Βλαδίμηρος Κυριακίδης: "Αυτό που κάνετε εσείς οι γυναίκες είναι καταπληκτικό"

24.03.2019
Βλαδίμηρος Κυριακίδης: "Αυτό που κάνετε εσείς οι γυναίκες είναι καταπληκτικό"
Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανε αν για μια ημέρα γινόταν γυναίκα; Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισε στο ρόλο της δεσποινίδας Τράντσμπουλ στη «Ματίλντα»; Έχει κοινά με τον "Ηλία" της Μουρμούρας; Τι λέει για το γάμο του με τη Έφη Μουρίκη; Ποια πράγματα τον αγχώνουν; Τι ρόλο παίζουν τα χρήματα στη ζωή του; Ο ηθοποιός Βλαδίμηρος Κυριακίδης μιλά στο Women Οnly και τη Νικολέτα Μακρή για το μιούζικαλ «Ματίλντα» όπου πρωταγωνιστεί αυτή τη σεζόν, το ρόλο του ως γυναίκα, την τηλεοπτική σειρά «Μουρμούρα» και πολλά άλλα

Κύριε Κυριακίδη, μετά από πολλά χρόνια αυτή είναι η δεύτερη φορά που σας βλέπουμε σε μιούζικαλ. Θυμίστε μας ποια ήταν η πρώτη και τι σας έκανε να δεχτείτε αυτή την πρόταση;
Η πρώτη φορά ήταν πριν από 25 χρόνια στο «Μερικοί το προτιμούν καυτό». Εκεί έκανα έναν χαριτωμένο ρόλο, τον Σπατς Παλάτσο και μου έχει μείνει γιατί πέθαινα χορεύοντας κλακέτες, χωρίς να ξέρω κλακέτες αλλά τις έμαθα. Ο Παλάτσο ήταν ένας εγκληματίας που κυνηγούσε τις δύο πρωταγωνίστριες της ορχήστρας για να τις σκοτώσει. Πολύ ενδιαφέρων ρόλος. Τώρα, περνώντας στην Ματίλντα και την δεσποινίδα Τράντσμπουλ την οποία υποδύομαι, αυτό που με γοήτευσε ήταν καταρχάς ο ίδιος ο ρόλος, το ίδιο το μιούζικαλ. Η ιστορία έχει ως εξής: Ένα προικισμένο παιδί και μαθήτρια, η Ματίλντα, μπαίνει στο παιδαγωγικό σύστημα της Τράντσμπουλ διότι οι γονείς της δεν τη θέλουν στο σπίτι, επειδή αυτό έχει ιδιαίτερες ικανότητες. Με λίγα λόγια, είναι ένα παιδί θαύμα. Ο συγγραφέας μέσα από μία υπερβολή βέβαια, θέλει να μας δείξει ότι όταν αντιμετωπίζουμε ένα παιδί ικανό ή διαφορετικό από τα άλλα, δεν πρέπει να το φοβηθούμε. Πρέπει να σκύψουμε από πάνω του, να το καταλάβουμε και ίσως καταλάβουμε και εμείς περισσότερα πράγματα από αυτό, απ’ όσα μπορούμε να του δείξουμε. Στο συγκεκριμένο μιούζικαλ η Ματίλντα μπαίνει στον χώρο της Τράντσμπουλ, η οποία εκπροσωπεί «το σκοτεινό, το κακό» και εκεί έρχονται αντιμέτωπες. Με μεγάλη μου χαρά στο τέλος, η Ματίλντα κερδίζει στη γιορτή. Δεν μπορεί να κερδίσει ένας μεγάλος μπροστά στην καλοσύνη ενός παιδιού και στη φαντασία του. Κυρίως το ναι σε αυτό το μιούζικαλ, το είπα για τη δεσπονίδα Τράντσμπουλ. Είναι πολύ μεγάλη πρόκληση να υποδυθείς μια γυναίκα, πόσο μάλλον μια αυταρχική γυναίκα. Είδα έναν χαρακτήρα που έπρεπε να τον αιτιολογήσω για όλο το σκοτεινό που κουβαλά, έπρεπε να του δώσω σάρκα και οστά, να μην τον κρατήσω στα όρια της καρικατούρας, λόγω της ασχήμιας του συγκεκριμένου πλάσματος. Έπρεπε να βρω την εσωτερική του διαδρομή για να βρω τη διαταραχή του. Και πραγματικά ένα διαταραγμένο άτομο έχει πολλά προσωπικά προβλήματα.

