Οταν η ελευθερία του πνεύματος και η αίσθηση του μέτρου φιλοξενούνται κάτω από μια κοινή στέγη, τότε το αιώνιο ερώτημα «η τέχνη μιμείται τη ζωή ή η ζωή την τέχνη;» βρίσκει την ιδανική του απάντηση.
Μέσα από έναν κήπο, όπου θαρρείς πως τα πεύκα, οι συκιές, οι ελιές και πάρα πολλά ακόμα δέντρα και λουλούδια κάνουν πάρτι, ξεπροβάλλει ένα σπίτι που σε κερδίζει αμέσως με την αύρα του. Οπως ομολογεί και η ιδιοκτήτρια, η θετική ενέργεια που εκπέμπει ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που την οδήγησαν στην αγορά του. Εχοντας στο βιογραφικό της σπουδές στη ζωγραφική, στις εφαρμοσμένες τέχνες και στην εσωτερική διακόσμηση, διαμόρφωσε ένα σκηνικό που αντανακλά την προσωπικότητά της: ένα περιβάλλον ζεστό, με απαλά χρώματα και πλήθος έργων, τόσο δικών της όσο και άλλων ζωγράφων, που αποπνέει μια καλλιτεχνική και ταυτόχρονα ήρεμη αίσθηση.
Το σπίτι αποτελείται από ισόγειο, υπόγειο και επάνω όροφο, ενώ το γκαράζ έχει μετατραπεί σε ατελιέ και χώρο δημιουργίας και έμπνευσης της καλλιτέχνιδας. Ανεβαίνοντας τα σκαλάκια που οδηγούν στην είσοδο, το πρώτο πράγμα που τραβά το βλέμμα είναι ένα από τα έργα της, σε πορτοκαλί χρωματισμούς για να δένει με το σομόν με το οποίο έχει περαστεί το σπίτι εξωτερικά. Προχωρώντας στα αριστερά, βρίσκεται το προσωπικό «άβατο» της οικοδέσποινας, με το υπνοδωμάτιο, την γκαρνταρόμπα, το μπάνιο και φυσικά το γραφείο της. «Αυτός είναι ο αγαπημένος μου, αποκλειστικά δικός μου χώρος, αφού είναι και το μοναδικό δωμάτιο του σπιτιού που όταν φεύγω κλειδώνει», θα μας πει. Στον όροφο της κατοικίας αναπτύσσονται η κουζίνα και το σαλόνι. Με μοναδική εξαίρεση τα μπάνια των παιδιών και το δωμάτιο της κόρης, ο υπόλοιπος χώρος κυριαρχείται από παλ χρωματισμούς. Οπως μας τονίζει η ιδιοκτήτρια για τη συγκεκριμένη της επιλογή, «τα έντονα χρώματα σού δημιουργούν και έντονα συναισθήματα, με αποτέλεσμα να μην ηρεμείς. Αντίθετα τα απαλά σού προσφέρουν γαλήνη και χαλάρωση». Η κουζίνα ακολουθεί τις ίδιες διακοσμητικές συντεταγμένες, με μοναδική «παραφωνία» το μουσταρδί χρώμα των πλακιδίων που επένδυσαν το δάπεδο. Στον ίδιο όροφο προνομιακή θέση κατέχουν η τραπεζαρία και το σαλόνι με θέα στον καταπράσινο κήπο. Ενα δωμάτιο που μπορεί να θεωρηθεί υπό μια έννοια και ως χώρος έκθεσης έργων, καθώς και πολλών αντικειμένων με ιδιαίτερη σημασία για την οικοδέσποινα, όπως ένα μαρμάρινο αγαλματάκι, δώρο της αδερφής της, που απεικονίζει μια μητέρα με τα τρία της παιδιά. Η σκάλα οδηγεί στον επάνω όροφο, με τα τρία δωμάτια των παιδιών και τα μπάνια τους. «Τα παιδιά μου, δύο αγόρια και ένα κορίτσι, είναι τρίδυμα, γι’ αυτό ήταν αναγκαίο καθένα να έχει το δικό του δωμάτιο προκειμένου να αποφευχθεί το χάος που θα επικρατούσε σε διαφορετική περίπτωση.» Σήμα κατατεθέν των αγορίστικων δωματίων είναι η αγάπη για τη μουσική, με κύριους εκφραστές μια στημένη ντραμς στο ένα, μια κιθάρα στο άλλο και πλήθος από αφίσες και φωτογραφίες να καλύπτουν τους τοίχους. Τον όροφο συμπληρώνουν δύο μπάνια, ένα γαλάζιο για τους γιους και ένα ροζ για την κόρη.
Στο χώρο του ισογείου, στην άλλη άκρη του σαλονιού, που λειτουργεί ως συνδετικός χώρος της τραπεζαρίας και του πιάνου, έχει στηθεί ένα δωμάτιο που χρησιμεύει ως καθιστικό ή ξενώνας και έχει θέα στην πισίνα. Οπως σε όλο το σπίτι, έτσι και εδώ υπάρχουν έργα της οικοδέσποινας, ένα έπιπλο-αντίκα πάνω στο οποίο έχει ζωγραφίσει κάποια ρομαντικά μοτίβα, καθώς και ένας πίνακας της ζωγράφου Σοφίας Βάρη. Το δωμάτιο αυτό οδηγεί στο χώρο της πισίνας, που βρίσκεται στο πίσω μέρος του σπιτιού, η οποία ξεφεύγει από το κλασικό τετράγωνο σχήμα και υιοθετεί τη γοητεία της καμπυλωτής φόρμας. Γύρω της επικρατεί ανάλογη βλάστηση με αυτή του κήπου. Τελευταία στάση το πρώην γκαράζ και νυν ατελιέ, όπου καμβάδες, άλλοι ζωγραφισμένοι και άλλοι ακόμα αχρησιμοποίητοι, μπογιές και πινέλα γεμίζουν το «ακατάστατο», ατημέλητο δωμάτιο, εικόνα που φανερώνει το δημιουργικό «πυρετό» στον οποίο βρίσκεται η οικοδέσποινα αυτόν τον καιρό.
