Αν υπάρχει μία γυναίκα που έχει ταυτίσει το όνομά της με το ποιοτικό παιδικό θέατρο αυτή είναι σίγουρα η Ξένια Καλογεροπούλου. Η σπουδαία ηθοποιός και συγγραφέας είχε μια λαμπρή σταδιοδρομία και στον ελληνικό κινηματογράφο αλλά και στο θέατρο ενηλίκων πριν στρέψει το ενδιαφέρον της στα παιδιά. Τα τελευταία χρόνια μπορεί να δυσκολεύεται λίγο αφού έχει ασθενήσει η όρασή της αυτό όμως δεν την απέτρεψε από το να επιστρέψει στο σανίδι με την παράσταση The Humans.
«Μου ήρθε σαν δώρο» δηλώνει για τον δύσκολο ρόλο της ηλικιωμένης που έχει χάσει το μυαλό της.
Η Ξένια Καλογεροπούλου έχει συνδέσει το όνομά της και με τον Γιάννη Φέρτη με τον οποίο υπήρξαν καλλιτεχνικό ζευγάρι αλλά και ζευγάρι στη ζωή για χρόνια. Για αυτά και άλλα πολλά μίλησε στην Όλγα Λαφαζάνη και το Happy Day.
«Πήγαινα να κάνω πρόβα, βγήκα από το ταξί και ξαφνικά όλα σκοτείνιασαν. Πήγα σε γιατρό και μου είπε ότι θα το έχω σε όλη μου τη ζωή» ανέφερε για το πρόβλημα με την όρασή της. «Πήρα κάποια κιλά και κάνω δίαιτα. Από κει και πέρα δεν ασχολούμαι με την εμφάνισή μου αφού δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη! Αν τον έβλεπα πολλά θα έκανα! Είμαι μόνο 88, έχω μέλλον ακόμα!» λέει με χιούμορ.
Η ηθοποιός μίλησε για την τραυματική εμπειρία του χωρισμού των γονιών της. «Μέχρι τα 12 μου ήμουν σε έναν παράδεισο, στο σπίτι μας στο Ψυχικό. Θυμάμαι τα φυτά του ένα ένα. Δύο μέρες μετά τα γενέθλιά μου ξαφνικά χώρισαν οι γονείς μου και φύγαμε από το σπίτι και γκρεμίστηκε όλη η μαγική ατμόσφαιρα. Με φώναξε η μαμά μου και μου είπε "ο μπαμπάς δεν μας θέλει". Ερωτεύτηκε μια άλλη γυναίκα. Ήταν κάτι πολύ άγριο, ενηλικιώθηκα σε μια μέρα. Περάσαμε πάρα πολύ δύσκολα με τη μητέρα μου» ανέφερε.
Μίλησε όμως και για τη φιλία της με τη Μαρίνα Καραγάτση, τη συνάντησή της με τον σπουδαίο Μ. Καραγάτση που της είπε να μην γράψει αν δεν έχει κάτι να πει αλλά και τη συντροφική ζωή για 40 χρόνια με τον δεύτερο σύζυγό της, Κωστή Σκαλιόρα. «Από τότε έχω γράψει 25 βιβλία και 2 βιβλία αυτοβιογραφικά, το ένα το έγραψα όταν έχασα τον σύζυγό μου, τον Κωστή, ήταν πολύ ανακουφιστικό. Ζήσαμε μαζί 40 χρόνια, με τον Φέρτη ζήσαμε λιγότερα αλλά επειδή ήμασταν νέοι φαινόταν σαν ο χρόνος να περνάει αργά. Εξακολουθεί και μου λείπει πολύ ο Κωστής. Βλέπω στον ύπνο μου ότι ψωνίζω τρόφιμα για να του μαγειρεύω κάτι ωραίο γιατί ξέρω ότι κάπου είναι και θα έρθει. Ξυπνάω και καταλαβαίνω ότι δεν θα έρθει και είναι πολύ οδυνηρό. Πέρασα πολύ ωραία με τον Κωστή, δεν ήμουν μόνη, τώρα είμαι πολύ μόνη. Όταν είσαι 88 και έχεις και τη στραβομάρα…» δηλώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
