Ζήνα Αρβανιτίδη: "Δεν έχω δει ποτέ αυτό το μωρό"

03.10.2008
Το «στιγμιαίο λάθος» του Πασχάλη Αρβανιτίδη, όπως αποκάλεσε τη γέννηση ενός παιδιού εκτός γάμου, στάθηκε η αφορμή να ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων.

Aπό τον ΜΑΝΟ ΜΠΑΝΑΣΑΚΗ

Το «στιγμιαίο λάθος» του Πασχάλη Αρβανιτίδη, όπως αποκάλεσε τη γέννηση ενός παιδιού εκτός γάμου, στάθηκε η αφορμή να ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων. Η στάση της συζύγου του Αλίκης, τα τεστ DNA που αποδεικνύουν ή όχι την πατρότητα και ο δικαστικός αγώνας για την αναγνώριση του παιδιού και όχι μόνο έδωσαν τροφή για ένα σχεδόν χρόνο στα ΜΜΕ. Τα δύο παιδιά του Πασχάλη, η Ζήνα και ο Γιάννης, νέοι με αρχές και ήθος, σπουδές και όνειρα, μέχρι στιγμής είχαν διαλέξει το δρόμο της σιωπής μέσα σε όλο αυτόν τον κυκεώνα των αποκαλύψεων. Η Ζήνα, περισσότερο γνωστή από τον αδερφό της, ταλαντούχα μουσικός με ξεχωριστές συνεργασίες, συνεχίζει τη ζωή της σήμερα, ένα χρόνο μετά, αφήνοντας πίσω όλη την ιστορία που συγκλόνισε την οικογένειά της. Προτιμά να μιλάει με τη μουσική της και όχι να δίνει συνεντεύξεις, και αυτή είναι μία από τις πιο σπάνιες φορές που το κάνει.

Παρόλο που την περασμένη χρονιά το θέμα της οικογένειάς σου βρισκόταν στην επικαιρότητα, εσύ επέλεξες να μη μιλήσεις...

«Γενικά, δεν είμαι άνθρωπος που αρέσκεται να μιλάει, να βγαίνει και να λέει πράγματα. Ό,τι έχω να πω το λέω μέσα από τη δουλειά μου και τη μουσική».

Η μουσική είναι το μέσο που εκφράζεσαι;

«Ακριβώς, προτιμώ τα συναισθήματά μου να τα δηλώνω μέσα από αυτήν».

Ποια είναι η πρώτη σου επαφή με τη μουσική, αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω; Όχι απαραίτητα επαγγελματικά...

«Ήμουν πολύ μικρή. Πάντα είχαμε πιάνο στο σπίτι και σε ηλικία 5 ετών άρχιζα να παίζω μόνη κάποια πραγματάκια. Οι γονείς μου κατάλαβαν ότι είχα κλίση σε αυτό και με έγραψαν στο ωδείο».

Πιστεύεις πως αν δεν ήταν μέλος της οικογένειάς σου ο Πασχάλης, θα είχες ασχοληθεί με το τραγούδι;

«Όχι, δεν με επηρέασε ο πατέρας μου σε αυτό. Αν δεν είχα πιάνο στο σπίτι, ίσως να μην είχα γίνει μουσικός. Δεν ήθελα από μικρή να γίνω τραγουδίστρια. Αυτό προέκυψε. Όμως, θεωρώ τη φωνή μου ένα μουσικό όργανο».

Στα 15 σου έκανες μια μεγάλη επιτυχία δισκογραφικά. Σε άγχωσε τότε η αναγνωρισιμότητα ή ήταν ήδη κομμάτι της ζωής σου, επειδή είχες τον Πασχάλη πατέρα, επομένως δεν υπήρχε διαφορά;

«Ναι, σαν να πήγα μια μέρα στο σχολείο, χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Για μένα δεν άλλαξε τίποτα, απλώς το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είχε πονέσει το χέρι μου να υπογράφω αυτόγραφα. Αλλά δεν μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση. Μπήκα στο στούντιο, τραγούδησα με τον πατέρα μου ένα πολύ γλυκό τραγούδι και αυτό ήταν».

Τα αντιμετωπίζεις όλα έτσι ρεαλιστικά;

«Είμαι έτσι σαν χαρακτήρας. Μπορεί να πει κάνεις ότι είμαι υπεράνω ή σνομπ που λέω ότι έχω χορτάσει, αλλά δεν είναι και αυτό σωστό σαν έκφραση. Χορταίνει κάποιος που το κυνηγάει, εμένα δεν με ενδιέφερε ποτέ».

Στα 18 σου, που τελείωσες το σχολείο, είχες αποφασίσει ποιο δρόμο θα ακολουθήσεις;

«Μέσα μου είχα διαλέξει να γίνω μουσικός, αλλά θέλησα να κάνω το χατίρι της μητέρας μου και έδωσα για να περάσω στη Νομική. Δεν πέτυχα κι έτσι αφιερώθηκα σε αυτό που αγαπώ».

Η μητέρα σου σε επηρεάζει ακόμη και σήμερα; Γιατί μου είπες ότι ήταν δική της επιθυμία η εισαγωγή σου στη Νομική Σχολή...

«Και ναι και όχι. Ακούω τις συμβουλές της, όπως ακούω και του πατέρα μου».

