Πολυτάλαντος και δημιουργικός, ασχολείται με τη διαμόρφωση χώρων και έχει αποκτήσει εμπειρικά πολλές γνώσεις σχετικά με την αρχιτεκτονική και τα υλικά. Αλλαξε εντελώς τη διαρρύθμιση -στη θέση του σαλονιού μπήκε η κουζίνα, η κουζίνα έγινε… τζάκι, ένα υπνοδωμάτιο μετατράπηκε σε καθιστικό, ενώ στην κρεβατοκάμαρα τοποθετήθηκε μια μπανιέρα(!). Το πάτωμα στρώθηκε με λινόλεουμ σε γκρι χρώμα. Χρώμα που απλώθηκε τόσο προς τα πάνω, στη μέση των τοίχων, όσο και προς τη βαμμένη με αδιάβροχη οξειδωτική βαφή για πισίνες βεράντα, προκειμένου να μεγαλώνει οπτικά το χώρο.
Γενικότερα, το σπίτι βάφτηκε στα λευκά και στα γκρι, αφού ο Γιώργος αποφάσισε να δημιουργήσει έναν ουδέτερο καμβά, όπου το χρώμα να δίνουν τα αντικείμενα και τα έπιπλα, τα οποία είναι ένα συνονθύλευμα διαφορετικών στιλ, εποχών και… προελεύσεων. «Βρίσκω πάρα πολλά πράγματα στο δρόμο, που με μια καλή συντήρηση ή αλλαγή χρήσης γίνονται και πάλι λειτουργικά».
Λιτή είναι και η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, καλαίσθητη, ευρηματική, εκ των ενόντων : «Βάζω μερικές πινελιές ώστε να πάρει γιορτινή όψη το σπίτι, ανάβω το τζάκι, χαμηλώνω τα φώτα...». Στο ζεστό σκηνικό, καθοριστικό ρόλο παίζει και η βεράντα, όπου ξύλινες κατασκευές εμπεριέχουν γλάστρες με άπειρα φυτά. «Είναι ο μόνος τρόπος για να έχεις μια μικρή όαση στην πόλη», σχολιάζει ο Γιώργος, που επέλεξε τη συγκεκριμένη περιοχή, γιατί παρέχει τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης παντού -αλλά και λόγω προσιτής τιμής. «Εχω ενσωματωθεί πλέον στη γειτονιά», διαπιστώνει και προσθέτει: «Δεν νιώθω ανασφάλεια, δεν φοβάμαι -πιο πολύ στενοχωριέμαι να βλέπω ανθρώπους να κοιμούνται στο δρόμο, να ψάχνουν τα σκουπίδια, παρά φοβάμαι. Από την άλλη πλευρά, όσο άγριο κι αν είναι αυτό, σε κρατάει σε διαρκή επαφή με την πραγματικότητα, οπότε εκτιμάς περισσότερο αυτά που έχεις». Εξάλλου, η ευαισθησία του Γιώργου Νανούρη σχετικά με την αληθινή σύγχρονη ζωή φαίνεται και μέσα από τις παραστάσεις που έχει σκηνοθετήσει, όπως το «Εδώ», με ιστορίες μεταναστών, το «Πέτρα της Υπομονής», το «Γκρης Ηλέβεν» "Μια Νύχτα χάρισμά σου" και φυσικά την "Κατερίνα". (www. yorgosnanouris.com)
Aπό την Ντόση Ιορδανίδου Φωτογραφίες: Νίκος Αλεξόπουλος