Από τον Θάνο Μανιάρα
Η αστυνομία προσπαθεί, η Δικαιοσύνη κάνει ό,τι μπορεί. Τα περιστατικά, όμως, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας με πρωταγωνιστές διάφορα γνωστά πρόσωπα της σόουμπιζ που εμπλέκονται σε υποθέσεις ναρκωτικών έχουν δημιουργήσει αναστάτωση, όχι μόνο στους εμπόρους, αλλά και στα πολυτελή σαλόνια της καλής κοινωνίας της Αθήνας.Από την Εκάλη μέχρι τη Βουλιαγμένη, σε όλα τα καλά σπίτια, το θέμα συζήτησης δεν είναι άλλο από το αν και κατά πόσο οι διώξεις αυτές θα ξεσκεπάσουν ονόματα και θα... σπιλώσουν υπολήψεις επωνύμων! Και αυτό γιατί; Διότι ο αρμόδιος ανακριτής συνεχίζει την έρευνα με μεγάλη προσοχή. Μια έρευνα σοβαρή, τα στοιχεία της οποίας θα αποκαλυφθούν για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Οι αποκαλύψεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει αίσθηση. Όλοι όμως ξέρουν ότι «το μαχαίρι δεν είναι εύκολο να φτάσει στο κόκαλο».
Οι λόγοι πολλοί. Πόσο εύκολο είναι ακόμη και να συλληφθεί το «βαποράκι» και πόσο δύσκολο να βρεθεί η άκρη του νήματος; Είτε για τους μεγαλέμπορους είτε για τους χρήστες; Πουθενά στον κόσμο δεν μπορεί να καθαρίσει αυτό το κύκλωμα. Κοκαϊνη ή «Κοκό». Η «χρυσή σκόνη», πλέον, δεν είναι προνόμιο των λίγων. Δεν είναι προνόμιο καλλιτεχνών. Δεν είναι πια προνόμιο πλουσίων. Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι το ταξίδι στη σκόνη τη λευκή επιλέγουν πολλοί, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Το ΛΟΙΠΟΝ αναδεικνύει σήμερα τις φυλές της κόκας. Τις φυλές των εχόντων και των μη εχόντων. Τις γειτονιές, τα νταραβέρια και τα κόλπα.
Στις πλατείες...
Πειραιάς. Οι «αγοραστές» απολαμβάνουν το ποτό τους αναμένοντας τον «Μαλλιά» με το τζιπ. Το ραντεβού είναι deal-αρισμένο. Έχει προηγηθεί επαφή. Λίγα λεπτά πριν το ακριβό αυτοκίνητο φτάσει στο σημείο συνάντησης ένας πιτσιρικάς που εκτελεί χρέη τσιλιαδόρου πλησιάζει την παρέα. Ο μικρός έχει πάρει εντολή να αλλάξει το προκαθορισμένο σημείο συνάντησης για λόγους ασφαλείας. Οι αγοραστές, όλοι τους παιδιά ευυπόληπτων οικογενειών, ακολουθούν τις οδηγίες. Κατευθύνονται λίγα μέτρα πιο κάτω, κοντά στις εγκαταστάσεις του Συλλόγου Ιστιοπλοϊας Πειραιά. Το νταραβέρι διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του μικρού, που ολοκληρώνει την αποστολή του μόλις οι αγοραστές απομακρύνονται από το σημείο.
Λίγες μέρες μετά, στην πλατεία Ελευθερίας, στον Κορυδαλλό. Εκεί το κόλπο το ελέγχουν νεαροί αθίγγανοι. Αγοραστές; Νέοι άνθρωποι που απασχολούνται σε νυχτερινά στέκια, αλλά και παιδιά βορείων προαστίων που κατεβαίνουν κομβόι στην πλατεία και αγοράζουν από εκεί για ξεκάρφωμα. Ξέρουν καλά ότι τόσο το home delivery όσο και τα γνωστά στέκια στα βόρεια είναι επικίνδυνα. Αγοράζουν το... βραχάκι χωρίς να κατέβουν από το αυτοκίνητο. Σύμφωνα με πληροφορίες, τον τελευταίο καιρό οι καταυλισμοί αθίγγανων στα Λιόσια και στον Ασπρόπυργο, αλλά και στο Ζεφύρι, που αποτελεί γκέτο απαραβίαστο, έχουν γίνει τα νέα προπύργια διακίνησης των εμπόρων κόκας στην Ελλάδα. Μάλιστα, πολλοί φροντίζουν να επενδύσουν τα χρήματα «σηκώνοντας» σπίτια-μεγαθήρια, που προσβάλλουν την αισθητική μας.
