«Τα Καλύτερα μας χρόνια» αναφέρονται στη δεκαετία του ’70 ενώ εσύ μεγάλωσες στη δεκαετία του ’80. Πώς ήταν τα πράγματα τότε; Μοιάζει καθόλου η οικογένεια της σειράς με την οικογένεια που μεγάλωσες;
Ναι, εγώ μεγάλωσα τη δεκαετία του ’80. Στα «Καλύτερα μας χρόνια» είμαστε μια δεκαετία πίσω, δηλαδή στη δεκαετία του ‘70 αλλά νομίζω ότι αυτή η δεκαετία ήταν καθοριστική για το ελληνικό νοικοκυριό καθώς έγιναν μεγάλες αλλαγές δηλαδή πρωτομπήκαμε σε πολυκατοικίες, μπήκε η τηλεόραση στο διαμέρισμα και οι ηλεκτρικές συσκευές. Τα μίξερ για παράδειγμα τότε φάνταζαν εξωγήινα. Νομίζω τη δεκαετία του ΄80 είχαν γίνει όλες αυτές οι ανακαλύψεις στο ελληνικό νοικοκυριό, οπότε υπήρχε μια στασιμότητα ενώ τη δεκαετία του ’70 υπήρχε η έξαψη της πρώτης φοράς.
Μπορείς να βρεις ομοιότητες με την οικογένεια που έχεις τώρα;
Δεν θα έλεγα ότι βρίσκω κάποιες ομοιότητες γιατί τότε ήμασταν μέσα στη χούντα αλλά από την άλλη δεν μπορώ να μην λάβω υπόψιν μου -με ότι αυτό συνεπάγεται - το γεγονός, ότι παρόμοιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε και σήμερα όπως για παράδειγμα με την κρίση του κορονοϊού, με την απαγόρευση της κυκλοφορίας. Υπάρχουν ομοιότητες αλλά φυσικά από διαφορετική οπτική γωνία. Σίγουρα δεν είναι δικτατορία αλλά είναι ένας περιορισμός.
Πιστεύεις ότι «Τα καλύτερα μας χρόνια» θα μπορέσουν να μας κάνουν να δούμε με άλλο μάτι την σημερινή τηλεόραση δεδομένου ότι η σειρά έχει έναν νοσταλγικό χαρακτήρα ;
Θεωρώ το ότι αυτή τη στιγμή γίνονται αρκετές σειρές είναι πολύ ενθαρυντικό. Δεν το λέω από τη θέση του επαγγελματία ηθοποιού επειδή ανοίγουν περισσότερες θέσεις εργασίας, αλλά ως τηλεθεατής που έχει επιλογές. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ελληνική τηλεόραση γιατί κάποια στιγμή οι επιλογές μας ήταν μεταξύ τούρκικων σίριαλ και φτηνών ριάλιτι. Τώρα σιγά σιγά – ναι, μεν υπάρχουν και τα φτηνά ριάλιτι - υπάρχουν επιλογές που μπορείς να δεις, όπως μια ποιοτική σειρά με ότι αυτό συνεπάγεται. Γιατί με το να κάνεις μια σειρά εποχής, αυτόματα ανοίγει το μάτι του τηλεθεατή δηλαδή φεύγει από τους τέσσερις τοίχους ενός πλατό και του οξύνεις την φαντασία, την περιέργεια και ειδικά για τα νέα παιδιά που δεν έχουν ιδέα για εκείνες τις δεκαετίες. Για να καταλάβεις ο Μανωλάκης που παίζει στη σειρά, ο μικρός μας Άγγελος που είναι ο πρωταγωνιστής μας, δεν ήξερε τι αντικείμενο ήταν το τηλέφωνο, το απλό το αναλογικό με το καντράν και αυτό ήταν σοκαριστικό για τα μάτια τα δικά μας. Οπότε αυτό αυτόματα δημιουργεί στο παιδί μια περιέργεια, να ψάξει, να μάθει. Για να καταλάβετε μας ρωτούσε πώς το χρησιμοποιούσαμε. Θεωρώ μεγάλο κέρδος για την ελληνική τηλεόραση το ότι υπάρχουν τέτοιου είδους σειρές.
