Κοιμήσου και παρήγγειλα στην... Αυστραλία τα προικιά σου, ήταν το νανούρισμα που τους τραγουδούσε η μαμά τους τα βράδια, αφού έφτιαχναν τα προικιά τους και τα φυλούσαν για τον «καλό γαμπρό» εκεί «στα ξένα», στη μακρινή ήπειρο. Τι γαμπρούς βγάζει η χώρα των καγκουρό; Έλληνες μετανάστες... που θέλουν να παντρευτούν Ελληνίδες σαν τα κρύα τα νερά από δεκαέξι μέχρι το πολύ τριάντα ετών.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους γαμπρούς ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας μόνο με νύφη από τον τόπο τους. Παραμύθι! Είναι η μοναδική λύση για τις «ειδικές ανάγκες» τους, αφού αντιμετωπίζουν φοβερές δυσκολίες να βρουν ασπρουλιάρες Αυστραλές για να παντρευτούν, ένεκα ρατσισμού απέναντι στους μετανάστες. Γι αυτό το λόγο, η κυβέρνηση της Αυστραλίας θέσπισε έναν πιο χαλαρό νόμο και... είπε στους ομογενείς «φέρτε γυναίκες από την Ελλάδα». Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα μάλιστα, οι Ελληνίδες της επαρχίας μοιράζονται με τις Φιλιππινέζες την πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη των γυναικών που ξενιτεύονται μόνο και μόνο για να παντρευτούν. Η Ελισάβετ Πιταούλη, προϊσταμένη αεροσυνοδός της Ο.Α., μας είπε για αυτές τις «φορτώσεις-εκφορτώσεις νυφών» που γίνονται εδώ και χρόνια: «Ναι, είναι αλήθεια, και μάλιστα έχει τύχει αρκετές φορές να συνοδέψω αυτές τις ειδικές αποστολές της Ολυμπιακής. Σε αυτές τις περιπτώσεις ανοίγουμε σαμπάνιες για να κεράσουμε τις νύφες και τους ευχόμαστε Καλούς απογόνους».
Τhats my girl!
Μια αγγελία κι ένα γραφείο συνοικεσίων πέτυχαν να φέρουν στις κοπέλες τον έρωτα από τη μακρινή ήπειρο. Οι Ελληνοαυστραλοί βασικά θέλουν μόνο μια πιστή housewife, με ηθικές αρχές και να τους κάνει πολλά παιδιά. Όταν βρεθεί η υποψήφια νύφη και μέχρι να πετάξει για την Αυστραλία, όπου θα τελεστεί πατροπαράδοτος ελληνικός γάμος, διατηρούν μαζί της τακτική αλληλογραφία.
Τη μεγάλη μέρα οι νυφούλες, με τούλια, πέπλα, μπομπονιέρες, ούζα και λουκούμια Σύρου στις αποσκευές επιβιβάστηκαν με τους συγγενείς και τους κουμπάρους στο αεροπλάνο. Μιάμιση ώρα πριν φτάσουν στο Σίντνεϊ εξαφανίζονταν μία μία στην τουαλέτα και όταν έβγαιναν, ήταν όλες ντυμένες νύφες! Έθιμο απαράβατο, που το απαιτούν οι Ελληνοαυστραλοί γαμπροί! Καθώς το αεροπλάνο ετοιμαζόταν για προσγείωση, οι περισσότερες μελλόνυμφες έβαζαν συγκινημένες τα κλάματα.
Κατεβαίνοντας στο αεροδρόμιο, τους περίμενε ένα άλλο γαμήλιο έθιμο των Ελληνοαυστραλών. Οι γαμπροί-κελεπούρια περίμεναν με καμάρι και με τις βέρες στο χέρι μπροστά στην είσοδο των αφίξεων. Μόλις τις έβλεπαν να βγαίνουν με τα ολόλευκα νυφικά τους, αναστατώνονταν και με ένα «thats my girl» μερικοί παρεκτρέπονταν από θαυμασμό, αφήνοντας το αποτύπωμα της παλάμης τους στο οπίσθιο μέρος του γαμήλιου φορέματος.
Η Ελισάβετ Πιταούλη μας είπε με χιούμορ: «Κάποιες νύφες, πάλι, μόλις βλέπουν τους γαμπρούς βάζουν τα κλάματα. Ίσως γιατί τότε συνειδητοποιούν ότι θα μείνουν στο έλεος κάποιου άγριου μουστακαλή Σφακιανού ή τριχωτού Πατρινού. Κάποτε άκουσα κάποιον από αυτούς να λέει στη νεαρή μέλλουσα σύζυγό του Dont panic! Η νύφη δεν κάνει να είναι κλαμένη. Αλλά εκείνη το έβαλε στα πόδια και στο γυρισμό για την Αθήνα πέταξε πάλι μαζί μας».