Πριβέ πάρτι
ΤΒΠ. Για κείνους που δεν γνωρίζουν, τα τρία γράμματα συνιστούν τη συντομογραφία των λέξεων «Τεκνά Βορείων Προαστίων», οι βασικότεροι πελάτες των εμπόρων. Είναι τα παιδιά εκείνα που δεν στερούνται ποτέ το χρήμα. Την κινητήρια δύναμη της κόκας. Είναι παιδιά κακομαθημένα, που αναζητούν «εναλλακτικές μορφές» διασκέδασης. Είναι παιδιά που αγοράζουν «εξυπνάδα» με τα χρήματα των γονιών τους. Αυτή η ανασφάλεια... είναι και η αδυναμία τους. Στην αρχή ήταν τα ecstasy. Ο συνδυασμός αυτών των χαπιών με μεγάλες ποσότητες αλκοόλ δημιουργούσε ευφορία.
Και για τους μυημένους οι εικόνες είναι χαρακτηριστικές: ολόγυμνες, καθισμένες σε ένα μαλακό καναπέ μπροστά από ένα τραπεζάκι, όμορφες κοπέλες από το εξωτερικό, αλλά και ντόπιες σκύβουν και «κοιτάνε» πάνω στο τραπεζάκι. Μια... μυτιά και μετά το κεφάλι γέρνει προς τα πίσω.
Οι κινήσεις των χεριών νωχελικές. Το καθρεφτάκι έχει μείνει στη θέση του. Το ίδιο και το καλαμάκι. Το κουδούνι χτυπάει. Η μία από τις δύο πηγαίνει να ανοίξει. Έτσι όπως είναι... γυμνή! Περιμένει συγκεκριμένα άτομα. Και δεν νοιάζεται... Οι δύο «κύριοι» καλησπερίζουν. Μια σκηνή με τέσσερις «κομπάρσους» και μία «πρωταγωνίστρια: την κόκα! Μια σκηνή συνηθισμένη. Το περιβάλλον χλιδάτο. Η χλιδή είναι ένα χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν σχέση με την κοκαϊνη. Είναι κάτι που συμβαίνει, συνήθως, μόνο στις καλύτερες των οικογενειών.
Τα σημεία διακίνησης στα βόρεια προάστια της Αθήνας είναι δεδομένα: από τη Νέα Μάκρη μέχρι το Μαρούσι, ενώ τα βαποράκια χρησιμοποιούν τους περιφερειακούς δρόμους της Πεντέλης και του Διονύσου για να μη γίνουν αντιληπτοί, αλλά και δύο «γνωστές» πλατείες χλιδάτων προαστίων στα βόρεια. Στις «εμπορικές» περιοχές μείναμε περίπου τρεις ώρες. Για να μη γίνουμε αντιληπτοί, καθίσαμε σε ένα από τα πολλά εστιατόρια που βρίσκονται εκεί. Η τύχη μάς βοήθησε και λίγα λεπτά αργότερα γίναμε μάρτυρες μιας αγοραπωλησίας που έγινε μπροστά σε μεγάλη εκκλησία της περιοχής.
Ένας νεαρός με μηχανή μεγάλου κυβισμού διέσχισε τον πεζόδρομο και κατευθύνθηκε προς μια παρέα νεαρών που μόλις είχε φτάσει στην πλατεία. Η αγορά και η πώληση διήρκεσαν ελάχιστα δευτερόλεπτα. Στα downtown της Αθήνας, κάτω από τους εκκωφαντικούς ήχους των beats και τα φωτορυθμικά, οι πρωταγωνιστές εξασφαλίζουν τη δική τους γραμμή. Το εισιτήριο για να προμηθευτείς κόκα στα κλαμπ είναι να πας «συστημένος». Βουλιαγμένη, Πανόραμα Βούλας και Γλυφάδα αποτελούν εδώ και χρόνια τα καλύτερα drug super markets. Σκεφτείτε το εξής και κάντε τη σύγκριση: Οι παραπάνω περιοχές θεωρούνται hot στην Αθήνα, είναι οι περιοχές που επιλέγουν καλλιτέχνες και ισχυροί του χρήματος για να χαλαρώσουν. Είναι άραγε τυχαίο αυτό;
Οι τελευταίες εξελίξεις αντιμετωπίζονται με αγωνία και πανικό από τους «ενδιαφερόμενους». Γιατί; Μα διότι είναι ίσως η πρώτη φορά που κάποιος... κρίκος της αλυσίδας «άνοιξε». Και αν η αλυσίδα σπάσει, τότε όλα είναι πιθανά. Σε όλους έρχεται στο μυαλό η ιστορία με τον «Γιατρό» και όλοι θυμούνται την περίοδο που «το σκάσε ο Γιατρός». Ένας άνθρωπος που ήξερε πολλά για την κόκα και αν μιλούσε τότε, «θα έκλειναν πολλά σπίτια». Και ο ίδιος ο «Γιατρός» ήταν πολίτης «υπεράνω πάσης υποψίας». Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι της κόκας! Για πόσο καιρό, όμως;