Το ψέμα είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση;

Για μένα είναι. Αυτό πιστεύω. Το γεγονός ότι το ζούμε και υπάρχει, προφανώς και είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση.

Εσύ, λες ψέματα;

Ναι, λέω. Φυσικά. Μικρά, αθώα. Γενικά, δεν είμαι ψεύτρα. Μπορεί να πω κάτι χαζό ή επιπόλαιο. Κυρίως, όμως, δεν είμαι ψεύτικη. Από την άλλη, δεν μπορώ να λέω το οτιδήποτε μου κατεβαίνει στο κεφάλι. Τα φιλτράρω και σκέφτομαι αν ο άλλος μπορεί να ακούσει μία αλήθεια. Γιατί η αλήθεια έχει πάντα συνέπειες.

Ένα τραγούδι της Άννας Βίσση, λέει «χωρίς τα ψέματα, οι αγάπες δεν αντέχουν». Τελικά, μήπως τα ψέματα είναι αναγκαία;

Είναι αναγκαία, γιατί είναι στα πλαίσια ενός συμβιβασμού που πρέπει να κάνεις για να αντέξει μία σχέση στον χρόνο. Αφήνεις ένα-ένα κομμάτι από πράγματα που θες, αφήνει κι ο άλλος και συμβιβάζεστε. Αυτά γίνονται σε όλες τις σχέσεις. Αλλά, το να πεις ένα τόσο δα ψεματάκι, για να γλιτώσει ένας άνθρωπος ή κι εσύ ο ίδιος το τσουνάμι, δεν κοστίζει κάτι.

Πάντα είχες ειλικρινείς σχέσεις;

Ναι, γιατί δεν έχω «αυλή» γύρω μου. Μόνο φίλους. Θέλω να μου λένε και τα αρνητικά, να μη με γλείφουν. Να μου λέει ο άλλος τη γνώμη του ελεύθερα, όπως κάναμε όταν ήμασταν παιδιά.

Όταν ο έρωτας περνάει, τι κρατάει ένα ζευγάρι μαζί; Η εξάρτηση, η συνήθεια;

Ναι, σίγουρα. Γι’ αυτό και υπάρχουν όλες αυτές οι μακροχρόνιες σχέσεις – δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ερωτευμένοι μεταξύ τους. Υπάρχει κάτι πιο δυνατό. Κοίτα, όταν είσαι με κάποιον δέκα, είκοσι χρόνια, δεν μπορείς να είσαι ερωτευμένος, όπως ήσουν το πρώτο εξάμηνο. Είναι και βιολογικό το θέμα, δεν αντέχει ο οργανισμός.

Εσύ, φοβάσαι όλο αυτό με τα social media και την υπερέκθεση;

Κοίτα, ζούμε σε μία εποχή που ο καθένας έχει την εξουσία να λέει δημόσια τη γνώμη του. Αυτό έχει ξεπεράσει τα όρια. Ζούμε στην εποχή της κακίας. Υπάρχει η κουλτούρα της κακίας στο διαδίκτυο. Αυτό δεν αντέχω. Να φανταστείς δεν διαβάζω τι γράφεται για μένα -ειδικά όταν είναι ανυπόγραφο. Δεν έχω Facebook, μόνο Instagram έχω κι έχω πωρωθεί, γιατί μου αρέσει όλο αυτό με τις φωτογραφίες, με διασκεδάζει. Δεν σε τρολάρουν.

Ποτέ δεν σε ενδιέφερε τι θα πει ο κόσμος;

Φυσικά και με ενδιαφέρει. Μπορεί να πει ο κόσμος κάτι που θα είναι πολύ κακό, κάποιο μεγάλο ψέμα. Δεν θα φτάσω όμως και στο σημείο να αλλάξω τη ζωή μου για τον κόσμο.

Αισθάνθηκες ότι ήρθες σε απολογητική θέση, όταν κάνατε με τον Θοδωρή κοινή φωτογράφηση στο κρεβάτι;

Όχι. Γιατί να απολογηθώ και σε ποιον; Νομίζετε ότι παρακολουθώ το τι λέγεται; Μου μετέφεραν κάποια σχόλια στην πρεμιέρα και δεν κατάλαβα πού αναφέρονταν καν εκείνη τη στιγμή. Ας πουν ό,τι θέλουν, δεν με νοιάζει. Ποτέ δεν με ένοιαζε τι θα πουν κάποιοι σε εκπομπές ή όσοι αφήνουν τα κείμενά τους ανυπόγραφα. Να απαντήσω σε ποιον; Πες μου ποιοι είναι; Ε, όχι, δεν χάνω χρόνο με αυτά.

Τι θαυμάζεις σ’ εκείνον;
Είναι εξαιρετικός άνθρωπος και υπέροχος καλλιτέχνης. Όλα αυτά τα χρόνια έγραφε δικά του έργα κι έφτιαχνε δικούς του θιάσους, φρόντιζε οι καλοί ρόλοι να είναι για τους άλλους και όχι για τον ίδιο. Κρατούσε τον «χειρότερο» ρόλο για τον εαυτό του, εκείνον με το λιγότερο ενδιαφέρον.