Από τον Βασίλη Λούκα
Είναι ένα θέμα με αρκετό παρασκήνιο. Μιλάω για τα καλοκαιρινά live που κάνουν μικροί και μεγάλοι σταρ της πίστας σε συνεργασία με δήμους, συλλόγους και κοινότητες... Ποιος είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος καλλιτέχνης; Πού μετακομίζουν οι πίστες καλοκαιριάτικα; Το live αντικαθιστά το cd; Πάμε να δώσουμε απαντήσεις και να δούμε όλο το παρασκήνιο, αφού σας ευχηθώ «καλή διασκέδαση!».Τα καλοκαιρινά live
Ζήτησα από έναν καθ ύλην αρμόδιο να μου περιγράψει την κατάσταση και ήταν αρκούντως καυστικός. Ο Νίκος Οικονόμου, παράγοντας των live στην Ελλάδα και πετυχημένος μουσικός παραγωγός, έχει ενδιαφέρουσες απόψεις. Στην απορία μου, σχετικά με το ρόλο που παίζουν τα καλοκαιρινά live τα οποία κάνουν οι τραγουδιστές ανά την επικράτεια, απαντά: «Πλην εξαιρέσεων, τα καλοκαιρινά live είναι μια μερίδα ξαναζεσταμένο χειμωνιάτικο φαγητό. Απλώς δίνουν τη δυνατότητα σε κόσμο που ζει μακριά από την Αθήνα να δει από κοντά τον αγαπημένο του καλλιτέχνη».
Μόδα οι «αρπαχτές»
Απορία πολλών είναι μήπως αυτά τα live είναι απλώς «αρπαχτές» στις μέρες μας. Πολλοί το συζητούν χαμηλόφωνα και λίγοι έχουν το θάρρος να το πουν δημόσια.
Ο Νίκος Οικονόμου υποστηρίζει: «Δεν είναι περισσότερο αρπαχτές από το αίσχος που συμβαίνει (ιδίως τα Σάββατα) στα κέντρα διασκέδασης της Αθήνας, που σε στοιβάζουν σαν ζώο και κοιτάζουν μόνο πώς να σ' τα πάρουν. Τουλάχιστον στις συναυλίες υπάρχει συγκεκριμένο εισιτήριο και όχι ελάχιστη κατανάλωση και επίσης αξιοπρεπής θέση σε κερκίδα ή καρέκλα και όχι πάνω στο διπλανό σου Ο κόσμος της επαρχίας, που κατά τη γνώμη μου έχει καλύτερο επίπεδο, αναγκάζει και τον καλλιτέχνη σε πιο ειλικρινή παράσταση».
Ο επιχειρηματίας Νείλος Κοροδήμας, ο οποίος κάθε καλοκαίρι διοργανώνει ειδικές βραδιές με πρωτοκλασάτα ονόματα στο κλαμπ «Ατλαντίς», καταθέτει την άποψή του: «Το φετινό καλοκαίρι είναι πολύ δύσκολο για εμάς τους επιχειρηματίες. Εκεί που πέρυσι έκλεινα με άνεση μεγάλα ονόματα και δεν φοβόμουν το κασέ τους γιατί θα είχα κόσμο, φέτος είμαι διστακτικός αφού δεν γνωρίζω τι μπορεί να μου ξημερώσει από πλευράς προσέλευσης».
Το νυχτοκάματο ανεβαίνει
Στο ερώτημα εάν υπάρχει κάποιος που να θεωρείται ο πιο ακριβοπληρωμένος καλλιτέχνης και ποιος εο πιο οικονομικός για live, η προσέγγιση δεν είναι απλή υπόθεση.
«Αυτός που είναι ακριβοπληρωμένος στην Αθήνα το χειμώνα είναι και το καλοκαίρι ο πιο ακριβοπληρωμένος τραγουδιστής. Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση τόσα χρόνια είναι ότι το πρώτο όνομα του χειμώνα στην Αθήνα (είτε είναι ποιοτικός είτε σκύλος, όπως λένε στην πιάτσα, είτε ποπ) το ζητάνε οι περισσότεροι και είναι διατεθειμένοι να δώσουν υπέρογκα ποσά. Αντίθετα σε ένα εξαιρετικό όνομα, ακόμα και με ελάχιστα χρήματα, δυσκολεύεσαι να κλείσεις συναυλία», εξηγεί ο Νίκος Οικονόμου.
