«Η μητέρα είναι μητέρα. Ήταν εκεί και ήταν πολύ γερά εκεί, μαμά και μπαμπάς. Έξι η ώρα του πρωί, τηλέφωνο, "έφυγε" η μαμά, τη θάβουμε, το βράδυ θέατρο, κωμωδία "Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή". Μαύρη κωμωδία και σήκωνα φέρετρο, σουρεαλιστικά πράγματα. Μπορεί να μου έκανε και καλό το θέατρο εκείνη τη στιγμή, γιατί μπορεί να πάθαινα τίποτε άλλο. Όταν έθαβα τη μητέρα μου, δεν έκλαψα καθόλου. Δεν κύλησε δάκρυ και είπα θα πάθω κάτι. Το κλάμα είναι ένα ξέσπασμα που κάνει αντανακλαστικά ο οργανισμός για να του φύγει βάρος. Υπήρχαν βράδια, που δεν ξέρω αν φώναζα, πάντως αναζητούσα, μπορεί να παραμίλαγα. Η μάνα για μένα ήταν ένα κομμάτι πολύ βασικό» εξομολογήθηκε.