Μία εξομολόγηση καρδιάς έκανε η Νέλλη Γκίνη στο περιοδικό Λοιπόν και τη Μαρία Σοφιανού. Η ηθοποιός αναφέρθηκε στον χαμό της αγαπημένης της αδελφής. Η ίδια εκμυστηρεύτηκε πως «οι άνθρωποι ξεχνιούνται όταν εμείς πάψουμε να τους έχουμε στο μυαλό και την καρδιά μας και φεύγουν όταν και εμείς θα πάμε να τους συναντήσουμε».

Πρόσφατα χάσατε την αδελφή σας. Πως το αντιμετωπίζετε;

Ένας τέτοιος αποχωρισμός δεν αντιμετωπίζεται, υπομένεις μη μπορώντας δυστυχώς να το αλλάξεις. Το αντιμετωπίζω με εργασιοθεραπεία, δουλεύω ασταμάτητα και έτσι κυλάει ο χρόνος με δημιουργική ενασχόληση.

Πως ήταν η σχέση σας; Τι σας λείπει πιο πολύ από εκείνη;

Η αδελφή μου ήταν ένας άγγελος, σαν το όνομα της, Αγγελική. Είμαστε μια ενωμένη και δεμένη οικογένεια, πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον, στα όμορφα και στα δύσκολα. Τι μου λείπει; Η παρουσία της, το χαμόγελο της (μέσα στις δύσκολες στιγμές της, μας στήριζε, αντί να την στηρίζουμε, υπομονετική και καλόκαρδη), πονάει πολύ ο χαμός της, δεν συνηθίζεται το φευγιό, η απουσία.

Τελικά πιστεύετε ότι φεύγουν ποτέ η άνθρωποι από μέσα μας;

Οι άνθρωποι ξεχνιούνται όταν εμείς πάψουμε να τους έχουμε στο μυαλό και την καρδιά μας και φεύγουν όταν και εμείς θα πάμε να τους συναντήσουμε. Οπότε για τα δικά μου δεδομένα και πιστεύω, δεν θα φύγουν ποτέ οι άνθρωποι από μέσα μου.