Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν θυμάστε καλά τα όνειρα που βλέπετε ενώ σας έχουν αφήσει μια πολύ έντονη αίσθηση ενώ κα΄ποιος άλλος φίλος ή γνωστός σας περιγράφει τα δικά του με κάθε λεπτομέρεια;

Μια 4χρονη ιταλική μελέτη (2020-24) που διεξήγαγε η Scuola IMT Alti Studi Lucca, διερεύνησε το θέμα και δημοσίευσε τα αποτελέσματα στην επιστημονική έκδοση Communications Psychology.

Στην έρευνα συμμετείχαν περισσότεροι από 200 συμμετέχοντες ηλικίας 18 έως 70 ετών, από τους οποίους ζητήθηκε να αναφέρουν τα όνειρά τους κάθε μέρα για 15 ημέρες, ενώ φορούσαν συσκευές που κατέγραφαν δεδομένα που σχετίζονται με τη γνώση και τον ύπνο. Οι συγγραφείς έλαβαν επίσης υπόψη διάφορους παράγοντες όπως τα επίπεδα άγχους, το ενδιαφέρον για τα όνειρα, την τάση για περιπλάνηση με το μυαλό, τη μνήμη και την επιλεκτική προσοχή των συμμετεχόντων.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτοί που θυμούνταν καλύτερα τα όνειρα ήταν νεαροί σε ηλικία, με θετική στάση απέναντι στα όνειρα, των οποίων ο ύπνος χαρακτηρίζεται από μακρές, ελαφρές φάσεις. Oι ηλικιωμένοι, αντίθετα, τείνουν να βλέπουν λευκά όνειρα, δηλαδή να αντιλαμβάνονται κατά το ξύπνημα ότι έχουν ονειρευτεί χωρίς να γνωρίζουν τι. Απροσδόκητο ρόλο παίζει επίσης, η εποχή: Την άνοιξη θυμόμαστε τα όνειρα περισσότερο απ’ ό,τι τον χειμώνα, ίσως λόγω της επίδρασης περιβαλλοντικών παραγόντων ή κιρκάδιων ρυθμών.

«Η ανάμνηση των ονείρων δεν είναι αποτέλεσμα της τύχης, αλλά αντανάκλαση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των γνωστικών χαρακτηριστικών, της δυναμικής του ύπνου και της προσωπικής στάσης του καθενός μας», τονίζει ο Giulio Bernardi, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. «Το επόμενο βήμα, είναι να μελετηθούν οι παθολογικές μεταβολές του ύπνου και η πιθανή προγνωστική και διαγνωστική τους αξία» τόνισε η συντονίστρια της έρευνας Valentina Elce.