Η είδηση για τον θάνατο του Τόλη Βοσκόπουλου είναι ακόμη νωπή στ' αυτιά και την καρδιά μας. Νιώθουμε σα να αποχαιρετούμε έναν δικό μας άνθρωπο. Και κάπως έτσι ήταν.
Ήταν Σεπτέμβρης του 2018 όταν ο Τόλης έδωσε στο Ηρώδειο μια υπέροχη συναυλία για τα 60 χρόνια της καριέρας του. Η συγκίνηση ήταν τεράστια τόσο πριν, όσο κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη συναυλία.
Στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που προηγήθηκε της εκδήλωσης, ο θρύλος της ελληνικής μουσικής σκηνής είχε μιλήσει για τα πρώτα του βήματα, για τον τρόπο με τον οποίο βρέθηκε στη σκηνή και όχι στη λαχαναγορά, όπως λογάριαζε ο πατέρας του.
Ο τρόπος του, απολαυστικός και τα όσα είχε πει για τον πατέρα του που τον "κατάφερε" ύστερα από 9 (!) κορίτσια και τον ήθελε συνεχιστή του ονόματός του στη λαχαναγορά, συγκινητικά!
Άντζελα Γκερέκου: Η πρώτη ανάρτηση μετά τον θάνατο του Τόλη Βοσκόπουλου
«Η καταγωγή μου εκτός των μικρασιατών γονιών μου που ήρθαν πρόσφυγες μετά τον διωγμό είναι η γειτονιά μου. Εκεί όπου μεγάλωσα με αρχές. Είδα την Αθήνα στα 13 μου. Μέχρι τότε ήμουν στην λαχαναγορά, στα λεμονάδικα εκεί όπου ο πατέρας μου κατάφερε να γίνει αφεντικό με ταμπέλα στο μαγαζί του. Έβλεπε το όνομα του τα βράδια όταν έσβηναν τα φώτα και καμάρωνε. Ήθελε να βάλει εκεί και το γιο του. Άρχισε να κάνει παιδιά. Ήταν όλα κορίτσια. Ο 20ος ήμουν εγώ. Είμαι ταμένος στον Αγ. Απόστολο το νέο στο Βόλο. Εκεί με έταξε και ο Άγιος έκανε το θαύμα του. Ολοι με ήξεραν Τόλιο τότε. Όταν βγήκα όμως στο θέατρο το άλλαξα μόνος μου. Από Αποστόλης, έγινα Τόλης. Όταν γεννήθηκα ο πατέρας μου την ίδια μέρα έφτιαξε κάρτες για το μαγαζί του Χαρ. Ι. Βοσκόπουλος και Υιός. Αυτός ήμουν εγώ, δέκα ημερών παιδί. Έφτιαξε και νέα ταμπέλα για το μαγαζί. Μεγαλώνοντας με έπαιρνε μαζί του στην λαχαναγορά αλλά και στην επαρχία για να μάθω τη δουλειά. Φρόντισε να με στείλει στο καλύτερο σχολείο στο Saint Paul στον Πειραιά. Στα 15 μου κατάλαβα ότι δεν ήθελα αυτή τη δουλειά. Είχα δει μια παράσταση μαζί με τους γονείς μου, τα γνωστά μπουλούκια της εποχής και τρελάθηκα.
"Θεέ μου αυτή τη δουλειά θέλω να κάνω" είπα. Φαντάζεστε τι σημαίνει για έναν λαχαναγορίτη να του πει ο γιος του ότι θέλει να γίνει θεατρίνος; Πίστευα ότι θα με σφάξει. Αντίθετα εκείνος μου ζήτησε να βάλω τα καλά μου ρούχα και με πήγε – χωρίς να το ξέρω – να γραφτώ στη δραματική σχολή. Στο Ωδείο Μανώλη Καλομοίρη. Εκεί πήγε και η Κάλλας. Επιστρέφοντας μου είπε: Για να μην πεις κάποια μέρα ότι δεν σε άφησα να κάνεις αυτό που ήθελες. Σας ορκίζομαι ότι ακόμη και τώρα που είμαι πια 80 χρόνων κάθε φορά που βγαίνω στη σκηνή του λέω: κοίτα τώρα! Είμαι ευτυχής γιατί κατάφερα με την απλότητα και τη λαϊκότητά μου να φτάσω ως εδώ. Η απλότητα δεν χάνει ποτέ».
Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός κάνοντας το 1958 σε ηλικία 18 ετών και το 1963 έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο. Μπήκε στη δισκογραφία με το τραγούδι Βήμα-βήμα του Λυκούργου Μαρκέα, όμως, στην ουσία, η καθιέρωση ήρθε με την Αγωνία του Ζαμπέτα, το 1968. Μέσα σε χρόνο μηδέν ξεπέρασε τις 300.000 πωλήσεις, ένα άπιαστο νούμερο για εκείνη την εποχή, και όλα τα υπόλοιπα είναι, απλά, ιστορία!
Η κηδεία του Τόλη Βοσκόπουλου
Το τελευταίο "αντίο" στον σπουδαίο ερμηνευτή θα ειπωθεί αύριο Τετάρτη 21/7/2021 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθήνας. Με απόφαση του δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, μάλιστα η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί τιμής ένεκεν και με δημοτική δαπάνη. Η σορός του θα βρίσκεται από τις 12:00 στο Α' νεκροταφείο την Τετάρτη (21/7), σε κλιματιζόμενο χώρο και μέχρι τις 15:00. Θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα για τον κορονοϊό, γι' αυτό η κηδεία θα γίνει μόνο με την οικογένεια του και ελάχιστους συγγενείς και φίλους.
Τόλης Βοσκόπουλος: Αντίο Άρχοντα - Οι συγκινητικές αναρτήσεις στα social media