Ο παραγωγός και καθηγητής ορθοφωνίας Τέρυ Σιγανός είναι πιο απαισιόδοξος, ενώ υποστηρίζει ότι «τα πράγματα είναι πολύ πεσμένα φέτος. Δύσκολα θα κρατηθούν τα κασέ στα περσινά επίπεδα. Πιστεύω μάλιστα ότι μερικές από τις αμοιβές των live θα πέσουν σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά. Ο κόσμος δεν έχει χρήματα για πέταμα».
Στην επαρχία, στην επαρχία!
Οι καλλιτέχνες κάθε καλοκαίρι επιζητούν αποδράσεις μακριά από το κλεινόν άστυ. Φτάνουμε τελικά να πιστέψουμε ότι οι πίστες του χειμώνα μετακομίζουν τα καλοκαίρια στα γήπεδα και στους δήμους. Είναι όμως έτσι η κατάσταση;
Όσοι από τους καλλιτέχνες μπορούν και «μετράνε», όπως λέει η πιάτσα, κάνουν συναυλίες ανά την επικράτεια. Οι υπόλοιποι απλώς δρέπουν τις όποιες δάφνες τους περιμένοντας στο ακουστικό τους προτάσεις για την προσεχή σεζόν.
«Οι πίστες του χειμώνα μετακομίζουν στις πίστες της επαρχίας - κατά τη γνώμη μου, από πλευράς χωρητικότητας και χλιδής, επαρχία είναι μάλλον η Αθήνα! Τα γήπεδα επίσης γεμίζουν μόνο από ένα δύο πρωτοκλασάτα ονόματα, οι δήμοι στην πλειονότητά τους δεν παίζουν σε αυτά τα νούμερα και τέλος το Σεπτέμβριο όλη η αθηναϊκή νύχτα μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη, τουλάχιστον για ένα μήνα», λέει ο Νίκος Οικονόμου.
Το live αντικαθιστά το cd;
Θα μπορούσε να είναι ένας 100% προβοκατόρικος τίτλος.
Είναι έτσι; Μιλάμε για ένα θέμα που δίνει αφορμή για πολλή κουβέντα. Η αναγκαιότητα του live είναι μεγάλη. Ειδικά μάλιστα τώρα που το ίντερνετ έχει μειώσει δραματικά τις πωλήσεις cd. Είναι πλέον χαρακτηριστικό ότι όλοι μέσα από το live δοκιμάζουν να προωθούν και να πωλούν τους δίσκους τους. Αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά κατά κύριο λόγο τους λεγόμενους ανεξάρτητους καλλιτέχνες. Εκείνους, δηλαδή, που δεν ανήκουν στην αγκαλιά κάποιας μεγάλης δισκογραφικής εταιρείας και αγωνίζονται «μόνοι» τους για ένα καλύτερο αποτέλεσμα.
Ο Νίκος Χαϊκάλης, διευθυντής πωλήσεων της δισκογραφικής εταιρείας Universal, υποστηρίζει: «Όταν πλέον ο κόσμος μπορεί να απολαμβάνει έναν σούπερ σταρ live, κυρίως μέσα από το ίντερνετ, δύσκολα θα πάει να ξοδέψει χρήματα για να τον δει σε μια συναυλία. Πρέπει να είναι μεγάλο όνομα και να υπάρχει γερό κίνητρο».
Τα πιο ακριβά κασέ
Ονόματα και τιμές εδώ ποικίλλουν. Το σίγουρο είναι πως όριο δεν μπορεί να μπει σε αμοιβές, ειδικά αν μιλάμε για ένα μεγάλο όνομα.
Επίσης μια σημαντική παράμετρος είναι η ανάγκη ενός δήμου, μιας κοινότητας ή ενός πολιτιστικού συλλόγου να καταγράψουν στο ενεργητικό τους καλοκαιρινές εκδηλώσεις με συμμετοχή μεγάλων ή μικρότερων ονομάτων.
