Γεια σου θεια Λουκια. Πηρα το θαρρος να σου μιλησω για ένα θεμα που με απασχολει αρκετο καιρο τωρα. Πριν απο κατι μηνες αρχισα να μιλαω με ένα κοριτσι στο fb το οποιο γνωρισα φετος τυχαια. Στην αρχη όλα ηταν καλα, μιλουσαμε σχεδον κάθε μερα και φαινοταν ότι θα ειχαμε μια καλη σχεση. Ομως πριν από 3 μηνες περιπου αυτή φανηκε σαν να με αποφευγει καπως και ομολογω πως παραξευνετηκα λιγο. Όποτε την ρωτουσα αν εχει κατι μαζι μου ή απλα βαριεται μου ελεγε ότι αν ηταν κατι από αυτά θα μου το ελεγε.
Αφου το ειπα στην οικογενεια μου μου ειπαν να ακολουθησω τον ιδιο δρομο και να αδιαφορω (πιστευοντας ότι θα την κανω να με αναζητησει αυτή) αρχικα με το να μην απαντω στο τελευταιο μηνυμα που μου ειχε στειλει (εδώ οφειλω να πω ότι χωρις να ξερω αν κατι από αυτά που εκανα προτου σταματησει να ασχολειται με εμενα την πειραξε ζητουσα επανειλημμένα συγγνωμη μηπως πραγματι εκανα κατι αθελα μου και αυτη ελεγε ότι δεν τρεχει τιποτα). Ωσπου καποια μερα εστειλε σε ‘μενα και φανηκε ότι δεν συνεβη τιποτα και ότι θα γυρνουσαμε παλι στην προηγουμενη ηρεμη κατασταση. Εκανα λαθος όμως και οποιο μηνυμα εστελνα εγω μετα από αυτό εμενε αναπαντητο, όταν καποτε αποφασισα να ζητησω για πολλοστη φορα συγγνωμη και ότι θα ηταν κριμα να χαλασει η σχεση μας.
Αυτη απαντησε τοτε ότι αν ηθελε να λυθει κατι θα το ελυνε η ιδια και ότι ποτε δεν ειχαμε καμια σχεση, ειδικα μετα από καποια πραγματα που ειπα (εμεινα αναυδος όταν το ειδα αυτό και υποψιαστηκα ότι καποιος εβαλε κακα λογια σε αυτην για ‘μενα) και ότι δεν χρειαζεται να ξαναστειλω μηνυμα και να ρωτω τι συμβαινει. Μετα από καποιο καιρο με διεγραψε και από φιλο δινοντας ετσι έναν επιλογο σε αυτόν το κυκλο που ειχε δημιουργηθει.
Μετα από αυτό εμεινα με αναπαντητα ερωτηματα, βασανιζομουν συνεχως με ενοχες και δεν μπορω να την ξεχασω. Νομιζω ότι μονο εγω φταιω και εκανα λαθος μεγαλο που δεν απαντησα στο μηνυμα της τοτε. Να σημειωσω επισης ότι μου αρεσει ερωτικα και δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου μακρια της. Επισης εδινε πανελληνιες φετος δευτερη φορα και ισως να ηταν πιεσμενη. Δεν ξερω τι να κανω πλεον (αλλοι μου λενε να προχωρησω αλλα δεν είναι ευκολο) και στηριζομαι πανω σου. Ελπιζω να σε καλυψα και θα χαρω να δω τη βοηθεια σου. Ευχαριστω εκ των προτερων και συγγνωμη για το μεγαλο κειμενο!! :)
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Δημήτρη μου, είναι κρίμα να βασανίζεσαι τόσο πολύ από αυτή την υπόθεση. Η κοπέλα αυτή ουδέποτε ήταν πολύ ζεστή απέναντι σου -άσχετα αν εσύ έτρεφες ελπίδες ή επιθυμούσες το αντίθετο.
Εξάλλου, το γεγονός ότι παρεξηγήθηκε σε ανύποπτο χρόνο και δεν σου ζήτησε τον λόγο ενώ θα μπορούσε να επαληθεύσει όσα τυχόν της μεταφέρθηκαν, δείχνει ότι δεν είναι και πολύ ευθύς χαρακτήρας κι ότι απλά σε είχε αφήσει να πιστεύεις άλλα από αυτά που συνέβαιναν στην πραγματικότητα.
Επίσης, γενικότερα, το να ζητάς συγνώμη από κάποιον ενώ δεν ξέρεις ούτε καν αν έχεις κάνει κάτι το μεμπτό, δείχνει δουλικότητα και δεν είναι καθόλου κολακευτικό για το πρόσωπο σου, ενώ ταυτόχρονα σε κάνει στόχο του καθένα που θέλει να ξεσπάσει κάπου τα νεύρα του.
Λίγη περισσότερη υπερηφάνεια και αυτοσεβασμός θα σε ωφελήσουν πολύ και θα σε κάνουν πολύ πιο ελκυστικό μπροστά στα κορίτσια.
Σταμάτα λοιπόν να αυτο-μαστιγώνεσαι και ξέχνα αυτή την κοπέλα. Δεν φταις εσύ που δεν προχώρησε η γνωριμία σας. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν. Τέτοιες παρεξηγήσεις συμβαίνουν. Άλλωστε τα περισσότερα φλερτ που έχουμε στη ζωή μας συνήθως δεν προχωράνε και γι' αυτό δεν πρέπει να βιάζεσαι να επενδύσεις συναισθηματικά και να χτίζεις παλάτια στην άμμο, πριν να πάρεις κάποιες χειροπιαστές αποδείξεις ότι η υπόθεση εξελίσσεται θετικά (π.χ. να βγείτε ραντεβού και να φιληθείτε).
Τέλος, μια χαρά μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτήν, όπως έχεις ζήσει όλη σου τη ζωή μέχρι τώρα. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν είχες ποτέ κάτι μαζί της για να μπορείς να λες ότι το έχασες. Όλα ήταν στο μυαλό σου και όσο γρηγορότερα αναγνωρίσεις και παραδεχτείς την αλήθεια, τόσο το καλύτερο για σένα, αφού μόνο εσύ υποφέρεις απ' όλο αυτό!
