Λες και «ξεπήδησε» από το μαγικό κόσμο του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, ένα σπίτι ξεπροβάλλει στο κέντρο της Κηφισιάς ασκώντας μια ανείπωτη γοητεία σε όσους το αντικρίζουν.
Κείμενο - Φωτογραφίες: Λευτέρης Μιαούλης, Κυριακή Ντοβίνου
Οταν το ζεύγος Μαγιάκου αντιμετώπισε πριν από λίγα χρόνια την πιθανότητα αγοράς του συγκεκριμένου σπιτιού σε έναν κατηφορικό δρόμο στην Κηφισιά, είχε να σταθμίσει διάφορα υπέρ και κατά. Από τη μια μεριά θα μπορούσαν να αποκτήσουν ένα σύγχρονο, μοντέρνο σπίτι, από την άλλη, όμως, το παλιό, σχεδόν ιστορικό, σαν πύργος σπίτι της Κηφισιάς με τον υπέροχο κήπο τούς είχε ήδη συνεπάρει. Τελικά υπερίσχυσε το όνειρο και αμέσως οι νέοι ιδιοκτήτες ήρθαν σε επαφή με την αρχιτέκτονα Εύα Μαυράκη, φίλη της οικογένειας, στην οποία είχαν τυφλή εμπιστοσύνη.
Η εικόνα του διώροφου, πέτρινου σπιτιού σού ανακαλεί μνήμες από τον πάλαι ποτέ ένδοξο ελληνικό κινηματογράφο. Βρίσκεται στο κέντρο του οικοπέδου το οποίο είναι μερικά μέτρα χαμηλότερα από το δρόμο, στον οποίο υπάρχει η κύρια είσοδος. Μια σκάλα με απότομη, κατηφορική κλίση, όπου έχουν διαμορφωθεί βαθμίδες με φυτά, οδηγεί στην αυλή που περιβάλλει το σπίτι. Στα αριστερά της εισόδου και στο ίδιο επίπεδο με το οίκημα έχει διαμορφωθεί ένα ανοιχτό, σκιερό καθιστικό με περιμετρικά καθίσματα, το οποίο όταν μπαίνει το καλοκαίρι και οι μπαλκονόπορτες ανοίγουν διάπλατα, λειτουργεί ως φυσική συνέχεια του σαλονιού και της τραπεζαρίας. Η αυλή συνεχίζεται και γύρω από την τραπεζαρία και περνώντας από το γκαράζ φτάνει στην πλευρά της κουζίνας, όπου έχει διαμορφωθεί μια εξωτερική τραπεζαρία που «πνίγεται» στο πράσινο. Η αρχιτεκτόνισσα φρόντισε να διατηρήσει και να αναδείξει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του παλιού σπιτιού. Με ελάχιστες εξωτερικές επεμβάσεις κατόρθωσε να το αξιοποιήσει και να το μετατρέψει σε ένα σπίτι που καλύπτει τις σημερινές ανάγκες, διατηρώντας ταυτόχρονα τις έντονες αναφορές του στην παλιά Κηφισιά. Η βασική αλλαγή ήταν η προσθήκη ενός χώρου στον οποίο βρίσκεται σήμερα η τραπεζαρία του σπιτιού. Η κατασκευή του έγινε με μια ξύλινη τζαμαρία που θυμίζει τις παλιές σκεπαστές βεράντες και ενώθηκε με το σαλόνι του σπιτιού. Προστέθηκε επίσης ένα wc και έγιναν διασκευές των παλιών μπάνιων. Τα δωμάτια βάφτηκαν με διχρωμίες, όπως παλιά, και η σιδερένια σκάλα που οδηγούσε στη σοφίτα, αντικαταστάθηκε από μια ξύλινη κατασκευή που εμπεριέχει και μια βιβλιοθήκη.