Θα συμμετείχες αν είχες κάποια πρόταση σε κάποιο τάλεντ σόου ή ριάλιτι; Πώς κρίνεις την επιστροφή τους στην ελληνική τηλεόραση;
Δεν μπορώ να δώσω μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε αυτούς που συμμετέχουν. Προσωπικά θα ήταν η τελευταία μου επιλογή να συμμετάχω σε ριάλιτι, μην σου πω ότι δεν θα υπήρχε καν σαν επιλογή στο τραπέζι αν μπορούσα να ασχοληθώ με κάποια άλλη δουλειά. Πραγματικά θα μου ήταν πιο εύκολο να κάνω κάποια άλλη δουλειά από το να μπω σε ένα τύπου Big Brother ή κάτι αντίστοιχο, αλλά σέβομαι απόλυτα κάποιον που μπορεί να μπει μέσα σε ένα τέτοιο παιχνίδι επειδή έχει κάποια ανάγκη.
Περισσότερο τα βάζω με τους ανθρώπους που επιλέγουν να δείξουν ένα τέτοιο προϊόν στην ελληνική τηλεόραση. Θεωρώ ότι είναι κρίμα όταν έχεις επιλογές - ενώ μπορείς να διαλέξεις μεταξύ ενός ποιοτικού προγράμματος και ενός ευτελούς προγράμματος- να μπαίνεις στη διαδικασία αυτή γιατί θεωρώ ότι αυτοί που τα παρακολουθούν τα βλέπουν για να γελάνε και αυτό είναι επίκινδυνο. Θεωρώ επικίνδυνο να πατάς πάνω σε αυτή την επιλογή του κόσμου για να κάνεις νούμερα βάζοντας ένα τέτοιο προϊόν.
Στα παιδιά σου επιτρέπεις να βλέπουν ριάλιτι;
Η κόρη μου έχει άμεση επαφή με την τηλεόραση και το ίντερνετ αλλά δεν της το επιτρέπουμε. Εδώ καλά-καλά δεν της επιτρέπουμε να βλέπει τηλεόραση μετά τις 20.30 που ξεκινάνε τα σίριαλ και μπορεί να δει τον μπαμπά της και παρόλα αυτά δεν την αφήνουμε.Υπάρχει μια ευθύνη σε κάτι που βάζεις στην τηλεόραση κυρίως στα νέα παιδιά που παίρνουν λάθος πρότυπα.
Εσένα τι σου αρέσει να βλέπεις στην τηλεόραση;
Προτίστως, ως Μελέτης των 40 και ποδοσφαιρόφιλος μου αρέσει να βλέπω μπάλα. Οπότε αυτή η επιλογή με εκφράζει ειδικά τώρα που δεν μπορούμε να πάμε στο γήπεδο λόγω της κατάστασης. Επίσης, μου αρέσουν οι πολύ προσεγμένες σειρές και οι ταινίες. Μου αρέσει το παραμύθι. Θέλω να δω κάτι που θα με ταξιδέψει σε μία άλλη ιστορία, σε μια άλλη εποχή όχι απαραίτητα κωμική για να ξεχάσω τα προβλήματα αλλά ακόμα και δραματική να είναι. Μόνο και μόνο που μπαίνεις στη διαδικασία να μπεις στα παπούτσια κάποιου άλλου σαν τηλεθεατής, έχει τρομερό ενδιαφέρον. Δεν είναι τυχαίο που ένα ολόκληρο Netflix έχει στηριχτεί σε τέτοιες παραγωγές.
