Για τη ζωή της, την απόφασή της να γίνει ηθοποιός και μάλιστα κωμική ηθοποιός, την αγάπη της στη μοναξιά και τη συμβουλή της προς όλους μίλησε η Ελένη Καστάνη στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα»
-Γιατί πιστεύετε ότι ένας καλλιτέχνης πρέπει αν είναι αριστερός;
«Εντάξει, σχεδόν δεν νοείται να είσαι καλλιτέχνης και να μην είσαι… Στα δικά μου μάτια έτσι… Γιατί κάποτε η αριστερά εξέφραζε, τουλάχιστον στα παλιά τα χρόνια, την αμφισβήτηση, το ψάξιμο, έναν αγώνα για μια καλύτερη ζωή… Διαψευστήκαν όλα αυτά τα όνειρα κάπως, αλλά υπήρχε αυτό το όραμα στις παλιές γενιές και στους καλλιτέχνες πάρα πολύ»
-Η ταύτιση αυτή ενός ηθοποιού που είναι κωμικός είναι και εμπόδιο για να σας κάνουν προτάσεις για άλλους ρόλους;
«Για μένα δεν ήταν εμπόδιο. Νομίζω ότι ο δρόμος και η στάση μου απέναντι στην κωμωδία άφηνε και περιθώριο ότι θα μπορούσα να παίξω και δραματικά. Κατ’ αρχάς είναι για μένα εύσημο να σε πουν κωμικό ηθοποιό. Και ο κόσμος μας αγαπάει πάρα πολύ και απολαβές έχουμε νομίζω καλύτερες οι κωμικοί από τους δραματικούς ηθοποιούς».
-Η επιθυμία και η επιλογή να γίνεται ηθοποιός ήταν λόγω της απώλειας του πατέρα σας;
«Σίγουρα από μικρό παιδί ήθελα να γίνω ηθοποιός. Μετά την απώλεια του μπαμπά μου που ήταν ένα μεγάλο ρήγμα στην ψυχή μου μέσα και ήμουν μικρό παιδί, 12 χρονών, μετά ήθελα να κάνω τους ανθρώπους να περνάνε καλά»
-Αν σας ρωτήσω που τα πήγατε καλύτερα στην προσωπική ή την επαγγελματική σας ζωή;
«Αναμφισβήτητα τα πήγα καλύτερα στην επαγγελματική από την προσωπική ζωή. Γιατί όταν είσαι ηθοποιός και καλλιτέχνης και αφοσιωμένος και όταν κάνεις ένα είδος καριέρα αφήνεις σε δεύτερη μοίρα τα προσωπικά. Εγώ γενικά είμαι και μοναχικός άνθρωπος. Βέβαια τον άντρα μου τον ερωτεύτηκα και τον παντρεύτηκα, δηλαδή δεν μου λείπει αυτό… Το γέμισμά μας όμως είναι αυτό, το θέατρο είναι η δουλειά μας και λυπάμαι που το λέω είμαστε λίγο τέτοιοι άνθρωποι οι ηθοποιοί, δεν μας αντέχει εύκολα κόσμος πολύ».
-Στο παιδί σας δώσατε τον χρόνο που επιθυμούσατε;
«Νομίζω πολύ, γιατί φρόντιζα να μη δουλεύω παρά μία δουλειά όταν ήταν μικρός. Δεν νομίζω ότι έχει στερηθεί το παιδί μου. Βέβαια όταν ήταν μικρός με ρωτούσε με αγωνία αν έχω κι απόψε θέατρο, αν θα φύγω το βράδυ, ίσως γι ‘ αυτό και δεν έγινε ηθοποιός. Η αλήθεια είναι ότι τον κράτησα και μακριά γιατί θεωρώ ότι θα γινόταν ηθοποιός αν τον έβαζα στα θέατρα»
-Ενώ σας βλέπω ότι είστε έξω καρδιά έχετε πει ότι δεν σας άξιζαν τόσο ωραίοι άντρες…
«Έχω το γνώθι σαυτόν, δεν είμαι μια κούκλα, μην τρελαθούμε τώρα. Πιθανώς να μην έχω και τόση αυτοπεποίθηση. Στη δουλειά μου όμως έχω…»
-Κάνατε κι ένα πέρασμα στην ταινία Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή
«Έκανα ένα ελάχιστο πέρασμα στο “Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;”, ένα τίποτα, τιμής ένεκεν δηλαδή πήγα. Μου το ζήτησε ο Αλέξανδρος και φυσικά και πήγα. Τώρα που τελείωσε η ταινία, θα το πω. Είχα πρόταση να είμαι στο βασικό καστ, αλλά έπρεπε και οι άλλες να συμφωνήσουν. Προφανώς κάπου δεν έγινε αυτό και δεν συμμετείχαμε εμείς. Υπήρχε μια αρχική σκέψη να είναι το σενάριο με τέτοιο τρόπο, ώστε να συμμετείχαμε κι εμείς από το παλιό καστ»
-Τα χρόνια που είστε στον χώρο αυτό έχει γραφτεί κάτι που σας έχει στενοχωρήσει;
«Πάντα κάτι γράφεται, κάτι ακούγεται. Δεν ασχολούμαι με αυτά. Αφήνω τη θεία δίκη να δείξει ποιος έχει δίκιο και ποιος όχι και ο χρόνος το δείχνει. Χάνεις όταν απαντάς σε αυτά, είναι η συμβουλή μου αυτή προς όλους. Χάνεις, δεν κερδίζεις»