Η κουζίνα σχεδιάστηκε από την αρχή. Παρ’ όλα αυτά, οι συνδυασμοί των χρωμάτων και των κεραμικών πλακιδίων έγιναν με τέτοιο τρόπο ώστε το σύνολο να θυμίζει σε πολλά την παλιά κουζίνα του σπιτιού. Η δε θέση της είναι τέτοια που προκαλεί κάποιον να κάθεται εκεί με τις ώρες καθώς από το μεγάλο παράθυρο «βλέπει» κατευθείαν στον κήπο, ενώ ακριβώς απέξω βρίσκεται το μεγάλο τραπέζι της αυλής. Παρά τη βασική του δομή, ως δηλ. ενός διώροφου κτίσματος με σοφίτα, αναπτύσσεται σε πολλά ανισοϋψή επίπεδα, γεγονός που χαρίζει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία στο εσωτερικό του. Στο ισόγειο βρίσκονται το χολ, το σαλόνι, μια τραπεζαρία και η κουζίνα, ενώ στον όροφο οι κρεβατοκάμαρες. Η σοφίτα του σπιτιού αξιοποιήθηκε ως γραφείο του ιδιοκτήτη, με χαμηλές βιβλιοθήκες κάτω από την κεκλιμένη στέγη και φωτιστικά σώματα σαν «φεγγίτες» πάνω από το γραφείο. Η τραπεζαρία του σπιτιού είναι ένας χώρος άνετος και ευχάριστος, με παράθυρα περιμετρικά και θέα στο πυκνό πράσινο του κήπου. Η επίπλωση είναι ταυτόχρονα κλασική και χαρούμενη, σε έντονα χρώματα, και προέρχεται εν πολλοίς από το παλιό σπίτι της οικογένειας. Οι ιδιαίτερες κουρτίνες, που μελετήθηκαν ως προς το ύφος και την κατασκευή και δημιουργήθηκαν από την Ντίνα Αλεξανδροπούλου και τη Μυρτώ Δολαψάκη (DW ATELIER), συμφωνούν τέλεια με την επίπλωση και τα υπέροχα παλιά μωσαϊκά που γυαλίστηκαν και ξαναζωντάνεψαν. Στον κήπο έγιναν μικρές αλλαγές. Καταργήθηκαν μερικά πεζούλια και διαμορφώθηκε ένα πλάτωμα με χτιστό καθιστικό και μια σιδερένια πέργκολα από στύλους φωτισμού σιδηροδρομικού σταθμού. Σε νέα θέση ξανατοποθετήθηκε το παλιό, χτιστό τραπέζι με τα κεραμικά πλακάκια, διαμορφώνοντας ένα ιδανικό σημείο για φαγητό τα βράδια του καλοκαιριού. Σχεδιάστηκαν, επίσης, σιδερένια στέγαστρα και τοποθετήθηκαν για να προστατέψουν την είσοδο, την πόρτα της κουζίνας και του γκαράζ στο πίσω μέρος του κήπου. Ο κήπος είναι πραγματικά μαγικός, με τα διάφορα επίπεδά του, το μικρό σπιτάκι για τα εργαλεία, τη φυσική σκιά που προσφέρει, τα όμορφα μονοπάτια του για περιπάτους και με την αρμονική συνύπαρξη σε αυτόν άγριας βλάστησης και λουλουδιών... Κι όλα αυτά στο κέντρο της Κηφισιάς! Χρειάστηκαν να γίνουν ελάχιστες νέες φυτεύσεις, αφού πρωταγωνιστεί η παλιά βλάστηση, με το γαλάζιο να αναγορεύεται σε κυρίαρχο χρώμα των λουλουδιών.Το αποτέλεσμα δικαίωσε την επιλογή των ιδιοκτητών, οι οποίοι κατοικούν σήμερα σε ένα σπίτι που μοιάζει να βγήκε από παραμύθι και το οποίο περιβάλλεται από έναν κήπο εντελώς κινηματογραφικό. Η επιμελημένη και σοβαρή εργασία της αρχιτεκτόνισσας κ. Εύας Μαυράκη κατόρθωσε να δώσει λειτουργικότητα και λύσεις στο παλιό σπίτι, με απόλυτο σεβασμό στην ιδιαίτερη ταυτότητά του.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
