Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ

Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται στροφή στα κρητικά τραγούδια. Ο κόσμος ανταποκρίνεται όλο και περισσότερο. Εσύ τόλμησες και τα «έβαλες» σε μεγάλες μουσικές πίστες.

«Είμαι οκτώ χρόνια στην Αθήνα. Τραγουδούσα σε μικρούς χώρους κρητικά τραγούδια. Άρεσαν και μάλιστα σε πολύ κόσμο, όχι μόνο στους Κρητικούς. Το CD μου έγινε χρυσό μέσα σε δύο μήνες».

Περίμενες τόσο μεγάλη επιτυχία;

«Ναι. Είμαι αισιόδοξος. Περίμενα την επιτυχία, όχι όμως τόσο μεγάλη».

Οι εποχές που διανύουμε είναι δύσκολες κι εσύ τραγουδάς συγκεκριμένο είδος τραγουδιού...

«Τραγουδάω μαντινάδες, έντεχνο και παραδοσιακό εδώ και 13 χρόνια. Αυτό ξέρω να κάνω».

Αρνητικά σχόλια έχεις ακούσει;

«Μόνο όταν έβγαλα το ντουέτο με τη Χριστίνα Παπαδάκη. Επειδή σ' ένα ποπ κομμάτι μπήκε μέσα η λύρα. Αυτό το άκουσα από Κρητικούς, που μου έλεγαν: Τι πήγες κι έκανες;. Εμένα μου άρεσε το τραγούδι που μου έδωσε ο Κώστας Μηλιωτάκης. Ο καθένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του, αλλά έκανα αυτό που ήθελα και δεν άκουσα κανέναν».

Ο Κώστας Μηλιωτάκης είναι συνθέτης και του τραγουδιού «Τέλος». Πρόκειται για μια φάρσα ενός Κρητικού προς κάποιον ο οποίος είναι ομοφυλόφιλος;

«Είμαστε γεννημένοι ο ένας για τον άλλον τέλος!. Αυτό υπήρχε στην Κρήτη αρκετό καιρό. Είχε μαθευτεί παντού. Είναι ένα γεγονός μέσα από τη ζωή. Ο Κώστας πήρε τη φάρσα έξυπνα και την έκανε τραγούδι. Δεν πατάμε στο ομοφυλοφιλικό στοιχείο. Μένω στο τραγούδι, όχι στην ομοφυλοφιλία. Δεν τα μπορώ εγώ αυτά. Είμαστε κάθετοι εμείς οι Κρητικοί σ' αυτά. Και μη με ρωτάς για τους ομοφυλόφιλους γάμους που κάνουν τώρα, γιατί με... χαλάει τόσο πολύ! Έπειτα από 15 χρόνια τα παιδιά μας τι θα βλέπουν, έτσι όπως έχουν αρχίσει να γίνονται αυτά;».

Επέλεξες μια νέα τραγουδίστρια για το «ντουέτο», τη Χριστίνα Παπαδάκη. Γιατί εκείνη και όχι κάποια άλλη, περισσότερο γνωστή;

«Αυτή επέλεξε εμένα! Είναι φίλη μου και ζευγάρι με τον Κώστα. Σε μισή ώρα είχαμε τελειώσει στούντιο-ηχογράφηση».

Μιλάς όπως τραγουδάς, με το ιδίωμα της κρητικής διαλέκτου...

«Δεν ξέρω να μιλάω διαφορετικά. Έτσι μίλαγα στην Κρήτη. Αλίμονο σ' αυτόν που θα ξεχάσει από πού άρχισε. Δεν με αλλάζει η δόξα. Πολλοί με ρωτάνε αν ξέρω τι επιτυχία έχω κάνει. Δεν το έχω καταλάβει ακόμα. Είμαι ταπεινός. Πολλοί καλλιτέχνες ξεχνάνε, αλλά η τούμπα φαίνεται. Την καταλαβαίνουν».

