Οι «Φυλλοσοφίες» στέκουν αγέρωχα εδώ και 100 χρόνια, στην ιστορική πλατεία των λιονταριών στο Ηράκλειο και έρχονται να επαναπροσδιορίσουν τα πράγματα και όσα ξέραμε μέχρι τώρα για την μπουγάτσα. Εδώ ο πελάτης θα ανακαλύψει τις αξίες της ζωής με μπόλικη γεύση από «Φυλλοσοφίες». Η Καλύτερη μπουγάτσα της Κρήτης δεν είναι απλά μια πρόταση. Είναι η επιλογή μιας οικογένειας τεσσάρων γενεών που υπηρετεί 100 χρόνια ιστορίας!
Το Itrofi.gr σας ταξιδεύει στο μακρινό 1922 όταν ο Απόστολος Σαλκιντζής – μάστορας της μπουγάτσας και του φύλλου της Σμύρνης – έρχεται στο Ηράκλειο κουβαλώντας μαζί του την τέχνη και το μεράκι του, τα όνειρα και τις αναμνήσεις του και ένα πείσμα να ριζώσει εδώ, στον νέο τόπο που τον δέχτηκε. Έτσι, δημιουργεί στην πλατεία Λιονταριών το πρώτο του γλυκοπωλείο, Τα Λεοντάρια, φτιάχνοντας με αγνά ντόπια υλικά και με την μαεστρία του, παραδοσιακά Σμυρναίικα γλυκά, αλλά – κυρίως – την περίφημη μπουγάτσα του. Η τέχνη του Απόστολου Σαλκιντζή και η αγάπη του για την αυθεντική Μικρασιάτικη μπουγάτσα, γέννησαν ένα προϊόν με χαρακτήρα και ταυτότητα, κάνοντας το γλυκοπωλείο του διάσημο με ντόπιους, αλλά και Μικρασιάτες πρόσφυγες να την αναζητούν, ως την «Μπουγάτσα του Αποστόλη».
Η Καλύτερη μπουγάτσα της Κρήτης φτιάχνεται ακριβώς όπως τότε. Στο χέρι, στον αέρα, φρέσκια κάθε μέρα και τραγανή. Τα υλικά, διαλεγμένα, αγνά, από επιλεγμένους μικρούς παραγωγούς της Κρήτης. Οι συνταγές αυθεντικές, όπως τότε.Και, αν και με το πέρασμα των χρόνων, η οικογένεια εισήγαγε νέες γεύσεις και εξέλιξε προϋπάρχουσες, κάθε αλλαγή γίνεται με σεβασμό τόσο στην παράδοση όσο και στην αδιαπραγμάτευτη ποιότητα. Έτσι σήμερα, μπορείτε να απολαύσετε μπουγάτσα με κρέμα ή με μυζήθρα, μπουγάτσα με μήλο, μπουγάτσα με κατσικίσιο τυρί και κολοκύθι, μπουγάτσα με κιμά, χορτόπιτα, χορτομυζηθρόπιτα, με ντόπιο Κρητικό, θυμαρίσιο μέλι (ή χωρίς), με ντόπιο παγωτό (ή άνευ), με κανέλλα (ή όχι) σε διάφορους συνδυασμούς και γεύσεις για να διαλέξετε όποιες σας ταιριάζουν περισσότερο.
Η διάδρομή της μπουγάτσας:
Η προέλευση της ιδέας της παρασκευής μπουγάτσας, σύμφωνα με αναφορές παλαιότερων προέρχεται από την γεωγραφική περιοχή του Βυζαντίου. Πιο συγκεκριμένα φαίνεται να προέρχεται από την Κωνσταντινούπολη, όταν ήταν ακόμα Ελληνική, δηλαδή πριν το 1453μ.χ. ,και την άλωση της «Πόλης» από τους Τούρκους. Είναι γνωστό ότι στο Βυζάντιο υπήρχε μεγάλη παράδοση στα γλυκά ταψιού αλλά και στις πίτες. Μία μορφή από αυτές τις περίφημες παραδοσιακές πίτες του Βυζαντίου λοιπόν είναι και η μπουγάτσα. Ακόμα και μετά την άλωση η μπουγάτσα εξακολουθεί να διαπρέπει, σύμφωνα με ταξιδιωτική μαρτυρία του 16ου και του 17ου αιώνα. Ο ταξιδευτής Εβλιά Τσελεμπή αναφέρει ότι στην Κωνσταντινούπολη δύο φούρνοι παρασκεύαζαν "μπουγάτσα κουρού", κιγμαλί (με κιμά), πεϊνιρλί (με τυρί) και "σαντέ μπουγάτσα" (πασπαλισμένη με ζάχαρη άχνη). Οι κάτοικοι της Πόλης δώσανε το όνομα «μπουγάτσα» ή «μπουγκάτσα», θέλοντας να εννοήσουνε πιθανώς «αλμυρή ή γλυκιά γέμιση πίτας, τυλιγμένη πολύ καλά και στεγανά μέσα στην ζύμη.». Αυτή είναι και η μία από τις πολλές βασικές διαφορές που έχει η μπουγάτσα σε σχέση με τις άλλες πίτες.
Η συνέχεια στο itrofi.gr
