Θεία μου σου έχω στείλει πολλές φορές για διάφορα θέματα και ποτέ δεν πήρα απάντηση. Ελπίζω αυτή τη φορά που στέλνω κάτι διαφορετικό να λάβω απάντηση. Είμαι με το αγόρι μου 1μιση χρόνο με διάφορα σκαμπανεβάσματα στη σχέση μας αλλά είμαστε ερωτευμένοι. Πέρσυ δούλευα σε άλλη πόλη και τη μέρα του αγίου Βαλεντίνου την περάσαμε χώρια αλλά μου πήρε δωράκι και το έδωσε άλλη μέρα που πήγα στη πόλη του. Λοιπόν είμαι ευχαριστημένη από τη σχέση μου γενικά αν και με πιάνουν ανασφάλειες για κάποια θέματα του παρελθόντος που είχαμε χωρίσει και τα βρήκαμε. Δεν του αρέσουν οι συζητήσεις-μουρμούρα στη σχέση και όταν είχαμε κάποιο θεματάκι και ήθελα να μιλήσουμε δεν δεχόταν και έλεγε όλα πρέπει να κυλούν καλά και να μη συζητάμε αλλιώς καλύτερα μακρυα και αγαπημένοι.
Λοιπόν τη μέρα του αγ.Βαλεντίνου πήγα στη πόλη του να τη περάσουμε μαζί αλλά ήταν αρνητικός στο να βγούμε εκείνη τη μέρα αφου λέει δεν είναι μόνο αυτή η μέρα σημαντική να δείξεις τον έρωτα σου... Ενω εγώ πήρα δωρακι ετοίμασα εκπληξούλες αυτός τίποτα και στεναχωρέθηκα θεία μου... Διαμαρτυρήθηκα λίγο πως το φανταζόμουν αλλιώς και αυτός έδειξε να πειράζεται. Μου έλεγε σιγά το πράγμα άλλη μέρα που δεν θα το περιμένεις να σου κάνω έκπληξη κλπ και οχι να ζεις με στερεότυπα.. Τσπα η νύχτα κυλούσε και μετά του είπα να παραγγείλουμε κάτι απ εξω και είπε πως είχε φάει με τον κολλητό του θεία μου και τοτε θύμωσα ήξερε πως ήθελα να βγουμε για φαγητό δεν δέχτηκε , ήξερε πως θα με εκανε χαρούμενη να βγούμε εκείνη τη μέρα μιας και δεν πολυβγαίνουμε (βγαίναμε αλλά εδώ και 1 μιση μήνα με το ζόρι πήγαμε μια φορά να πάρουμε take away κάτι).
Λοιπόν δεν ξερω του είπα το πρόβλημα μου και αντέδρασε υπερβολικά άρχισε να σκίζει τα ρούχα του να φωνάζει και γενικα πήγα κοντά του με έσπρωξε. Τρόμαξα με τη συμπεριφορά του αυτή. Μετά δεν μου μιλούσε... Εγώ ένιωσα πολύ άσχημα ότι τον έφτασα στα όρια του γιατί κατα καιρούς ζητάω προτεραιότητα στη σχέση. Είμαστε μαζί συνέχεια και όταν για μια εβδομάδα αλλάξει αυτό του κάνω μούτρα. Ξερω είμαι και εγώ λάθος αλλά του απολογήθηκα προσπαθώ να το αλλάξω αλλά τώρα άρχισε ξανα να είναι απόμακρος. του τηλεφωνώ εγώ και δεν μου μιλάει γλυκά όπως πριν λίγες μέρες κλπ ... Του εξήγησα πως λυπάμαι που είναι έτσι και είπε θα του περάσει. Επείδη ένιωσα πως τον χάνω ξανά άρχισα να γίνομαι σπαστική πάλι.