Είναι αλήθεια ότι ήθελες να γίνεις δημοσιογράφος αλλά τελικά σε κέρδισε η υποκριτική;
Ναι, πού το ξέθαψες αυτό; (γέλια) Το όνειρό μου ως μαθητής λυκείου ήταν να μπω δημοσιογραφία και να ειδικευτώ στην αθλητικογραφία και να σχολιάζω ομάδες. Αλλά το ’97 που έδωσα πανελλήνιες η δημοσιογραφία είχε πολύ ψηλά μόρια οπότε δεν πέρασα και ως γνωστόν με το ελληνικό σύστημα σπούδασα λογιστικά τα οποία ναι μεν είχαν ενδιάφερον, άλλωστε μου άρεσουν πάρα πολύ τα νούμερα και η στατιστική, αλλά παρόλα αυτά δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει αυτό το επάγγελμα και να είμαι κλεισμένος σε ένα γραφείο για την υπόλοιπη ζωή μου. Θεωρώ ότι θα ήμουν δυστυχισμένος και ευτυχώς ήρθε το θέατρο εντελώς τυχαία και με έβγαλε από όλο αυτό.
Η σύζυγος σου δεν ανήκει στον καλλιτεχνικό χώρο. Πώς αντιμετωπίζει το γεγονός ότι ως ηθοποιός είστε ένας αναγνωρίσιμος άνθρωπος;
Μέχρι στιγμής εμάς αυτή η αναγνωρισιμότητα δεν μας έχει απασχολήσει. Άλλωστε ήρθε σχετικά αργά. Εννοώ ότι ήμασταν ήδη πολλά χρόνια μαζί με τη γυναίκα μου. Η αναγνωρισιμότητα στη δική μου περίπτωση δεν ήρθε στα 25, ήρθε στα 35 που ήμουν ήδη μπαμπάς και ήταν καθαρά επαγγελματικά αυτό το κομμάτι μέσα στο μυαλό μου, δηλαδή ήξερα ότι σήμερα είμαι αναγνωρίσιμος και μπορεί σε 2 χρόνια να με ξεχάσουν οι πάντες. Αυτό έχει γίνει άπειρες φορές στον κύκλο μου. Οπότε το αντιμετωπίσαμε με περισσότερη υπευθυνότητα απ’ ότι φανταζόμουν. Το μελανό σημείο όμως σε αυτή την ιστορία δηλαδή με το ότι ο ένας είναι ηθοποιός ενώ ο άλλος δεν είναι, είναι ότι η γυναίκα μου που κάνει μια φυσιολογική δουλειά Δευτέρα με Παρασκευή, ζει με έναν άνθρωπο εδώ και 15 χρόνια που δεν έχει ούτε ένα Σαββατοκύριακο ελεύθερο! Αυτό και αν είναι χτύπημα!
Πράγματι πολύ δύσκολο αυτό..
Ναι, και ευτυχώς που η γυναίκα μου έχει κατανόηση. Βέβαια έχω πολλές τύψεις που τα τελευταία χρόνια ο χρόνος μου στο σπίτι είναι ελάχιστος. Προσπαθώ όσο μπορώ να το καλύψω με διάφορά μικρά πράγματα του τύπου όταν έχω ελεύθερο χρόνο να πάμε ένα διήμερο κάπου, να βρεθώ με τα παιδιά και να κάνω πράγματα που ναι μεν είναι κουραστικά αλλά είναι αναγκαία και είναι βέβαια και φορές που γυρνάω σπίτι και θέλω την ησυχία μου. Η κόρη μου, που έχει εκφράσει μάλιστα την επιθυμία να γίνει ηθοποιός, έχει τύχει να μου πει «μπαμπά γιατί έγινες ηθοποιός και δεν μπορούμε να πάμε μια βόλτα να φάμε όλοι μαζί;».