Στο έργο υποδύεστε τη διευθύντρια του σχολείου όπου φοιτά η Ματίλντα. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας άνδρας που παίζει γυναικείο ρόλο;
Καταρχάς έπρεπε να μπω στην ψυχοσύνθεση της γυναίκας και συγκριμένα μιας αυταρχικής και διαταραγμένης γυναίκας όπου στο τέλος φτάνεις να τη λυπηθείς. Η δυσκολία ήταν να μιλήσω γυναικεία, να τραγουδήσω γυναικεία, να χρησιμοποιήσω τις ψηλές μου νότες. Δεν προσπάθησα να μιμηθώ τη γυναίκα αλλά να την πλησιάσω ως εκεί που μπορώ. Υπήρξε αρκετή δυσκολία σε όλο το εγχείρημα αλλά ήταν άκρως γοητευτικό αυτό που τόλμησα να κάνω.

Φαίνετε πάντως ότι το απολαμβάνετε..
Ναι το απολαμβάνω διότι τέτοιου βεληνεκούς ρόλοι είναι σχολείο για εμάς. Εκπαιδεύομαι όλους αυτούς τους μήνες που παίζω στη Ματίλντα.

Ποια επιπλέον στοιχεία πρέπει να διαθέτει ένας ηθοποιός για να παίξει σε μιούζικαλ;
Ας ξεκινήσουμε από τη φωνή- σαφώς υπάρχουν και μιούζικαλ τα οποία δεν θα τολμούσα να κάνω, να ξέρει να χορεύει, να έχει τον ρυθμό μέσα του. Θέλει αυστηρή πειθαρχία και συγκέντρωση σε καθημερινή βάση και στις πρόβες και στις παραστάσεις. Δεν μπορείς να ξεφύγεις, δεν μπορεί να πάει το μυαλό σου αλλού. Όχι ότι στην πρόζα πηγαίνει, αλλά η πρόζα είναι το σπίτι μου, το μιούζικαλ μπορώ να πω ότι ήταν η ερωμένη μου. Περάσαμε καλά 6 μήνες. (γέλια)

Η πρώην συμπρωταγωνίστριά σας Δάφνη Λαμπρόγιαννη αποχώρησε μετά από 5 χρόνια από τη «Μουρμούρα», γιατί όπως δήλωσε ήταν πολύ δύσκολο να συνεχίσει να είναι το ίδιο δημιουργική. Αισθανθήκατε ποτέ κάτι ανάλογο;
Όχι, όχι καθόλου. Εμένα με ευχαριστεί και συνεχίζω να αυτοσχεδιάζω μέσα στη «Μουρμούρα» και μακάρι να κρατήσει πολλά χρόνια ακόμα.

Τι ταιριάζει πιο πολύ στον "Ηλία"; Να είναι παντρεμένος ή να έχει αυτή τη σχέση με την Καίτη (Κλέλια Ρένεση);
Είναι δύσκολο να απαντήσω γιατί νομίζω ότι ο ήρωας που υποδύομαι, βολεύεται στις καταστάσεις. Του αρέσει το ένα του αρέσει και το άλλο. Ουσιαστικά βλέπω ότι έχει μια έμφυτη δειλία να πάρει ριζικές αποφάσεις. Προσαρμόζεται.. Αυτό δεν τον καθιστά αφελή, απλούστατα μέσα από την τρυφερότητα και την καλοσύνη που μπορεί να δώσει και μέσα από την ευαισθησία που τον χαρακτηρίζει, ζει μονίμως σε μια προσωπική ανασφάλεια. Και αυτό τον κάνει γοητευτικό και αυτό που τον κάνει κωμικό και αυτό είναι που με βοηθά και εμένα να συνεχίζω να παίζω αυτό τον συγκεκριμένο χαρακτήρα.

Με τον "Ηλία" έχετε κοινά;
Όχι καθόλου. Καταρχάς είμαι εντελώς αντίθετος από αυτό που πιστεύει ο Ηλίας για τις γυναίκες. Ο Ηλίας χαίρεται πάρα πολύ να έχει τη νοικοκυρά στο σπίτι, να τον φροντίζει, να του μεγαλώνει τα παιδιά, να είναι εκεί δίπλα του. Εγώ είμαι εντελώς διαφορετικός. Εγώ τη γυναίκα τη θέλω ενεργή, μέσα στα τεκταινόμενα της κοινωνίας, με άποψη. Όχι, βέβαια, ότι η προηγούμενη πλευρά που μόλις ανέφερα δεν έχει αξία. Σαφώς έχει ουσιαστική αξία διότι ο ρόλος της γυναίκας, μητέρας, νοικοκυράς είναι πολύ σπουδαίος στην κοινωνία και στην οικογένεια.

Ποια δουλειά από όσες έχετε κάνει μέχρι σήμερα έχετε αγαπήσει περισσότερο;
Τηλεοπτικά βεβαίως είναι η Μουρμούρα. Έπειτα από 6 χρόνια έχει μπει μέσα στο DNA μου πια. Είναι μια καθημερινή, ευχάριστη συνήθεια να πηγαίνω να κάνω γύρισμα στη Μουρμούρα. Και από την άλλη ήταν σχολείο και εξακολουθεί να είναι σχολείο γιατί εξελίσσομαι σαν ηθοποιός. Θεατρικά, σταθμοί στην καριέρα μου ήταν ο Άμλετ ο B΄, o Caveman και τώρα η Τράντσμπουλ.

Τι είδους σχόλια εισπράττετε από τον κόσμο που σας συναντάει στο δρόμο;
Κυρίως αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι έχω γίνει οικογένεια με όλη την Ελλάδα. Γιατί είμαι συνεχώς μέσα στο σπίτι της για έξι χρόνια. Είναι απίστευτη αυτή η αγάπη του κοινού. Το καλύτερο σχόλιο που ακούω είναι «σας ευχαριστούμε που έχετε μπει μέσα στο σπίτι μας» όχι μόνο εγώ αλλά και όλη η Μουρμούρα. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος απ’ όλα. Το απολαμβάνω πάρα πολύ. Και τώρα στη Ματίλντα που παίζω, τα σχόλια που εισπράττω από τον κόσμο μου δίνουν τεράστια χαρά. Γιατί αναγνωρίζουν ότι αυτό το αποτέλεσμα έχει έρθει μετά από μήνες σκληρής δουλειάς.

Κύριε Κυριακίδη, μιας και αυτή την περίοδο υποδύεστε το αντίθετο φύλο, αλήθεια ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα κάνατε αν για μόνο ημέρα γινόσασταν γυναίκα;
Θα προσπαθούσα να συμμαζέψω αυτό το τσουνάμι αισθητικής-καλαισθησίας ερωτηματικών που γεννιούνται μονίμως μέσα στον ψυχισμό της γυναίκας, να τα ταξινομήσω για να δω με ένα άλλο μάτι τη ζωή. Τι θέλω να πω με αυτό. Αυτό που κάνετε εσείς οι γυναίκες είναι καταπληκτικό. Δεν το έχουμε εμείς οι άνδρες. Εμείς είμαστε πολύ πιο παρορμητικοί και της στιγμής. Αυτή η σύνθεση και ανάλυση που κάνετε ταυτόχρονα, για εμάς τους άνδρες, είναι λίγο κουραστική αλλά για εσάς είναι θαυματουργή. Θα προσπαθούσα όλα να τα ταξινομήσω μέσα μου γιατί λειτουργείτε πάρα πολύ με το συναίσθημα. Είσαστε συναισθηματικά όντα. Και όταν λέω «συναίσθημα» δεν εννοώ ότι κλαίτε από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά εννοώ ότι λειτουργείτε, αντιλαμβάνεστε τον κόσμο με το συναίσθημα και αυτό είναι μοναδικό.