Τι να κάνω? Που είναι το δικό μου λάθος και που το δικό του? Γιατί αλλαξε απέναντι μου? Και τι μπορω να κάνω να γυρίσω την κατάσταση? Ξέρω πως φοβάται την πίεση… Όσο πιέζω τόσο ξεγλιστρά όπως οι περισσότεροι άντρες, Να σημειώσω πως είναι 32 και εγώ 23 και είναι χρήστης χόρτου. Το έκοψε ένα διάστημα και είπε πως το έκανε και για μένα γιατί το έμαθαν οι δικοί μου και είχαν πρόβλημα και ηταν κ αυτός λόγος που χωρίσαμε και είπε θα το ελαττώσει έστω αν και μετά το έκοψε σταδιακά…Τώρα έμαθα το ξανάρχισε και απορώ γιατί? Από τότε νομίζω δεν θέλει να βγαίνουμε κλπ. Θέλω τη γνώμη κάποιου τρίτου Λουκία μου σε παρακαλώ.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Εβελίνα μου, λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω με την απάντηση μου, αλλά οφείλω να σου πω ότι με τον φίλο σου δεν είσαστε πλέον στην ίδια σελίδα όσον αφορά στη σχέση σας και καλό θα ήταν να κάνατε τουλάχιστον ένα διάλειμμα.
Αυτά περί στερεότυπων είναι φτηνές δικαιολογίες για κάποιον που απλά δεν έχει όρεξη να επενδύσει σε μια σχέση. Αν πράγματι πιστεύει κάτι τέτοιο δεν δικαιολογείται γιατί σου είχε πάρει δώρο πέρυσι. Το ίδιο ισχύει και για τα σχόλια περί "μουρμούρας".
Φυσικά δεν είναι καλό να συζητάς συνέχεια τα υποτιθέμενα προβλήματα μιας σχέσης αλλά θα πρέπει να είσαι σε θέση να εκφράσεις ελεύθερα τις επιθυμίες σου και τις προσδοκίες σου από τον άλλον και να γίνεσαι σεβαστή και αποδεκτή, αφού ο σύντροφος οφείλει να νοιάζεται για την ικανοποίηση και την ευτυχία σου. Εννοείται ότι την ίδια κατανόηση και καλή διάθεση θα πρέπει να δείχνεις κι εσύ απέναντι σ' εκείνον. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται "επικοινωνία" και αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους για κάθε υγιή σχέση, μαζί με την αφοσίωση, την αμοιβαία εμπιστοσύνη και τον ερωτικό πόθο.
Όμως στην περίπτωση σας δεν υπάρχει ούτε επικοινωνία, ούτε αμοιβαία δέσμευση -και πιθανόν ούτε εμπιστοσύνη, χωρίς να φταις εσύ- παρά μόνο η απαίτηση του τα πράγματα να γίνονται με τον δικό του τρόπο και μόνο, χωρίς δεύτερη συζήτηση. Αν αυτό που μένει λοιπόν είναι μόνο ο πόθος, δεν βλέπω τον λόγο γιατί να επιμένεις σ' αυτή τη σχέση που δεν σε κάνει ευτυχισμένη.
Τα υπόλοιπα περί χόρτου, είναι απλά ένας ακόμη τρόπος για εκείνον να εκφράσει ότι δεν ενδιαφέρεται πια για σένα όπως ενδιαφερόταν παλιότερα και είναι μια δευτερεύουσα ένδειξη.
Τώρα ως προς το γιατί συμβαίνουν όλα αυτά δεν μπορώ να το ξέρω. Πιθανολογώ όμως ότι οι δυο σας δεν είσαστε στην ίδια φάση ζωής και σίγουρα δεν έχετε τα ίδια όνειρα και τις ίδιες προσδοκίες για το μέλλον σας, κάτι που κάνει τη συνέχιση της σχέση σας απλά βασανιστική και για τους δύο.
Καιρός λοιπόν να βάλεις ένα τέρμα σε όλο αυτό ή τουλάχιστον, όπως σου είπα και στην αρχή να κάνεις ένα διάλειμμα από αυτή την αρρωστημένη κατάσταση μέχρι να δείτε τις στ' αλήθεια θέλει ο καθένας σας από τη ζωή του κι από τον άλλον. Για την ώρα πάντως, δεν φαίνεται να είναι το ίδιο πράγμα.
