Για τη ζωή του, τις απώλειες που τον σημάδεψαν, την ψυχοθεραπεία που τον βοήθησε και εξακολουθεί να τον βοηθάει να ξεπεράσει τις δύσκολες στιγμές του αλλά και τις αποκαλύψεις για τον χώρο του θεάματος μίλησε ο Γιώργος Βάλαρης.

Σε συνέντευξη που έδωσε στη Σίσσυ Μενεγάτου και την εφημερίδα On Time ο δημιουργός αποκάλυψε πως ετοίμαζε ένα μιούζικαλ με τη ζωή του Τόλη Βοσκόπουλου αλλά δεν πρόλαβαν να το ολοκληρώσουν. Για τον μεγάλο τραγουδιστή έχει μόνο καλά να πει.

«Απλός, προσιτός, γενναιόδωρος, ένας άνθρωπος που σε έκανε να αισθάνεσαι τόσο μα τόσο συνεργάτης του κι αγαπημένος του, οικείος, που δεν μπορούσες, παρά να αποδώσεις καταπληκτικά σε ότι έκανες και να θες να τον ευχαριστήσεις, γιατί με έναν τρόπο τον ένιωθες ως αρχηγό. Ήταν ηγετική προσωπικότητα με απλότητα και ηγετική προσήλωση σε αυτό που έκανε. Ήταν ο απόλυτος τζέντλεμαν.

Έκανε χώρο στις κυρίες να περάσουν στα παρασκήνια. Θεωρώ ότι έχει εκλείψει το είδος του άνδρα, όπως ήταν ο Τόλης. Ήταν σε όλους ιδιαίτερα ευγενής και προσηνής. Γίναμε και φίλοι. Μιλάγαμε μέχρι και το τέλος. Τον καλούσα και αμέσως σήκωνε το τηλέφωνο. Συζητούσαμε με τον Τόλη ώρες ατελείωτες για να κάνουμε ένα μιούζικαλ με τη ζωή του, αλλά δυστυχώς η μοίρα πολλές φορές τα φέρνει αλλιώς. Δεν προλάβαμε…» αποκάλυψε ο Γιώργος Βάλαρης

-Πίστευες ποτέ ότι το θέατρο έκρυβε τόσο σκοτάδι με σεξουαλικές κακοποιητικές πράξεις από ηθοποιούς και σκηνοθέτες, που έφτασαν στη Δικαιοσύνη;

«Νομίζω ότι δεν συμβαίνει μόνο στο δικό μας χώρο αυτό. Δεν είναι κανένας χώρος αθώος και αυτό το βλέπουμε στην πραγματικότητα. Δεν με σοκάρει τίποτα στη σημερινή κοινωνία και πραγματικότητα. Το μόνο που εγώ εύχομαι είναι, με την έκταση που πήραν αυτές οι καταστάσεις, να μπορέσουμε να δούμε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Όσοι έχουν τέτοιου είδους συμπεριφορές να σταματήσουν και όσοι δυστυχώς έχουν τύχει τέτοιων συμπεριφορών, να μπορέσουν να ζητήσουν βοήθεια και να το αντιμετωπίσουν με πολύ ισχυρότερο τρόπο».

-Επειδή είσαι σκηνοθέτης πολλά χρόνια κι έχουμε ακούσει για κακοποιητικές συμπεριφορές, τι έχεις να πεις γι’ αυτό;

«Με εξοργίζει. Θεωρώ ότι είναι απαραίτητη ως αναγκαία η ευγενής συμπεριφορά και ο σεβασμός προς τους συναδέλφους και ιδίως όταν ηγείσαι. Δεν μπορώ να διανοηθώ μια άλλου είδους συμπεριφορά. Πάντα πρέπει να λειτουργείς στο πλαίσιο της αγάπης και της συναδελφικότητας, που είναι απαραίτητη».

-Οι απώλειες των γονιών σου, όταν ήσουν σε νεαρή ηλικία, ήταν οι μεγαλύτερες μέχρι σήμερα και αποτελούν «πληγές» σου;

«Ναι… Αλλά περισσότερο της μητέρας μου, με την οποία ήμασταν πολύ συνδεδεμένοι. «Έφυγε» νέα κι εγώ ήμουν πολύ νέος. Ήταν η πρώτη μεγάλη απώλεια στη ζωή μου και ήρθε και γρήγορα. Με σημάδεψε, γιατί βίωσα και την ανημποριά της ανθρώπινης φύσης με τον καρκίνο. Όλο αυτό είχε γιγαντωθεί μέσα μου. Ήταν κάτι που με σημάδεψε για πολλά χρόνια και τώρα μόλις έχω καταφέρει να ξεφύγω από την ιδέα του θανάτου και να μη θρηνώ».

-Πώς τα κατάφερες;

«Κάνω ψυχοθεραπεία πολλά χρόνια και συνεχίζω. Είναι κάτι που με βοηθάει πολύ, μου δίνει ισορροπία και νιώθω ότι στη σημερινή εποχή θα το συνιστούσα σε πολύ κόσμο, για να μαθαίνουμε όσο γίνεται περισσότερο τον εαυτό μας, γιατί το υποσυνείδητό μας έχει πολύ φως και σκοτάδι και είναι ωραίο να βρίσκουμε αυτά τα δύο κομμάτια της ζωής μας».

-Φοβόσουν να δεθείς στις σχέσεις;

«Ναι, ο φόβος του αποχωρισμού, ειδικά μετά το θάνατο της μητέρας μου, ήταν πολύ έντονος και με στιγμάτισε και σε αυτό τον τομέα. Δηλαδή, ο φόβος του αποχωρισμού ότι κάτι τελειώνει και πως το αντιμετωπίζεις όταν μένεις μόνος».

-Αλλά κι αυτό δεν έχει μοναξιά;

«Ναι, δεν σου κρύβω ότι έζησα πολλή μοναξιά και δεν θέλω να τη βιώσω και άλλο, οπότε έχω ανοίξει τις πόρτες και τα παράθυρα στην αγάπη, στη συντροφικότητα και στον έρωτα».

-Ο έρωτας τι ρόλο έχει παίξει και παίζει στη ζωή σου;

«Έχω ερωτευθεί, έχω ερωτευθεί παράφορα, έχω νιώσει πολύ μεγάλη αγάπη, τον έρωτα τον έχω ζήσει και είμαι πλήρης. Ωστόσο, είμαι έτοιμος να μπω ξανά σε μια τέτοια ωραία περιπέτεια και μου το εύχομαι. Υπήρχε μια περίοδος που δεν το πολυήθελα, αλλά τώρα νιώθω έτοιμος για πιο ισορροπημένες σχέσεις, με μεγάλη διάρκεια».

-Την οικογένεια, το να έχεις ένα παιδί δικό σου, τα σκέφτηκες ποτέ;

«Τα σκέφτηκα σε πολύ νεαρή ηλικία αλλά μετά ήταν κάτι που δεν με απασχόλησε, γιατί ένιωθα ότι είμαι πολύ αφοσιωμένος στη δουλειά μου και δεν θα μπορούσα να δώσω την κατάλληλη προσοχή».

-Αν σου έλεγε κάποιος να βάλεις σε μια φράση τη ζωή σου, ποια θα ήταν αυτή; Πως έζησες τη ζωή σου;

«Θέλω να είμαι ελεύθερος. Αυτή η έκφραση ήταν καθοριστική σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου. Ίσως αυτό έπαιξε ρόλο ακόμη και στο γεγονός ότι δεν δημιούργησα οικογένεια. Πάντα ήθελα να φεύγω από τις ερωτικές μου σχέσεις».