Διανύουμε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο που έχει επιπτώσεις σε όλους μας. Πιστεύεις ότι έχει αλλάξει η ψυχοσύνθεση του Έλληνα;
Απολύτως. Έχουμε βαρύνει, έχουμε κουραστεί κι έχουμε σκληρύνει. Έχουμε λιγότερες αντοχές, λιγότερες ανοχές και περισσότερη καχυποψία. Αυτό έχει τα καλά του και τα κακά του. Θα είναι καταστροφικό αν όλα όσα ζήσαμε μας οδηγήσουν στην παραίτηση και το μηδενισμό. Το θέμα είναι μετά από όλα αυτά να έχουμε αντλήσει τα προσωπικά και κοινωνικά μαθήματα από όσα μας πλήγωσαν ή και μας διέλυσαν και παράλληλα, πιο επιλεκτικοί και πιο δύσπιστοι πια, πούμε ένα μεγάλο όχι σε όσα και όσους μπορεί μία μέρα να μας ξανασύρουν στην ίδια κατάσταση και να ξαναβρούμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας.
Εσύ προσωπικά πώς βιώνεις την κατάσταση;
Όπως όλοι, έτσι κι εγώ, ζορίστηκα και φοβήθηκα. Υπήρξαν στιγμές όλα αυτά τα χρόνια που ένιωσα ότι όλα όσα έχω καταφέρει εγώ η ίδια, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου κινδυνεύουν να χαθούν. Σε πολλές περιπτώσεις τα είδα να χάνονται. Αλλά, παρότι συχνά απογοητεύομαι, προσπαθώ μέσα μου πάντα να κρατώ αναμμένη τη φλόγα της πίστης σε αυτή τη χώρα και κυρίως στους ανθρώπους της. Τώρα δε ως μητέρα, ακόμη περισσότερο. Νιώθω πολύ απλά ότι δεν έχω το δικαίωμα να το βάλω κάτω.
Eίσαι αισιόδοξη ότι τελικά θα καταφέρουμε να περάσουμε τα δύσκολα;
Αυτή είναι μία πολύ δύσκολη εξίσωση, γιατί πολύ απλά τα «δύσκολα» για κάθε άνθρωπο και κάθε οικογένεια έχουν μια διαφορετική μετάφραση. Μία εύκολη απάντηση είναι ότι, ναι, νομοτελειακά θα τα περάσουμε. Το πρόβλημα όμως είναι ότι έχουμε χάσει πολλά: ευκαιρίες, χρόνια, ανθρώπους που έφυγαν, επιχειρήσεις και ζωές που διαλύθηκαν. Συνεπώς σε προσωπικό επίπεδο το πόσο εύκολα μπορούν να περάσουν τα «δύσκολα» δεν μπορεί κανείς να το εκτιμήσει. Σίγουρα όμως αυτή η χώρα έχει δυνατότητες και αποθέματα ώστε από εδώ και πέρα να μην ξαναδημιουργηθούν οι συνθήκες για νέα «δύσκολα».
Δεδομένου ότι εξ΄επαγγέλματος έχεις επαφή με την πολιτική ζωή, σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό να ασχοληθείς ενεργά με την πολιτική;
Όχι. Ούτε για αστείο. Η πολιτική μου ασκεί μεγάλη γοητεία στο να την παρακολουθώ και να την αναλύω. Σε καμία περίπτωση για να την ασκήσω. Άσε που θεωρώ φοβερά μαζοχιστικό από τη θέση του κριτή να πας οικειοθελώς στη θέση του κρινόμενου!
Κάποιος που είναι βαθιά στην τηλεοπτική καθημερινότητα, είναι εύκολο να την απομυθοποιήσει;
Προσωπικά την είχα απομυθοποιήσει πριν πέσω στα βαθιά. Δεν είναι απλό. Απαιτεί εσωτερική δουλειά, μία απαιτητική ισορροπία μέσα σου και δεν θα διστάσω να πω και καλλιέργεια.
Αληθεύει ότι η τηλεόραση αναπτύσσει ένα είδος ματαιοδοξίας;
Ναι, γιατί έχει λάμψη, προβολή και δύναμη. Χρειάζεται όμως διαχείριση, διαφορετικά μπορεί να σε διαλύσει.
Θα έλεγες ότι είσαι ορθολογική;
Είμαι ένα περίεργο μείγμα σκληρού ορθολογισμού και άκρατου συναισθηματισμού. Απλώς επιστρατεύω το κάθε μου χαρακτηριστικό ανά περιστάσεις.
Ποιος είναι ο πιο συνηθισμένος φόβος σου;
Μην μου πάθει κανείς τίποτα.
Είσαι νέα μητέρα. Καταφέρνεις εύκολα να διατηρείς την ισορροπία μεταξύ της καριέρας και της μητρότητας;
Όχι. Κάνω ό, τι καλύτερο μπορώ και ό,τι αντέχω. Άλλες φορές τα καταφέρνω και άλλες όχι. Αλλά τι να κάνεις... Έτσι είναι όλες οι εργαζόμενες μητέρες του κόσμου. Δεν έχει η δική μου περίπτωση καμία ιδιαιτερότητα. Προσπαθώ να περνώ όσες περισσότερες ώρες μπορώ με το γιο μου και φροντίζω ο χρόνος που έχουμε μαζί να είναι δημιουργικός. Ξέρεις, πρόσφατα διάβασα κάτι που με έκανε να γελάσω αλλά είναι μια μεγάλη αλήθεια. «Ήμουν πολύ καλύτερος γονιός πριν γίνω». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι όλοι οι γονείς κάνουν αυτό που θεωρούν πιο σωστό. Μπορεί να είναι, μπορεί και όχι. Αλλά αυτό δεν το ξέρεις ποτέ.
Ποιο ήταν το πιο απροσδόκητο πράγμα που άλλαξε στη ζωή σου μετά τον ερχομό του παιδιού;
Τα πάντα άλλαξαν. Πριν κάνω παιδί νόμιζα ότι δεν μου φτάνουν οι ώρες της μέρας. Τώρα συνειδητοποιώ τι θα πει στα αλήθεια να μη σου φτάνουν οι ώρες της μέρας. Επίσης νόμιζα ότι είχα μεγάλες ευθύνες. Τώρα συνειδητοποιώ τι θα πει στα αλήθεια να έχεις μεγάλες ευθύνες! Επιπλέον, έμαθα –με δίδαξε- να χαίρομαι με τα μικρά και καθημερινά. Να χαίρομαι επειδή γελάει, επειδή ανακάλυψε κάτι, επειδή έκανε μία αστεία γκριμάτσα. Αλλά και κάτι ακόμη. Με έμαθε να αγαπάω και να προσέχω περισσότερο τον εαυτό μου.
Τι θα ήθελες να πάρει ο γιος σου από εσένα;
Ως γενική αρχή θέλω να φτιάξω έναν ελεύθερο άνθρωπο. Ελεύθερο στο μυαλό και στα όνειρα. Δεν θέλω να δημιουργήσω ένα παιδί καθ’ ομοιωσίν μου. Το μόνο που θα προσπαθήσω να του περάσω είναι την εργατικότητα, να μην φοβάται τον κόπο αλλά να τον επιζητά και την αγάπη της ευθύνης, βασικές αρχές δικές μου αλλά και του πατέρα του.
Ζητάς τη συμβουλή του συζύγου σου για επαγγελματικά θέματα;
Όπως κάθε ζευγάρι έτσι κι εμείς συζητάμε τα πάντα, αλλά ο χρυσός μας κανόνας είναι να μην παρεμβαίνουμε ο ένας στη δουλειά του άλλου. Θα πω τη γνώμη μου, εκείνος τη δική του και μετά θα κάνουμε ο καθένας αυτό που πιστεύουμε σωστό.
Ο σύζυγός σου είναι υποψήφιος για τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας. Μια θέση με πάρα πολλές απαιτήσεις. Ποιες θυσίες είναι διατεθειμένη να κάνει μια σύζυγος πολιτικού;
Τη μία και βασική που οφείλουν όλοι να κάνουν όλες οι γυναίκες για τους άνδρες τους (και αντιστρόφως). Να είμαι δίπλα του και να τον στηρίζω, -ως γυναίκα του, γιατί ως δημοσιογράφος δεν πρόκειται να του τη χαρίσω! Είναι μία ευθύνη που αν του την αναθέσουν οι πολίτες της Αθήνας είναι ιερή και βαριά. Απαιτεί ατελείωτες ώρες δουλειάς, αντοχές και ψυχική αφοσίωση. Αλλά αυτό δεν θα είναι πρωτόγνωρο στην οικογένειά μας. Έτσι ήταν και μέχρι σήμερα. Άλλωστε, έχοντας κι εγώ μια τόσο απαιτητική δουλειά, μπορώ να καταλάβω απολύτως. Η ζωή μας δεν ήταν ποτέ εύκολη, αλλά έχουμε μάθει μέσα σε όλη αυτήν την πολυπλοκότητα να ζούμε αρμονικά.
Σε ενδιαφέρει η άποψη των άλλων;
Ακούω τους πάντες και πάντα σκέφτομαι αυτά που μου λένε. Αλλά φυσικά τα φιλτράρω, γιατί διαφορετικά θα τρελαινόμουν. Ο κάθε άνθρωπος έχει την προσέγγισή του, την αισθητική του, την άποψη του. Σίγουρα μπορώ να σου πω ότι με ενδιαφέρει η άποψη των ανθρώπων που εκτιμώ και των ανθρώπων που ξέρω ότι αληθινά με αγαπούν και θέλουν το καλό μου.
Είσαι από τους ανθρώπους που θεωρούν τη σχέση των γονιών τους ως πρότυπο για τη δική τους οικογένεια;
Δεν μπορώ να το πω γιατί οι εποχές, οι συνθήκες και οι άνθρωποι ήταν εντελώς διαφορετικοί. Εγώ μεγάλωσα σε μία οικογένεια με τη μαμά στο σπίτι και τον μπαμπά όλη μέρα στη δουλειά. Άλλα δεδομένα με αυτά που ισχύουν στη δική μου ζωή. Αυτό που κρατάω είναι η αγάπη, η αφοσίωση, ο αγώνας που έδιναν πάντα να μην μας στερήσουν ποτέ τίποτα που να σχετίζεται με τη γνώση και το μέλλον μας.
Ποιο είναι το πρόβλημα των σχέσεων σήμερα;
Η έλλειψη χρόνου και διάθεσης. Η πίεση της δουλειάς αλλά και των προβλημάτων, μας κάνουν συχνά να κλεινόμαστε στους εαυτούς μας σε μία προσπάθεια να τα βγάλουμε πέρα. Καμιά φορά προσπαθώντας να επιζήσουμε ξεχνάμε να ζήσουμε, να νιώσουμε και να απολαύσουμε ακόμη και τους ανθρώπους με τους οποίους ζούμε μαζί. Τη σχέση την αφήνεις εσύ πριν σε αφήσει αυτή. Για να την κρατήσεις ζωντανή θέλει φροντίδα και καθημερινή δουλειά, κάτι που δυστυχώς συχνά θεωρούμε πολυτέλεια. Αλλά τίποτα δεν είναι δεδομένο. Όλα θέλουν καθημερινό update.
Ποια είναι η σκέψη που κάνεις για να αλλάξει η διάθεσή σου, όταν μελαγχολείς;
Το χαμόγελο του γιου μου και η δυνατή αγκαλιά του άντρα μου.
Ιnfo: H Σία Κοσιώνη είναι δημοσιογράφος και παρουσιάζει από Δευτέρα έως Παρασκευή το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ στις 19.30