Στις διαλέξεις του στο Μilan Polytechnic, τη δεκαετία του ’80, κατέφτανε στο αμφιθέατρο με μια μαύρη τσάντα που περιείχε μια παράξενη συλλογή – από παιχνίδια φτιαγμένα με κουτιά μπίρας από την Τεχεράνη μέχρι αλλόκοτα γυαλιά μυωπίας. Σε μια διάλεξη, όπως θυμάται η Paola Antonelli, επιμελήτρια στο ΜΟΜΑ της Νέας Υόρκης, θέλοντας να αποδείξει την «ευφυΐα» ενός σκαμνιού για άρμεγμα, πήδηξε πάνω στο τραπέζι και άρχισε να μιμείται τις κινήσεις του αρμέγματος μιας φανταστικής αγελάδας!
Σπούδασε αρχιτεκτονική και μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε στο στούντιο των δύο μεγαλύτερων αδελφών του Livio (1911-1979) και Pier Giacomo (1913-1968). Νέοι και δραστήριοι, πειραματίζονταν με την τεχνολογία που αναπτύχθηκε στον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο και συμμάχησαν με φιλόδοξους νέους κατασκευαστές. Τα δύο αδέλφια (το 1952 ο Livio αποχώρησε), καθόλη τη διάρκεια της καριέρας τους, δημιούργησαν σχέσεις εμπιστοσύνης με ιταλικούς οίκους, όπως η Flos, η Zanotta και η Αlessi, κάτι που τους έδωσε το εισιτήριο ελευθερίας για να πάρουν ρίσκα και να πειραματιστούν όσο ήθελαν.
Ο Αchille Castiglioni (1918-2002) θεωρούσε ότι το design πρέπει να έχει χιούμορ και οίστρο. Και ότι πριν σχεδιάσεις ένα νέο προϊόν οφείλεις πρώτα να εξακριβώσεις κατά πόσον είναι αναγκαίο. Συνήθιζε να λέει: «Τόσο ο σχεδιασμός όσο και το ίδιο το αντικείμενο πρέπει να εμπεριέχουν το στοιχείο της ειρωνίας. Βλέπω γύρω μου μια επαγγελματική ασθένεια – να παίρνεις τα πάντα στα σοβαρά. Ενα από τα μυστικά μου είναι ότι αστειεύομαι όλη την ώρα».
Τα best sellers του Castiglioni
Ηταν εμπνευστής εκπληκτικών φωτιστικών, όπως το Lampadina, ένα δώρο για τα εγκαίνεια της Flos στο Τορίνο. Το σκαμνί Μezzadro, είναι φτιαγμένο από κάθισμα τρακτέρ, ενώ το Sella (1957) από σέλα ποδηλάτου. Το τελευταίο προέκυψε από την επιθυμία του να κάθεται κάπου «αλλά όχι εντελώς», όταν τηλεφωνεί από έναν θάλαμο!
