Ο Χρήστος Λούλης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή της ΕΡΤ1, «Καλημέρα είπαμε;» και μίλησε για μια σημαντική στιγμή στη ζωή του, όταν αποφοίτησε από τη δραματική σχολή.
«Όταν μπήκα στη σχολή θυμάμαι ότι σαν να ξενηγεννήθηκα. Χωρίζω τη ζωή μου σε πριν και μετά τη σχολή. Έβλεπα τον κόσμο με τόσο άλλο χρώμα και άλλα μάτια. Απλώθηκε ξαφνικά μπροστά μου στη σχολή ένα λιβάδι από πιθανότητες και δυνατότητες. Είχα συνεπαρθεί τόσο πολύ από αυτό το λιβάδι που είχα συνέχεια το μυαλό μου να τρέξω. Ήμουν τόσο δοσμένος, σαν να είχα πάρει φόρα και να πετούσα. Με άλλαξε.
Πρώτα από όλα στη σχολή και λίγα χρόνια μετά είχα ξεκόψει από τους παλιούς μου φίλους. Είχα ξεκόψει και από τους γονείς μου τους ίδιους. Μιλούσα όσο ήταν αναγκαίο. Ήταν σαν μια περίεργη, υποσυνείδητη προσπάθεια να γίνω κάποιος άλλος, να έρθω πιο κοντά στον εαυτό μου. Για μία περίοδο 2-3 χρόνων είχα φύγει από τους φίλους και τους γονείς μου. Μου έλεγαν "πού είσαι;". Δούλευα πολύ στο θέατρο.
Η καθημερινότητα δεν ξέρεις ποια είναι στα 22. Μπορεί να ΄έτρωγες ένα σάντουιτς όλη μέρα και να μην καταλάβαινες. Εννοείται ότι έφαγα "σφαλιάρες", καλλιτεχνικές, επαγγελματικές και προσωπικές τύπου "σύνελθε, δεν είσαι κάτι φοβερό" που πρέπει να συμβούν γιατί αλλιώς τι νόημα θα είχε αν αυτή η ζωή δεν σου έδινε ένα μάθημα πού και πού;» είπε χαρακτηριστικά.
Όπως είπε παρακάτω, όταν γνώρισε τη σύζυγό του, Έμιλυ Κολιανδρή, δεν τον γείωσε γιατί ήταν και οι δύο πολύ νεαροί σε ηλικία. «Ήμασταν στη μετεφηβεία, πεταλουδίζαμε! Μετά γειωθήκαμε πολύ, κάναμε και την οικογένειά μας» πρόσθεσε.
«Με το παιδί πρέπει να έχεις αθεράπευτο εγωισμό για να μην σε ταρακουνήσει και να σταματήσεις να είσαι το κέντρο του σύμπαντος. Και όταν προσπαθείς να εξηγήσεις σε ένα παιδί το κάθε μέρα ή κάτι μεγαλύτερο, καταλαβαίνεις ότι μαζί με αυτό, το εξηγείς και στον εαυτό σου. Έτσι κατεβαίνεις λίγο, αντιλαμβάνεσαι ότι είναι απλά τα πράγματα» ανέφερε.
«Είχα την ατυχία ή την τύχη να συνεργαστώ από πολύ νωρίς με ανθρώπους που θαύμαζα και να απομυθοποιήθηκαν νωρίς. Το καλό είναι ότι καταλαβαίνεις ότι η μυθοποίηση φτάνει μέχρι ένα σημείο. Είναι ένα κίνητρο για την αρχή, κυνηγάς τον μύθο και μετά λες "άνθρωπος είναι κι αυτό", ξενερώνεις λίγο και παρά τα ελαττώματά του σαν άνθρωπος κι αυτός προσπαθούμε για κάτι καλό».
Τι άλλο είπε στη συνέντευξή του ο ηθοποιός; Δείτε το βίντεο:
