H είσοδος βρίσκεται στο ισόγειο, από όπου μια εσωτερική σκάλα σε οδηγεί στο βασικό χώρο της κατοικίας, που χωρίζεται σε δύο επίπεδα. Το σπίτι βρίσκεται στο ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας, σε ένα παλιό νεοκλασικό του 1928, του οποίου ο πρώτος όροφος μεταμορφώθηκε, σύμφωνα με τα σχέδια της αρχιτέκτονα Ναταλία Κοκοσαλάκη, σε έναν ενιαίο χώρο με δύο επίπεδα, ενώ στην ταράτσα υπάρχει και ένα δωμάτιο για τους φιλοξενούμενους. Παντού κυριαρχούν οι λιτές γραμμές που δημιουργούν έντονες αντιθέσεις, ειδικά ανάμεσα στους λευκούς τοίχους και το σκούρο πάτωμα, αλλά και μεταξύ των κυρίαρχων σκοτεινών επίπλων και του λευκού των παραθύρων και της μεγάλης βιβλιοθήκης. Αν και πρόκειται για ενιαίο χώρο, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η κάθε λεπτομέρεια έχει μελετηθεί τόσο ξεχωριστά όσο και συνολικά, έτσι ώστε να εξυπηρετεί ένα σύγχρονο τρόπο ζωής προσφέροντας ξεκούραση σε ένα εντυπωσιακό σκηνικό.

Ο χώρος στο σύνολό του φτάνει τα 170 τ.μ., ενώ η ταράτσα απλώνεται σε άλλα 100 τ.μ. Το πρώτο επίπεδο του σπιτιού φιλοξενεί το γραφείο, το σαλόνι, την τραπεζαρία, ένα μικρό καθιστικό, την κουζίνα και ένα μπάνιο. Ο σημαντικότερος στόχος της ανακαίνισης αυτού του παλιού αθηναϊκού νεοκλασικού στο κέντρο της πόλης ήταν να αποδοθεί μια απλή καθαρότητα σε όλα τα σημεία του, να πέσουν οι τοίχοι και να ανοίξουν όσο το δυνατόν περισσότερο όλοι οι χώροι προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μεγάλο λοφτ το οποίο να θυμίζει τα αντίστοιχα ανοιχτά της Νέας Υόρκης. Ολα τα σημεία του σπιτιού ενισχύθηκαν με τα έπιπλα που επιλέχθηκαν για τον κάθε χώρο ξεχωριστά. H διακοσμήτρια, μαζί με τους ιδιοκτήτες, καθόρισε το μέγεθος και το άνοιγμα του κάθε χώρου και διάλεξε τα χρώματα και τα έπιπλα. Τα κομμάτια που επιλέχτηκαν για τη διακόσμηση αυτής της μοντέρνας κατοικίας είναι ένα mix and match από μεταχειρισμένα και καινούρια. Ετσι, μοντέλα από designer οίκους συνδυάζονται με έπιπλα που, χάρη στο μεράκι του εξερευνητή, ανακαλύφθηκαν σε μερικά από τα πιο γνωστά παζάρια της πόλης, καθώς και παλαιοπωλεία. Τα σκαμπό της κουζίνας έχουν σχεδιαστεί από τον Konstantin Grcic, το γυάλινο τραπέζι στο σαλόνι φέρει την υπογραφή του Isamu Noguchi, οι καρέκλες της τραπεζαρίας είναι σχέδιο των Charles και Ray Eames, το φωτιστικό πάνω από το μίνι καθιστικό είναι του Arne Jacobsen, ενώ η πορτοκαλί καρέκλα του γραφείου είναι του Robin Day. Οι δύο μαύρες καρέκλες στην κεφαλή της τραπεζαρίας δεν είναι άλλες από το διάσημο πλαστικό σχέδιο Ikea PS, ενώ όλα τα υπόλοιπα είναι vintage κομμάτια, όπως το χαρακτηριστικό ξύλινο τραπέζι στην τραπεζαρία, που ανήκε στη γιαγιά του ιδιοκτήτη.