Πίσω από τους γαμπρούς το κατάλληλο ντεκόρ: λουλούδια, λαμπάδες, κουφέτα και η μπάντα, που άρχισε ξαφνικά να βαράει τα νταούλια, τα κλαρίνα και τις λύρες, εκεί στη μέση του αεροδρομίου, καθώς το τσούρμο των ομογενειακών οργανώσεων έστησε το χορό. «Μέχρι και δημοσιογράφοι κατέφτασαν από εφημερίδες του αυστραλέζικου καναλιού SBS, ενώ αυτό το ελληνοαυστραλέζικο έθιμο έγινε θέμα και σε αυστραλιανό ντοκιμαντέρ», συμπλήρωσε η κ. Πιταούλη.
Η νύφη το σκασε
Λένε πως αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις. Για τη Νίκη ο γάμος με ομοεθνή που ζει για πολλά χρόνια σε άλλη χώρα είναι μια απρόβλεπτη υπόθεση, όπως λέει, και μας διηγήθηκε την πικρή εμπειρία της.
«Ήμουν 28 ετών όταν αποφάσισα να παντρευτώ έναν 45χρονο Ελληνοαυστραλό, γιατί τα τελευταία χρόνια είχα περάσει δύο μεγάλες ερωτικές απογοητεύσεις και πίστευα ότι στην Ελλάδα δεν πρόκειται να παντρευτώ ποτέ. Μια φίλη μου είπε ότι διάβασε σε μια εφημερίδα πως Ελληνοαυστραλοί ζητάνε να παντρευτούν νεαρές Ελληνίδες. Έτσι, αποφάσισα να απαντήσω στην αγγελία. Αρχίσαμε την αλληλογραφία και τα τηλεφωνήματα και μιλούσαμε με τις ώρες. Ανταλλάξαμε και φωτογραφίες και παρόλο που δεν μου έκανε κάποιο ιδιαίτερο κλικ σαν εμφάνιση, σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή τύχη για μένα, γιατί ήταν ευγενικός και η οικονομική του κατάσταση ήταν πολύ καλή. Μπήκα στο αεροπλάνο μαζί με άλλες έξι κοπέλες, που πήγαιναν για να παντρευτούν στην Αυστραλία. Εκείνες φορέσανε τα νυφικά τους μέσα στο αεροπλάνο, εγώ όμως όχι, γιατί ντρεπόμουν και ένιωθα σαν καρνάβαλος».
Με το που πάτησε η Νίκη το πόδι της στο αεροδρόμιο, όπως είπε, η πραγματικότητα ήταν απογοητευτική.
«Ο παρ ολίγον σύζυγός μου έγινε κάτωχρος όταν είδε ότι δεν φορούσα το νυφικό και έβαλε τέτοιες φωνές, που έψαχνα να βρω ένα μέρος για να κρυφτώ από το ρεζιλίκι. Μου είπε με απίστευτα νεύρα ότι τον πρόσβαλα, πέταξε τη γαμήλια ανθοδέσμη που κρατούσε για να μου τη δώσει και αποφάσισε οριστικά και αμετάκλητα ότι δεν θα γίνει ο γάμος. Με λίγα λόγια, μου έδωσε τα παπούτσια στο χέρι, ζητώντας μου να πάρω το επόμενο αεροπλάνο και να γυρίσω στην Ελλάδα. Μάλιστα, πριν με παρατήσει σύξυλη αρνήθηκε και να με φιλοξενήσει, έστω από ευγένεια, για λίγες μέρες ή ώρες μέχρι να ξεκουραστώ από ένα τόσο μακρινό ταξίδι πριν επιστρέψω στην Αθήνα. Δεν ξαναμιλήσαμε, ούτε τον ξαναείδα ποτέ. Και για να πω την αλήθεια, ένιωσα ανακούφιση που δεν έγινε αυτός ο γάμος. Φαίνεται ότι είχα άγιο! Αυτό το καταπιεστικό έθιμο, πάντως, είναι τρελό έως χαζό! Δεν γίνεται πουθενά αλλού και δείχνει ότι οι άνθρωποι που το κρατάνε ακόμα τόσο αυστηρά είναι πάρα πολλά χρόνια πίσω!».