Λέγεται μάλιστα χαρακτηριστικά ότι εάν μπορέσεις να πετύχεις δήμαρχο με διάθεση για καλοκαιρινές πολιτιστικές εκδηλώσεις και είσαι αρκετά έξυπνος διοργανωτής, μπορεί με λίγες γερές συνεργασίες να καταφέρεις να βγάλεις καλά χρήματα για όλη τη σεζόν.
Αυτό το στοιχείο ενισχύεται θεαματικά στην περίπτωση που απευθύνεσαι σε κοινό που μένει τον περισσότερο χρόνο μακριά από τα μεγάλα θεάματα της μεγαλούπολης και δεν έχει περιθώριο να απολαμβάνει εμφανίσεις ονομάτων που, όπως λέγεται χαρακτηριστικά, μετράνε στην πιάτσα της δισκογραφίας.
Βάσει έρευνας, λοιπόν, και καταγραφής ποσών τα οποία προκύπτουν από τη σχετική φημολογία, πάμε να δούμε τι περίπου παίζει εδώ από πλευράς αμοιβών...
Μια πρώτη διαπίστωση αναφέρει ότι κοντά στις περσινές τιμές κυμαίνεται το πακέτο φιλοξενίας ενός πολύ εμπορικού ονόματος τύπου Μιχάλη Χατζηγιάννη. Αυτό πρακτικά μπορεί να σημαίνει πως απαιτούνται περίπου 35.000 ευρώ με 40.000 ευρώ για αμοιβή ανά καλοκαιρινή εμφάνιση. Εννοείται πως στην περίπτωση που υπάρχει παρουσία χορηγού στο live, το παραπάνω ποσό μπορεί να αυξηθεί κατά 5.000 ευρώ ή 10.000 ευρώ.
Λίγο πιο κάτω κυμαίνεται, βάσει της έρπουσας φημολογίας, το επίπεδο της αμοιβής του Σάκη Ρουβά, που όπως και στην περίπτωση του Χατζηγιάννη ενισχύεται κατά ένα ποσοστό εάν συμμετέχει στο διαφημιστικό πακέτο και κάποιος χορηγός.
Γύρω στις 30.000 ευρώ λέγεται ότι μπορεί να εισπράξει ένα κορυφαίο όνομα τύπου Γιώργου Νταλάρα, Αντώνη Ρέμου και Χαρούλας Αλεξίου.
Κάτι αντίστοιχο σε ποσά στοιχίζει φέτος το ντουέτο Αρβανιτάκη-Γαλάνη, το οποίο μάζεψε αρκετό κόσμο στο κέντρο όπου εμφανίζονταν το χειμώνα.
Ένα όνομα του επιπέδου του Πάνου Κιάμου ή του Νίκου Βέρτη λέγεται ότι μπορεί και να εισπράξει ποσό της τάξης των 15.000 ευρώ με 20.000 ευρώ για ένα έξτρα live εκτός έδρας με όλα πληρωμένα, δηλαδή ορχήστρα, ήχους και καλλιτεχνική αποζημίωση.
Εκεί γύρω κυμαίνεται και η αποζημίωση του σχήματος των Έλενα Παπαρίζου-Μάνου Πυροβολάκη.
Πιο οικονομικό δείχνει να είναι το πακέτο φιλοξενίας ενός σουξαρισμένου συγκροτήματος επιπέδου migr, που το ποσό δεν ξεπερνά τις 6.000ευρώ με όλα πληρωμένα.
Διαλέγετε και παίρνετε, λοιπόν.
Μην ξεχνάτε επίσης ότι παίζουν γερά στο χρηματιστήριο των live σε δήμους και γήπεδα και οι συνεργασίες μεταξύ Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Παραδείγματα πολλά, όπως αυτό με τους Locomodo και τους Ισπανούς Αmparanoia φέτος ή το περσινό με τους Ojos de Brujo και τους Rallyria, αλλά και εκείνο του Τονίνο Καροτόνε με τον Μπάμπη Τσέρτο, που αναβλήθηκε λόγω πυρκαγιών.