Με τις μαντινάδες σου σατιρίζεις την επικαιρότητα;

«Γεννάω, αυτοσχεδιάζω. Έτσι γράφω τα τραγούδια μου. Θα μπορούσα να κάνω καλό ντουέτο με τον Λαζόπουλο, μ αρέσει».

Δεν φοβάσαι τίποτα; Είσαι βέρος Κρητικός και δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου;

«Φοβάμαι τη διμουριά (σ.σ.: τα δύο πρόσωπα του ανθρώπου). Έτσι λέω κι έτσι λένε και όσοι άνθρωποι είναι δίπλα μου».

Έχεις ένα τατουάζ σε όλη σου την πλάτη που απεικονίζει το νησί σου. Έτσι δεν είναι;

«Το έκανα από καψούρα για την Κρήτη. Τι να έκανα, πεταλούδες;».

Ίσως ένα γυναικείο όνομα.

«Θα έπρεπε να κάνω σε όλο το κορμί μου τατουάζ. Με έχουν χαράξει πολλές γυναίκες!».

Πότε βγάζεις μαχαίρι;

«Όποτε θέλω να κόψω κρέας!».

Πώς έγινε και σου απένειμε το χρυσό δίσκο ο Γιώργος Βαρδινογιάννης;

«Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια με τον πρόεδρο. Είναι θαμώνας στα μαγαζιά που εμφανίζομαι. Τον αγαπάω πολύ. Με επιλογή δική μου του τηλεφώνησα και έκανε την απονομή».

Σε τι διαφέρουν οι Κρητικοί από τους υπόλοιπους Έλληνες;

«Οχτώ στους δέκα Κρητικούς είναι αυθεντικοί άνθρωποι. Εδώ συμβαίνει το αντίθετο».

Φοβάσαι μήπως του χρόνου τα πράγματα αλλάξουν και το είδος των τραγουδιών που ερμηνεύεις είναι φέτος απλώς μόδα;

«Δεν είναι μόδα. Θα παραμείνει. Μου έχουν κάνει πρόταση συνεργασίας όλοι οι επιχειρηματίες των νυχτερινών μαγαζιών στην Αθήνα».

Οι μεγάλες πίστες είναι τόλμημα. Καταξιωμένοι συνάδελφοί σου, όπως οι Στέλιος Μπικάκης, Μιχάλης Τζουγανάκης και πολλοί άλλοι, χρόνια τώρα παραμένουν σε συγκεκριμένους χώρους, δικούς τους.

«Δεν απέρριψα τις μεγάλες πίστες, γιατί φοβήθηκα. Ίσως εκείνοι να το απέρριψαν. Εγώ ήθελα να το κάνω».

Ο Νότης Σφακιανάκης με το τραγούδι «Γενέθλια» του Στέλιου Μπικάκη έκανε μεγαλύτερη επιτυχία από εκείνον. Πού οφείλεται αυτό;

«Είναι απλό. Ο Μπικάκης το τραγούδησε σε ένα μαγαζί στην Κρήτη και σε ένα χώρο που μάζευε λίγο κόσμο. Ο Σφακιανάκης το τραγούδησε σε ένα μαγαζί που μαζεύει 3.000 άτομα. Εμένα μ αρέσει να το ακούω από τον Στέλιο (σ.σ.: Μπικάκης). Μ αρέσουν τα αυθεντικά τραγούδια».

Μετά τον Νίκο Ξυλούρη μπορεί κάποιος να κρατήσει τα σκήπτρα και να παραμείνει;

«Δύσκολο να απαντήσω. Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν ο αρχάγγελος, η αιτία που έμαθε όλος ο κόσμος το κρητικό τραγούδι μας. Σπάνια φωνή που δεν ξαναβγαίνει ποτέ».

Στη Eurovision θα πήγαινες;

«Ναι, θα πήγαινα με κρητικό τραγούδι και με τη λύρα αγκαλιά. Πάντα!».