Με τη σύζυγό σου είσαστε πολλά χρόνια μαζί. Αλήθεια, πώς καταφέρνετε να συνυπάρχετε αρμονικά; Υπάρχουν κάποιοι αποτελεσματικοί τρόποι;
Βασικά θέλει πάρα πολύ υποχωρητικότητα και από τις δύο μεριές, πρέπει να βάζεις το μυαλό σου να σκεφτεί και να κάνεις και ένα βημα πίσω. Θεωρώ ότι αυτό είναι το σημαντικότερο πράγμα εφόσον βέβαια θέλεις να είσαι με τον άλλο μαζί και θέλεις να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του. Σίγουρα θα υπάρχουν κάποια προβλήματα μέσα στην καθημερινότητα και μια φθορά αλλά πρέπει να βάζεις το μυαλό σου να σκέφτεται. Να μην λειτουργείς με νεύρα ή να μην μεταφέρεις την ένταση από τη δουλειά μέσα στο σπίτι. Πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω για να καταλάβεις πόσο πιο δυνατό είναι το κομμάτι της συντροφικότητας.
Πως είναι η σχέση σου με τα σόσιαλ μίντια;
Μπορώ να πω ότι ασχολούμαι με τα σόσιαλ. Αυτό όλο ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων που έκανα για «Το Σόι μου», εννοώ από εκεί που είχα 100 φίλους στο Facebοοκ και στο Instagram έγιναν 100.000. Πέρα όμως από την πλάκα του πράγματος είναι και επικίνδυνο όλο αυτό δηλαδή δεν σημαίνει ότι όσους περισσότερους followers έχεις είσαι και πολύ σημαντικός –σε καμία περίπτωση- ούτε σημαίνει ότι επειδή έχεις 300.000 followers μπορείς να γεμίσεις και ένα θέατρο επειδή είσαι ηθοποιός. Δεν είναι έτσι. Το πιο σημαντικό απ΄όλα είναι τι μηνύματα περνάς όταν έχεις ένα τόσο μεγάλο εύρος ακολούθων.
Μιας που αναφέρθηκες στο θέατρο πώς βλέπεις φέτος το θέατρο λόγω της πανδημίας;
Δύσκολα τα πράγματα. Γενικά θεωρώ ότι είναι λίγο αδικημένο το θέατρο και σαφώς αναγνωρίζω ότι υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Από την άλλη είμαστε οι πρώτοι που κλείσαμε και οι τελευταίοι που θα ανοίξουμε όντες λιγότερο επικίνδυνοι από άλλους κλάδους γιατί στο θέατρο ειδικά αν ορίσεις την είσοδο και την έξοδο των θεατών, κάθεσαι με μάσκα, δεν τρως, δεν πίνεις, βλέπεις μια παράσταση και σηκώνεσαι και φεύγεις. Οπότε θεωρώ ότι είναι λίγο άδικο αυτό για τον κλάδο μας δηλαδή να μην υπάρχει μια σαφής οδηγία ακόμα. Και φυσικά δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοι και όχι μόνο ηθοποιοί αλλά άνθρωποι που εργάζονται στο χώρο του θεάτρου που εδώ και αρκετούς μήνες έχουν μείνει χωρίς βοήθημα. Αυτό είναι τραγικό γιατί εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ψυχές.
Αν και ολόκληρη η ανθρωπότητα διανύει μια πολύ άσχημη περίοδο λόγω της πανδημίας να τολμήσω να σε ρωτήσω πώς ονειρεύεσαι σε 10 χρόνια από τώρα τον εαυτό σου;
Θα ήθελα ιδανικά καταρχάς να είμαι υγιής και να χαρώ τη ζωή μου με τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου δουλεύοντας λιγότερο, έχοντας πολλά λεφτά και να κάνω διακοπές! Ένα σενάριο που λόγω της φύσης της δουλειάς δεν πρόκεται να συμβεί ποτέ. Όνειρο θερινής νυκτός αλλά δεν πειράζει.. (γέλια).
Info: O Μελέτης Ηλίας πρωταγωνιστεί στη σειρά της ΕΡΤ1 «Τα καλύτερά μας χρόνια» που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 15 Οκτώβρη.
_821_107739646.JPG&w=300&output=webp)
