Από την Ντένη Καλλιβωκά
Λέγεται ότι ο δούκας Ντε Λοζέν ζήτησε στρείδια με άσπρο κρασί πριν τον οδηγήσουν στην γκιλοτίνα, τα οποία μοιράστηκε με τον δήμιο του: «Σερβιριστείτε κι εσείς γιατί, για να κάνετε αυτήν τη δουλειά, χρειάζεται πολύ κουράγιο», φέρεται να του είπε. Από την άλλη, η Παυλίνα Βοναπάρτη έπαιρνε το καθημερινό της μπάνιο τρώγοντας για πρωινό στρείδια και σαμπάνια.
Τα όστρακα είναι οι κυρίαρχοι της αφροδισιακής κουζίνας, πρωταγωνιστές σε οποιοδήποτε ερωτικό δείπνο έχει καταγράψει η λογοτεχνία ή ο κινηματογράφος. Μοσχοβολούν ιώδιο, θάλασσα, αλμύρα και η σάρκα τους μπαίνει γλυκιά στο στόμα και αφήνει μια επίγευση μοναδική, ενώ ακόμη και το σχήμα τους και η υφή τους δημιουργεί ερωτικά υπονοούμενα.
Ο καλύτερος τρόπος για να τα φάει κανείς είναι ωμά, αφού τους ρίξει λίγο λεμόνι για να βεβαιωθεί πως είναι ζωντανά -μπαγιάτικα είναι πολύ τοξικά. Ειδικά στα στρείδια, η εικόνα της σάρκας τους πρέπει να είναι σφιχτή και φουσκωτή, στο χρώμα της κρέμας.
Αν τα αγοράζετε με το κέλυφος, η κατανάλωσή τους χρειάζεται μεγάλη δεξιοτεχνία. Προσοχή! Δεν αγοράζουμε ποτέ όστρακα ανοικτά. Οταν ανοίγει το όστρακο και χάνεται το θαλασσινό νερό, το μαλάκιο ψοφά και γίνεται ακατάλληλο προς βρώση.
Για να δείτε αν το όστρακο είναι φρέσκο, χτυπήστε το σε μια σκληρή επιφάνεια. Αν ακούσετε έναν «γεμάτο» ήχο, τα πράγματα είναι καλά.
Οσο για τη λαϊκή ρήση που μας συμβουλεύει να τρώμε τα όστρακα μόνον τους μήνες που περιέχουν «ρ» (π.χ. Μάρτιος), αγνοήστε την.
Μάλλον προέρχεται από την εποχή που μεταφέρονταν χωρίς επαρκή ψύξη και τους ζεστούς μήνες αλλοιώνονταν. Μην ξεχνάτε ότι τους καλοκαιρινούς μήνες, τα εγχώρια όστρακα, τα μύδια, τα κυδώνια και οι γυαλιστερές είναι στα καλύτερά τους.
Οσον αφορά την πεποίθηση ότι τονώνουν τη λίμπιντο, δεν υπήρχε καμία επιστημονική απόδειξη μέχρι πρότινος: Μια έρευνα Αμερικανών και Ιταλών επιστημόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μύδια και τα στρείδια περιέχουν συστατικά όπως τα D-aspartic acid και NMDA, τα οποία διεγείρουν την παραγωγή τεστοστερόνης και οιστρογόνων.
