Από τη ΖΩΗ ΚΟΥΣΑΚΗ
O Tom Ford δεν φοράει εσώρουχα και δεν έχει καμία ένσταση αν το ίδιο επιλέγουν να κάνουν και οι γυναίκες. Στα δέκα χρόνια που ήταν επικεφαλής στον οίκο Gucci και στα τέσσερα που σχεδίαζε για τον Yves Saint Laurent, δίδαξε στις γυναίκες πώς να αναδείξουν το σεξουαλικό τους κομμάτι και στη συνέχεια να δεσπόζουν, προμηθεύοντάς τους με τις «κατάλληλες στολές».
Οι γυναίκες ένιωθαν μαγεμένες: ο πιο straight γκέι στον κόσμο τούς έδειχνε τον τρόπο να φλερτάρουν ενθαρρύνοντάς τους τη φαντασίωση του φλερτ. Ο άνθρωπος της μόδας που έκανε την έννοια «σεξ» φορέσιμη, αισθάνεται πως έχει ξεκλειδώσει τη γυναικεία συνείδηση. «Γιατί να μην κάνουν σεξ οι γυναίκες αποκλειστικά και μόνο για την απόλαυση; Οι άντρες έχουν υπάρξει άκομψοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Φανταστείτε το: μια γυναίκα περπατάει στον δρόμο και οι άντρες ξεφωνίζουν διάφορα επίθετα».
Σήμερα ο Ford φαίνεται να έχει καθαρίσει την εικόνα του από το «σεξ» που τον χαρακτήριζε τότε, ενώ έχει αλλάξει και το μήνυμά του. Τρία χρόνια μετά την αποχώρησή του από τον όμιλο Gucci, άνοιξε το δικό του ομώνυμο αντρικό κατάστημα στη Madison Avenue της Νέας Υόρκης, το οποίο προσφέρει κοστούμια, πουκάμισα, παπούτσια, αρώματα, γυαλιά ηλίου και ό,τι έχει σχέση με το αντρικό στυλ. Και απευθύνεται «σε όλους τους άντρες που ξέρω, στους φίλους μου που δυσκολεύονται να βρουν κάτι πραγματικά καλό».
Με μια περιουσία 250 εκατομμυρίων δολαρίων που του απέφερε η συνεργασία του με τον όμιλο Gucci και με τον Domenico De Sole (πρώην CEO της Gucci) ως βασικό του συνεργάτη, ο Tom Ford επεκτείνει συνεχώς την εταιρεία που φέρει το όνομά του: «Μου φαίνεται λογικό να μου ανήκει η εταιρεία μου. Γιατί να πληρώσω χρήματα για να βρω κάποιον χρηματοδότη;».
Ως άνθρωπος χαρακτηρίζεται σχεδόν νευρωτικός με ό,τι καταπιάνεται, κοιμάται πολύ λίγες ώρες το βράδυ, επενδύει σε κάθε λεπτό της ημέρας του. Ως άνθρωπος της απόλυτης αισθητικής, του σχεδιασμού και της δημιουργίας η οπτική του επηρεάζει τα πάντα: Ακόμα και το πορτοκαλί τρακτέρ που έχει στο ράντζο του έπρεπε να βαφτεί μαύρο γιατί «δεν άντεχα με τίποτα να βλέπω αυτό το χρώμα».
Στα 45 του χρόνια, ο Tom Ford ανήκει ακόμα στους ομορφότερους άντρες σχεδιαστές μόδας, με το αξύριστο μούσι του να έχει την τέλεια όψη, το μανικιούρ του να είναι πάντα περιποιημένο και φυσικά χωρίς να έχει πάρει όλα αυτά τα χρόνια ούτε ένα κιλό: «Μόλις αντιληφθώ πως με στενεύουν τα ρούχα μου σκέφτομαι πως πρέπει να αλλάξω νούμερο. Αρα ή θα σταματήσω να τρώω ή θα υποφέρω».
Σαν brand name, ο Tom Ford πιστεύει ότι είναι ο μεγαλύτερος ροκ σταρ που έχει υπάρξει ποτέ. Πρακτικά, με την έκδοση του βιβλίου του, TOM FORD, το επιβεβαιώνει: «Αναγνωρίζοντας μια σημαντική κοινωνική στιγμή, έκλεισε την ουσία σε ένα μπουκάλι και δημιούργησε μια εμπορική αίσθηση η οποία θα μελετάται από τους κοινωνιολόγους και τους εμπορικούς αναλυτές για χρόνια».