Τι ρόλο έχει παίξει στη ζωή σου η οικογένεια;

«Τον πιο σημαντικό. Είμαι πολύ στενά δεμένη με την οικογένειά μου, τους γονείς μου, τον αδερφό μου. Γενικά, ως οικογένεια κάνουμε πράγματα που δεν τα βλέπω συχνά... Συζητάμε, γελάμε, προσπαθούμε να τρώμε όλοι μαζί, όταν αυτό είναι εφικτό».

Πέρυσι ήταν μια χρονιά που το πιο ιερό για σένα, όπως μου το περιγράφεις, η οικογένειά σου, έγινε στόχος ύστερα από το θέμα που ανέκυψε με το τεστ DNA. Συζητήθηκε πολύ ο Πασχάλης, η Αλίκη Ήταν πρώτο θέμα, αλλά εσύ απείχες. Ήταν επιλογή σου; Πώς το βίωσες όλο αυτό;

«Ήταν ενοχλητικό απλώς αυτό, ήταν ενοχλητικό. Αλλά εντέλει το αντιμετώπισα ψυχρά. Δεν το άφησα να με αγγίξει. Στην αρχή με ενόχλησε και με εξόργισε η διάθεση κάποιων να ψάξουν, να σκάψουν να βρουν πράγματα».

Τη στάση σου αυτή να κρατηθείς μακριά και να μην ασχοληθείς την τήρησες επειδή υπήρχε γενικότερη ένταση μέσα στην οικογένεια; Διάλεξες την αμυντική στάση για την ισορροπία;

«Δεν μπορούμε να κλειστούμε σε μια γυάλα και να κοιτάμε τον κόσμο να περνάει! Η ζωή συνεχίζεται. Μπορεί κάτι να συνέβη στην οικογένειά μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάψουμε να ζούμε φυσιολογικά. Όμως, όλη η οικογένεια το αντιμετώπισε ήρεμα όλο αυτό το πράγμα. Δεν αντέδρασα μόνο εγώ έτσι».

Η μητέρα σου είναι αλήθεια ότι εντυπωσίασε με τη στάση της, και ταυτόχρονα χαρακτηρίστηκε αρκετά. Εσύ, που την έχεις ζήσει και τη ζεις, περίμενες κάτι τέτοιο;

«Εντελώς! Είναι φοβερά δυναμική, τη θαυμάζω πάρα πολύ. Είναι πολύ ευαίσθητος άνθρωπος και σε χρόνο μηδέν αλλάζει και γίνεται αποφασιστική. Παίρνει μια ανάσα και προχωράει».

Δεν εντυπωσιάστηκες δηλαδή από τη στάση της;

«Όχι, το περίμενα».

Στον απόηχο της ιστορίας ένα χρόνο σχεδόν μετά από τη μεγάλη έκταση που πήρε στα media, αν ζυγίσεις τα γεγονότα, σας έχει ενώσει περισσότερο ως οικογένεια;

«Πιστεύω ότι τον καθένα θα έδενε ένα τόσο έντονο γεγονός, πόσο μάλλον μια οικογένεια όπως η δική μας. Γίναμε μια γροθιά».

Όπως και να έχουν τα πράγματα, από την άλλη πλευρά, υπάρχει ένα παιδί σήμερα 3 ετών. Έχεις μπει ποτέ στη θέση αυτού του παιδιού; Εσύ έχεις τη δυνατότητα να καταλάβεις, πιθανόν και να συγχωρήσεις.

«Δεν θα απαντήσω, είμαι απόλυτη».

Το έχεις δει ποτέ στα μάτια αυτό το μωρό;

«Όχι».

Αν τύχαινε στη σχέση σου ή αργότερα σε ένα γάμο, θα συγχωρούσες την απιστία;

«Δεν ξέρω να σου απαντήσω, είναι μεγάλη κουβέντα αυτή».

Από τι θα επηρεαζόταν αυτή η απόφασή σου;

«Από πολλά. Από το πόσο αγαπώ τον άνθρωπό μου, τις συνθήκες, πιθανόν και τα δικά μου λάθη».

Τον Πασχάλη τον ρωτάς όταν πρόκειται να κάνεις ένα βήμα είτε επαγγελματικό είτε προσωπικό; Του δίνεις το δικαίωμα να πάρει μια απόφαση όταν εσύ δυσκολεύεσαι ή έχεις αμφιβολία; Ζητάς τη συμβουλή του;

«Υπάρχουν λίγα που κρατάω για τον εαυτό μου. Πολλές φορές ζητάω τη γνώμη του πατέρα μου, αλλά δεν τον αφήνω να με επηρεάσει ή να αποφασίσει. Πάντως, αυτό που θα μου πει θα μείνει στο μυαλό μου. Θα τον ρωτήσω μεν, αλλά θα επιμείνω σε αυτό που έχω αποφασίσει».

Εκείνος σε εμπιστεύεται;

«Τα τελευταία 5-6 χρόνια ναι...»

Δισκογραφικά σκέφτεται κάποια κίνηση;

«Ήδη ετοιμάζει το νέο του δίσκο».

Θα σχολιαστεί και για αυτό νομίζεις;

«Μα έχει καταπληκτική φωνή ακόμη και δεν υπάρχει λόγος να σταματήσει, επειδή μας έτυχε αυτό».

Τα δικά σου σχέδια ποια είναι;

«Έχω ηχογραφήσει ήδη 3 νέα κομμάτια και ετοιμάζω την επόμενη δισκογραφική μου δουλειά. Παράλληλα, γράφω μουσική και το χειμώνα θα βρίσκομαι με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα».