στη ζωή σας; Σε ποιον τομέα;
«Συμβιβασμό δεν έκανα γιατί πάντα έκανα τις επιλογές που ήθελα. Για μένα είναι σημαντικό πράγμα να αφιερώνεσαι σε κάτι και να δίνεις όλο σου τον εαυτό με αγάπη... Είναι σπουδαίο να αγαπάς, άλλωστε η γυναίκα έχει το προνόμιο να είναι μάνα, να γεννάει και να μεγαλώνει παιδιά».
Πώς είναι η σχέση σας με τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας; Βρίσκετε χρόνο να είστε μαζί τους;
«Όταν είμαι στο σπίτι μου, σκέφτομαι μόνο τα παιδιά μου. Έχω τέσσερα παιδιά, δέκα εγγόνια και ένα δισέγγονο... Όταν είμαι κοντά τους προσπαθώ να τους μάθω την απλότητα, να μη χάσουν ποτέ την ψυχή τους, ακόμα κι αν βγάλουν πολλά λεφτά».
Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σας;
«Πολύ σημαντικό. Όλα τα έκανα με έρωτα».
Περάσατε δύσκολα μέχρι να έρθει η αναγνώριση. Υπήρχε κάποια στιγμή που θελήσατε να εγκαταλείψετε;
«Όχι ποτέ. Ήταν όλα τόσο αληθινά, που δεν έχω μετανιώσει. Τραγουδούσα συχνά στις παρέες των φίλων και κάποια μέρα ο ιδιοκτήτης ενός κλαμπ στο λιμάνι μού πρότεινε να πάω και να τραγουδήσω εκεί. Εκεί μας άκουγαν ναυτικοί και διάφοροι ταξιδιώτες. Μια βραδιά ήρθε κάποιος και μου πρότεινε να κάνουμε ένα δίσκο και να κυκλοφορήσει στη Γαλλία. Έτσι ξεκίνησαν όλα...».
Ποια ανάγκη σάς ώθησε να ασχοληθείτε με την Ένωση για την Πολιτιστική και Κοινωνική Προώθηση στην πατρίδα σας;
«Η αγάπη του κόσμου με κάνει να αισθάνομαι ότι θέλει να ζήσει κι άλλες τέτοιες παρουσίες. Γι’ αυτό αποφάσισα την ενασχόλησή μου με την Ένωση για την Πολιτιστική και Κοινωνική Προώθηση. Είναι μια οργάνωση στο Πράσινο Ακρωτήρι που υποστηρίζει όσα παιδιά θέλουν να ακολουθήσουν μουσικές σπουδές. Βοηθάω με τον τρόπο μου να έχουν την εκπαίδευση που στερήθηκα μικρή».
Θα ασχολιόσασταν με την πολιτική;
«Όχι, είμαι πολύ αληθινή για να γίνω πολιτικός!!!». (Γέλια!)
Γιατί προτιμάτε πολλές φορές να εμφανίζεστε ξυπόλητη στη σκηνή;
«Είναι κάτι που αποφάσισα να κάνω στο ξεκίνημα της καριέρας μου στο εξωτερικό. Είναι ένας τρόπος να υπενθυμίζω στον υπόλοιπο κόσμο ότι στην Αφρική και στη χώρα μου υπάρχουν πολλά άστεγα παιδιά και μεγάλη φτώχεια».
Ποιο όνειρό σας δεν έχετε ακόμη πραγματοποιήσει;
«Δεν ζητάω περισσότερα από αυτά που μου δίνει η ζωή. Και είμαι χαρούμενη και καλλιτεχνικά, αλλά και στην προσωπική μου ζωή».
Συνεργαστήκατε με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και με τη Δήμητρα Γαλάνη. Γιατί επιλέξατε τις δύο συγκεκριμένες καλλιτέχνιδες;
«Είναι ωραίο να μοιράζεσαι τη σκηνή με άλλους μουσικούς. Η μουσική είναι μία, αυτή που μιλάει στην ψυχή».
Είστε ερωτευμένη αυτόν τον καιρό;
«Ναι, με το δισέγγονό μου!!!».
Τι θα παρουσιάσετε στο Φεστιβάλ Ολύμπου;
«Την καινούργια μου δισκογραφική δουλειά. Είναι στο ίδιο ύφος με τις προηγούμενες. Αυτό που εγώ κοιτάζω είναι να έχουν ωραίους στίχους».
Μία ευχή για τον κόσμο...
«Ας ευχηθώ να σταματήσει πια η τόσο μεγάλη ανισότητα πλούσιων και φτωχών».
