Τον γιο της κρατάει στην αγκαλιά της από τον Μάιο η Βασιλική Τρουφάκου και λάμπει στην κυριολεξία από ευτυχία. Κι ας πίστευε η ίδια πως θα καταστραφεί η ζωή της αν κάνει παιδί.
Καλεσμένη στην εκπομπή «Μαμά Δες» μιλώντας με τη φίλη της Τζένη Θεωνά η ηθοποιός ήταν αποκαλυπτική.
«Ήμουν εκτός Ελλάδας, ήμασταν στην Ολλανδία και πήρα ένα τεστ εκεί. Και έγραφε zwanger και γκουγκλαρα τις λέξεις να καταλάβω τι βγήκε. Είναι τελείως γελοίο. Ήμασταν και τσακωμένοι πιο πριν και του το δείχνω και μου λέει τι είναι αυτό… Κλασσική περίπτωση zwanger του λέω…. Κάναμε ένα celebration με θαλασσινά εκεί που εκ των υστέρων μάθαμε ότι ήταν λάθος επιλογή» αποκάλυψε για το πώς έμαθε ότι ήταν έγκυος.
-Διάβασα κάτι για 30 ώρες τοκετού…
«Με έπιασαν οι πόνοι την ημέρα της μητέρας, μετά από χαζοξενύχτι, 7 το πρωί. Πήρα τη μαία, περιμέναμε στο σπίτι να δούμε πώς θα πάει. Μετά το μεσημέρι μου είπαν να πάω, δεν ήθελα, αλλά έπρεπε να με δουν γιατί ήταν πολλές οι ώρες των πόνων. Δεν σπάγαν τα νερά, δεν ήθελα να μου τα σπάσουν, και κάποια στιγμή πάει η διαστολή 5-6 και σταματάει. Και πλέον τα ξημερώματα θυμάμαι να σκέφτομαι αν θα φέρουν γιατρό να με δει, ένιωθα χάλια, ένιωθα να σβήνω.
Είχα εκδηλώσει επιθυμία για φυσιολογικό τοκετό, έκανα βιντεοκλήση στη μαμά μου ότι δεν θα το καταφέρω… Περισσότερο από τον πόνο, κρύωνα και πείναγα.
Τη δεύτερη μέρα όπως θήλαζα το παιδί πήγα να μου πέσει από το κρεβάτι. Ήμουν τρία 24ωρα άυπνη και όπως το άλλαζα στήθος, γλίστρησε και το έπιασα από το πόδι. Πάτησα το Panic button ήρθε η νοσοκόμα και της είπα πάρτο»
«Είμαι πάρα πολύ περήφανη για τον σύντροφό μου. Είναι πάρα πολύ καλός. Το ήξερα αλλά όχι σε αυτόν τον βαθμό. Και θέλω να πω εδώ πως υπάρχει ισότητα στη γονεϊκότητα. Δίνω χώρο σε αυτόν που έρχεται να με βοηθήσει να βοηθήσει. Δεν το παραπέμπει σε μένα όταν βρίσκει τα σκούρα… Τις πρώτες μέρες που καθόμασταν σπίτι με ωθούσε να νιώσω καλά μου έλεγε να βγω… Μου λένε όλοι και πόσο μοιάζει στον μπαμπά του» λέει για τον άνθρωπό της και μπαμπά του γιου της στον οποίο όπως λέει η ίδια όλοι της λένε οτι μοιάζει ο μικρός.
«Ξεκίνησα γυρίσματα μόλις έκλεισε το μωρό μου δυο μήνες. Όλο είναι πάρα πολύ καλύτερο από αυτό που φανταζόμουνα. Κατ’ αρχάς δεν καταστράφηκε η ζωή μου, που πίστευα» διηγείται η ίδια για την επιστροφή της στη δουλειά.
-Πώς το αποφασίσατε;
«Το αποφασίσαμε, είπαμε να δούμε αν γίνεται. Είδαμε ότι γίνεται, ήταν όλο πολύ εύκολο εννοώ στην εγκυμοσύνη αν εξαιρέσουμε το μαρτύριο της πείνας και τις εξάψεις οι οποίες επίσης δεν έχουν υποχωρήσει. Δόξα και τιμή και σεβασμό στις γυναίκες που περνάνε εμμηνόπαυση. Απίστευτο. Μάρτιος και κοιμόμουνα χωρίς ρούχα με ανοιχτή μπαλκονόπορτα και ίδρωνα»
-Οπότε αν εξαιρέσουμε αυτό το δίπολο, πείνα και ζέστη είχες μια καλή εγκυμοσύνη
«Ναι δεν κινδύνεψα ούτε εγώ ούτε το μωρό από τίποτα..»
-Και είδα έκανες ταξίδια. Σ’ επιασε μια τρέλα ότι τελειώνει η ζωή σου και είπες να τα κάνεις όλα;
«Μα πήγαινα στην Κύπρο έτσι κι αλλιώς για το Famagusta μέχρι τον 7ο μήνα. Δεν ένιωσα ποτέ σαν τη μάνα γη… Αισθανόμουν μια χαρά. Μέχρι να το γεννήσω το μωρό και ακόμα και τώρα πολλές φορές αισθάνομαι ότι είναι ρόλος. Όπως όταν έφυγε η κοιλιά αμέσως την ξέχασα εγκυμοσύνη»
-Είναι πολύ νωρίς, αλλά a priori έχεις μια θέση για το αν επιθυμείς να υπάρξουν αδέρφια;
«Ναι, θα ήθελα. Τώρα αν θα το κάνω, είναι άλλη συζήτηση. Αλλά ναι, μου αρέσει η σκέψη ότι το παιδάκι αυτό θα συντροφευτεί από αδέρφια, ότι οτιδήποτε προκύψει στην οικογένεια δεν θα είναι μόνο του. Σκέφτομαι, αν ήταν δεύτερο παιδί θα το έκανα; Αν η απάντηση είναι ναι, προσπαθώ να το κάνω και για το πρώτο. Είναι πιθανό γιατί τώρα καταλαβαίνω ότι κάπως είναι και λίγο εύκολο. Δηλαδή, υπάρχουν χέρια. Δεν μπορώ εγώ; Πάρτο εσύ»
-Έχετε γράψει λίστα με 17.000 ονόματα; Μήπως θες τις δικές μου;
«Ναι, αλλά εσύ κάνεις πολύ εξαντρίκ επιλογή. Εμένα μάλλον θα είναι Γρηγόρης. Είναι το όνομα του πατέρα μου»