Οι αντιδράσεις για την αποχώρησή του από τον όμιλο Gucci είχαν παρόμοιες ανυψωτικές κριτικές: «Μία ολοκληρωτική καταστροφή», δήλωνε η Anna Wintour, διευθύντρια της αμερικανικής Vogue, εκείνη την περίοδο, ενώ ο Ford την περιέγραψε ως εξής: «Αφού έφυγα από τη εταιρεία, πήγα στο σπίτι μου στο Λονδίνο στις 4 μ.μ. και έπεσα για ύπνο. Ημουν τρομερά απογοητευμένος και είχα τρομακτικούς εφιάλτες. Η ζωή μου στον όμιλο Gucci ήταν σαν να ήμουν παντρεμένος, να είχα δυο παιδιά και να έμενα στο σπίτι που έχτισα. Κάποια στιγμή γυρίζεις στο σπίτι, βρίσκεις την κλειδαριά αλλαγμένη ενώ η γυναίκα σου πηδάει κάποιον άλλον».
Αρχικά σπατάλησε τον χρόνο του παίζοντας τένις, έπειτα αγόρασε κάποια φαντασμένα golf clubs, μετά άνοιξε ένα γραφείο κοντά στο Μπέβερλι Χιλς και ξόδευε 3-4 ώρες την ημέρα για να μάθει πώς να χρησιμοποιεί το internet. «Ποτέ μου δεν είχα χρησιμοποιήσει υπολογιστή. Στον Gucci είχαμε τον δικό μας σύστημα: οι βοηθοί μου έφερναν τα πάντα τυπωμένα στο γραφείο, εγώ υπογράμμιζα αυτά που ήθελα, έκανα σκίτσα και υπαγόρευα, υπαγόρευα, υπαγόρευα...».
Ενώ ήθελε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, οι παραγωγοί του Χόλιγουντ τον αντιμετώπισαν ως τον άνθρωπο που ζωγράφισε το γράμμα G στην ηβική περιοχή ενός κοριτσιού. Αρχισε να γράφει σενάρια, αλλά το μυαλό του κολλούσε. Σκέφτηκε να σχεδιάσει ένα αυτοκίνητο. Σκέφτηκε να σχεδιάσει ένα αεροπλάνο. «Μετά έκανα έξι μήνες ψυχανάλυση με κάποιον που δεν άκουγε απλώς αλλά με βοήθησε με συμβουλές και έτσι διαπίστωσα πως πρέπει να δημιουργήσω ξανά.
Ηξερα ότι ήθελα να επιστρέψω στη μόδα, αλλά την ίδια στιγμή εξακολουθούσα να θέλω να κάνω μια ταινία. Δεν τολμούσα όμως να το σκεφτώ γιατί ο κόσμος θα γελούσε μαζί μου, πράγμα που έχω σιχαθεί. Διστάζω να πω πότε θα ασχοληθώ ξανά με τη γυναικεία μόδα, γιατί η δέσμευση σε αυτόν τον τομέα είναι μόνιμη, αλλά αυτό που δεν διστάζω να πω είναι ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι μέχρι την ημέρα που θα πεθάνω».
Η σκηνή του θανάτου έχει επίσης σκηνοθετηθεί: Στο ράντζο των 15.000 τ.μ. που του ανήκει και βρίσκεται στο Νέο Μεξικό ?στο οποίο για να διανύσει κανείς την απόσταση από την πύλη μέχρι το σπίτι πρέπει να οδηγήσει μισή ώρα? και τριγύρω του δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο άδειες εκτάσεις, ο Tom Ford μαζί με τον σύντροφό του, Richard Buckley, έχουν σχεδιάσει δύο σαρκοφάγους σε έναν χώρο ανάπαυσης για την αιωνιότητα.
Σήμερα το προϊόν Tom Ford φαίνεται να είναι πιο ώριμο από ποτέ, παρόλα αυτά ο σέξι πωλητής μπαίνει συχνά στον πειρασμό να σηκώσει την μπλούζα σου. Ενδεχομένως, αυτό το παιχνίδι του image να είναι εξαντλητικό για κάποιον ο οποίος μπορεί στον πυρήνα του να μην είναι ένας σέξι υπερήρωας, αλλά μοναχά ένας γοητευτικός άντρας. «Δεν με ενδιαφέρει να είμαι πια ο cool τύπος.
Το έχω ξεπεράσει εντελώς. Αλλωστε, μεγαλώνω και δεν μπορώ να νοιάζομαι πια για το σεξ. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι έχω κοντρολάρει τόσο πολύ την εικόνα μου, ώστε κανείς να μην ξέρει ποιος είμαι στην πραγματικότητα».