Είσαστε 30 χρόνια παντρεμένος με την Έφη Μουρίκη. Ποια είναι τα συστατικά για μια μακροχρόνια σχέση;
Μια απάντηση υπάρχει. Αφήστε την ίδια τη ζωή να σας καταπλήξει. Μη δημιουργείτε στεγανά.

Ποια πράγματα μπορούν να σας προκαλέσουν άγχος;
Τώρα που μεγάλωσα δεν είναι πολλά. (γέλια) Η ανοργανωσιά σίγουρα και τα πράγματα που γίνονται τελευταία στιγμή. Αυτά τα δύο που είναι χαρακτηριστικά και της κοινωνίας που ζούμε σήμερα αλλά και του Έλληνα. Από την άλλη έχει και μια ελευθεριάζουσα απελευθέρωση όλο αυτό που περιγράφω. Από τη μια είναι αγχωτικό από την άλλη είναι καλό. Δηλαδή μπορεί να είμαστε ως χώρα λίγο επαρχιώτικη αλλά από την άλλη είναι θαυμάσιο που είμαστε επαρχία και δεν ακολουθούμε τόσο τις νόρμες ενός πολιτισμού ευρωπαϊκού. Είμαστε λίγο κάπου αλλού. Είμαστε λίγο ξεχασμένοι αλλά από την άλλη είναι και ωραίο που είμαστε ξεχασμένοι, γιατί βλέπετε τι γίνεται και στο εξωτερικό.

Πώς αισθάνεστε αυτή την εποχή στη ζωή σας;
Υπέροχα αλλά έχω δομήσει έτσι την ίδια μου τη ζωή για να είναι υπέροχα. Απλώς στεναχωριέμαι με αυτό που βλέπω να συμβαίνει γύρω μου γιατί είμαι ενεργός πολίτης. Θέλω και προσπαθώ να το αλλάξω αλλά δεν γίνεται. Δηλαδή η καθημερινή δυστυχία, το καθημερινό άγχος των πολιτών θέλει δουλειά εις βάθος και αρκετά χρόνια για μπορέσει να αλλάξει κάποια στιγμή. Δεν είναι από τα πιο εύκολα πράγματα.

Σας έχει αφήσει σημάδι η οικονομική κρίση;
Όχι, γιατί δεν πιστεύω στο χρήμα. Όποια δραστηριότητα κάνω στη ζωή μου δεν την κάνω για να βγάλω λεφτά. Την κάνω γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω. Με ότι και να ασχοληθώ. Σίγουρα με την οικονομική κρίση πέρασα και στενάχωρα αλλά θα περάσω και καλύτερα. Δεν μπαίνει όμως μέσα στο DNA μου για να με υποτάξει. Περισσότερο πιστεύω στην ψυχική κρίση παρά στην οικονομική. Εκεί πια θέλει πολύ δουλειά, να μεγαλώσουμε, να ωριμάσουμε και να μπορέσουμε να απογαλακτιστούμε από αυτή τη λαίλαπα την χρηματιστηριακή οικονομική πολική που εφαρμόζεται.

Μετά από μια κουραστική μέρα τι κάνετε για χαλαρώσετε;
Θα σας πω κάτι που έκανα από παιδί και το ξανακάνω τώρα τελευταία. Βάζω να ακούσω μια κλασική συμφωνία και ακολουθώ ένα συγκεκριμένο όργανο. Δηλαδή μπορώ να ακούω μόνο το όμποε και να το παρακολουθώ πώς αναπτύσσεται μέσα στο κομμάτι, ποια είναι η μελωδία που παίζει. Αυτό αυτομάτως με χαλαρώνει, με θεραπεύει και μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω.

Info:

O Bλαδίμηρος Κυριακίδης πρωταγωνιστεί στο πολυβραβευμένο μιούζικαλ «Ματίλντα», στο θέατρο Ακροπόλ (Ιπποκράτους 9, Αθήνα) σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλλου. Παίζουν ακόμα: Κώστας Κόκλας, Νάντια Κοντογεώργη, Μπέττυ Μαγγίρα, Αντιγόνη Ψυχράμη.

Το καλοκαίρι θα περιοδεύσει με το έργο «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ μαζί με τον Αιμίλιο Χειλάκη και την Αθηνά Μαξίμου.