H είσοδος βρίσκεται στο ισόγειο, από όπου μια εσωτερική σκάλα σε οδηγεί στο βασικό χώρο της κατοικίας, που χωρίζεται σε δύο επίπεδα. Το σπίτι βρίσκεται στο ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας, σε ένα παλιό νεοκλασικό του 1928, του οποίου ο πρώτος όροφος μεταμορφώθηκε, σύμφωνα με τα σχέδια της αρχιτέκτονα Ναταλία Κοκοσαλάκη, σε έναν ενιαίο χώρο με δύο επίπεδα, ενώ στην ταράτσα υπάρχει και ένα δωμάτιο για τους φιλοξενούμενους. Παντού κυριαρχούν οι λιτές γραμμές που δημιουργούν έντονες αντιθέσεις, ειδικά ανάμεσα στους λευκούς τοίχους και το σκούρο πάτωμα, αλλά και μεταξύ των κυρίαρχων σκοτεινών επίπλων και του λευκού των παραθύρων και της μεγάλης βιβλιοθήκης. Αν και πρόκειται για ενιαίο χώρο, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η κάθε λεπτομέρεια έχει μελετηθεί τόσο ξεχωριστά όσο και συνολικά, έτσι ώστε να εξυπηρετεί ένα σύγχρονο τρόπο ζωής προσφέροντας ξεκούραση σε ένα εντυπωσιακό σκηνικό. Ο χώρος στο σύνολό του φτάνει τα 170 τ.μ., ενώ η ταράτσα απλώνεται σε άλλα 100 τ.μ. Το πρώτο επίπεδο του σπιτιού φιλοξενεί το γραφείο, το σαλόνι, την τραπεζαρία, ένα μικρό καθιστικό, την κουζίνα και ένα μπάνιο. Ο σημαντικότερος στόχος της ανακαίνισης αυτού του παλιού αθηναϊκού νεοκλασικού στο κέντρο της πόλης ήταν να αποδοθεί μια απλή καθαρότητα σε όλα τα σημεία του, να πέσουν οι τοίχοι και να ανοίξουν όσο το δυνατόν περισσότερο όλοι οι χώροι προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μεγάλο λοφτ το οποίο να θυμίζει τα αντίστοιχα ανοιχτά της Νέας Υόρκης. Ολα τα σημεία του σπιτιού ενισχύθηκαν με τα έπιπλα που επιλέχθηκαν για τον κάθε χώρο ξεχωριστά.

H διακοσμήτρια, μαζί με τους ιδιοκτήτες, καθόρισε το μέγεθος και το άνοιγμα του κάθε χώρου και διάλεξε τα χρώματα και τα έπιπλα. Τα κομμάτια που επιλέχτηκαν για τη διακόσμηση αυτής της μοντέρνας κατοικίας είναι ένα mix and match από μεταχειρισμένα και καινούρια. Ετσι, μοντέλα από designer οίκους συνδυάζονται με έπιπλα που, χάρη στο μεράκι του εξερευνητή, ανακαλύφθηκαν σε μερικά από τα πιο γνωστά παζάρια της πόλης, καθώς και παλαιοπωλεία. Τα σκαμπό της κουζίνας έχουν σχεδιαστεί από τον Konstantin Grcic, το γυάλινο τραπέζι στο σαλόνι φέρει την υπογραφή του Isamu Noguchi, οι καρέκλες της τραπεζαρίας είναι σχέδιο των Charles και Ray Eames, το φωτιστικό πάνω από το μίνι καθιστικό είναι του Arne Jacobsen, ενώ η πορτοκαλί καρέκλα του γραφείου είναι του Robin Day. Οι δύο μαύρες καρέκλες στην κεφαλή της τραπεζαρίας δεν είναι άλλες από το διάσημο πλαστικό σχέδιο Ikea PS, ενώ όλα τα υπόλοιπα είναι vintage κομμάτια, όπως το χαρακτηριστικό ξύλινο τραπέζι στην τραπεζαρία, που ανήκε στη γιαγιά του ιδιοκτήτη. Λόγω της διαφοράς ύψους από το χώρο του καθιστικού, η κρεβατοκάμαρα προστατεύεται από ένα διάφανο γυάλινο τοίχο, ο οποίος αφήνει ελεύθερη την οπτική επικοινωνία με όλο το σπίτι, πλην της κουζίνας, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την κρεβατοκάμαρα. Στον υπερυψωμένο χώρο της υπάρχει ένα vintage κρεβάτι, δίπλα του έχει τοποθετηθεί ένα λευκό κομοδίνο του Joe Colombo και παραδίπλα, στη γωνία του ανοιχτού δωματίου, μια παραλλαγή της Diamond Chair του Harry Bertoia.

Στο ίδιο επίπεδο υπάρχει και ένα δεύτερο μπάνιο. Κατεβαίνοντας τη σκάλα της κρεβατοκάμαρας, στο κάτω πάτωμα, συναντάει κανείς μια τεράστια λευκή βιβλιοθήκη, η οποία στην πραγματικότητα είναι μια σιδηροκατασκευή, με γυμνό τον τοίχο από γκρίζο μπετόν πίσω της. Εδώ φιλοξενούνται βιβλία, λευκώματα, CDs και άλλες συλλογές αντικειμένων, όπως λευκά ξυπνητήρια ή πολύχρωμες ’60s φιάλες σιφόν, που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή σόδας. Κάτω από τη σκάλα της κρεβατοκάμαρας υπάρχει αποθηκευτικός χώρος, ενώ δίπλα ακριβώς βρίσκεται η κουζίνα, η οποία σχεδιάστηκε με μοναδικό γνώμονα τη λειτουργικότητα. Γι’ αυτό και οι ιδιοκτήτες επέλεξαν να τοποθετήσουν εκεί τη νησίδα η οποία έχει προβλεφθεί να περιλαμβάνει πολλούς εργονομικούς αποθηκευτικούς χώρους ώστε να χωρά όλες τις ηλεκτρικές συσκευές.

Κείμενο: Γιάννη Παπαϊωάννου Φωτογραφίες: Κώστας Πηγαδάς