Βάζοντάς τα στη ζυγαριά όμως για να κάνει ένας ηθοποιός αυτή τη δουλειά σίγουρα την αγαπάει. Και ο Γιώργος Παπαγεωργίου δεν μπήκε απροετοίμαστος. Ως γιος της Φιλαρέτης Κομνηνού ήξερε από πριν πως ακριβώς είναι ο χώρος και τι τον περιμένει. Αλήθεια ήρθαν πιο εύκολα τα πράγματα στην καριέρα του λόγω της μητέρας του;
Ο ίδιος που φέτος πρωταγωνιστεί στη σειρά «Μάγισσα: Φλεγόμενη καρδιά» απαντάει για όλα στον Ανδρέα Θεοδώρου και το Λοιπόν που κυκλοφορεί.
-Υπάρχει αρκετός ανταγωνισμός φέτος, παρακολουθείτε τα ποσοστά τηλεθέασης της σειράς;
«Κάποια στιγμή όταν πρωτοξεκίνησα να κάνω τηλεόραση, έπιασα τον εαυτό μου να με νοιάζουν τα ποσοστά τηλεθέασης. Μετά κατάλαβα πως είναι τόσο σύνθετο το πώς θα πάει μια σειρά σε τηλεθέαση, γιατί εξαρτάται από το ποιος είναι ο ανταγωνιστής, τι ώρα θα παίζει, οπότε κατάλαβα πως δεν μπορώ να κάνω κάτι. Πολύ σπάνια αφορά έναν ηθοποιό το πώς θα πάει μια σειρά.
Είναι μια δουλειά συνόλου που ξεκινάει από το σενάριο, πηγαίνει στους ηθοποιούς, φτάνει στη σκηνοθεσία και από εκεί και πέρα παίζουν ρόλο και άλλα πράγματα. Εννοείται χαιρόμαστε όταν μια σειρά πηγαίνει καλά, αλλά το ζήτημα είναι πως, αν θες την γνώμη μου, δεν είναι δουλειά του ηθοποιού να αγχώνεται για την τηλεθέαση. Ο ηθοποιός πρέπει να αγχώνεται για να κάνει καλά τη δουλειά του, από εκεί και πέρα δεν μπορώ να ανταγωνιστώ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα ή ένα «Survivor».
-Το ότι μπήκες στη δεύτερη σεζόν μιας σειράς σε άγχωσε;
«Όχι γιατί είναι μια δουλειά που γίνεται από την αρχή. Δεν είναι ότι μπήκαμε σε μια υπάρχουσα ομάδα. Η μόνη ομάδα που υπήρχε ήταν η σεναριακή, η σκηνοθετική και το συνεργείο. Όλοι οι υπόλοιπο ήταν από την αρχή. Είμαστε τυχεροί γι’ αυτό γιατί μπήκαμε σε μια κουρδισμένη ομάδα και αυτό μας διευκόλυνε.
Τα παιδιά που ήταν πέρυσι το ξεκίνησαν από την αρχή και είχαν μια περισσότερη δυσκολία. Εμείς μπήκαμε σε ένα πλαίσιο που ήταν πιο έτοιμο να υποδεχτεί αυτή την ιστορία. Είναι μια δουλειά πάντως με φοβερές απαιτήσεις και δεν ήξερα ότι πρέπει για έναν ρόλο να κάνω τόσο έντονη προετοιμασία. Μαθήματα ιταλικών, μαθήματα ιππασίας κλπ».
-Πώς διαχειρίζεσαι τη δημοσιότητα, γιατί τα τελευταία χρόνια έχεις μπει δυναμικά στα σπίτια μας…
«Στον βαθμό που συμβαίνει με ένα ευγενικό πλησίασμα είτε στον δρόμο, είτε στο σούπερ μάρκετ, είτε μετά από μια παράσταση, εννοείται πως είναι ευχάριστο. Όταν αυτό μπορεί να υπερβεί τα εσκαμμένα νιώθω άβολα, όπως θα ένιωθε κάθε άνθρωπος»
-Σου έχει συμβεί κάποιο περιστατικό που να σου προκαλέσει αμηχανία;
«Μου έχει τύχει το καλοκαίρι να πάω στο νοσοκομείο για ένα θέμα που αντιμετώπιζα και μόλις κατάλαβαν ποιος είμαι, ήρθαν κατευθείαν να βγάλουν φωτογραφίες. Ήταν λίγο άβολο, γιατί ήμουν ψιλοάρρωστος. Επίσης ήμουν σε παραλία μετά από μισή ώρα περπάτημα και μόλις έκατσα ιδρωμένος για να βουτήξω, ήρθε μια λουόμενη με το κινητό της, όπου είχε καλέσει σε βιντεοκλήση την αδερφή της στην Αμερική για να με δείξει σε αυτή. Ξαφνικά βρέθηκα να μιλάω με μια άγνωστη γυναίκα και την αδερφή της στο τηλέφωνο. Δεν γινόταν να πω όχι (γέλια)».
-Το γεγονός ότι έχεις από πίσω τη μητέρα σου Φιλαρέτη Κομνηνού, η οποία έχει τεράστια εμπειρία, σε βοήθησε περισσότερο;
«Όχι, δεν θα το έλεγα. Εμένα το όνομα της μητέρας μου ούτε μου άνοιξε, αλλά ούτε μου έκλεισε πόρτες. Η μητέρα μου είναι μια πάρα πολύ καλή ηθοποιός, δεν είναι κάποιος παράγοντας του χώρου. Δεν είναι καν θιασάρχης. Οπότε κανένας παραγωγός δεν θα σε πάρει στη δουλειά του επειδή είσαι γιος κάποιας ηθοποιού».