Καλησπέρα. Είμαι 52 χρονών, παντρεμένη με την πρώτη μου σχέση και μητέρα 2 παιδιών. Ήμουν πάντα πιστή σύζυγος και αφοσιωμένη μητέρα. Όμως ο άντρας μου δεν μου δίνει συναισθηματική ούτε σεξουαλική κάλυψη. Ποτέ δεν μου έδινε αρκετή, τώρα χειρότερα. Δείχνω σχεδόν 10 χρόνια νεότερη, είμαι στην καλύτερη επαγγελματική μου φάση, ο περίγυρός μου με σέβεται και με εκτιμά ιδιαίτερα. Νιώθω ότι κυριολεκτικά λάμπω, αλλά ο άντρας μου δεν συγκινείται. Κλείνεται στις ανάγκες του και δεν μου δίνει σημασία. Το σεξ είναι πια δύσκολο γι αυτόν, αλλά έτσι κι αλλιώς ήταν πάντα προβληματικό ανάμεσά μας. Έμεινα πιστή όλα αυτά τα χρόνια, σε έναν άντρα που ούτε καν τον ένιωθα όταν ήταν μέσα μου. Τόσο ήταν το συναίσθημά μου για αυτόν. Μεγάλωσα 2 εξαιρετικά παιδιά, ένα σοβαρό σπιτικό. Τώρα; Νιώθω μεγάλη έλξη για έναν παντρεμένο επίσης συνάδελφο και νομίζω το δικαιούμαι. Θέλω να νιώσω πάλι γυναίκα, να δοκιμάσω το σεξ με κάποιον άλλο, όσο είμαι ακόμη σε θέση να αρέσω. Δε νιώθω για τον άντρα μου τίποτε πια, εκτός από ανθρώπινο ενδιαφέρον. Εγωιστικό; Άτιμο; Η διάψευση της εικόνας μιας κυρίας; Δε νιώθω ότι θέλω να κάνω κάτι ανήθικο. Έχω τρελαθεί; Ή είναι απλώς η μέση ηλικία; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Εύα μου, αντιλαμβάνομαι ότι δικαίως είσαι πικραμένη και θυμωμένη όμως το αν είναι ηθικό ή όχι το να προχωρήσεις σε μια εξωσυζυγική σχέση δεν χρειάζεται να στο απαντήσω αφού μπορείς να το καταλάβεις και μόνη σου αν αντιστρέψεις υποθετικά τους ρόλους με τον άντρα σου...
Ωστόσο, δεν θα κάνω εδώ τον θεματοφύλακα της ηθικής και δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι ότι είσαι σε έναν προβληματικό γάμο κι ότι θα πρέπει να το συνειδητοποιήσεις και να πάρεις μια απόφαση για το τι θέλεις για τον εαυτό σου στο μέλλον. Βλέπεις, όπου κι αν οδηγήσει το ρομάντζο με τον συνάδελφο εσύ μπορεί να επιβεβαιώσεις τη θηλυκότητα σου αλλά το πρόβλημα με τον γάμο σου όχι μόνο δεν πρόκειται να λυθεί αλλά θα γίνει και χειρότερο.
Γιατί θα συμβεί αυτό; Αν υποθέσουμε ότι αυτό το ειδύλλιο προχωράει και δημιουργήσεις μια παράλληλη σχέση με τον συνάδελφο, η ασφυξία που νιώθεις με τον σύζυγο σου θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη και το πιθανότερο είναι ότι θα θέλεις να χωρίσεις. Αν ο συνάδελφος αποφασίσει κι εκείνος να χωρίσει, τότε ας πούμε ότι έχει καλώς –αγνοώντας τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν στο εργασιακό και ευρύτερο οικογενειακό σας περιβάλλον από αυτή την εξέλιξη και παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι μια σχέση που δημιουργείται στα συντρίμμια ενός χωρισμού δεν ξεκινάει και με τις καλύτερες προϋποθέσεις.
Αν πάλι ο συνάδελφος δεν έχει καμιά πρόθεση να χωρίσει τη γυναίκα του -όπερ και πιθανότερο- θ' αρχίσεις να υποφέρεις διπλά τόσο στην παράνομη σχέση σου, όσο και στον γάμο σου και η ανάγκη να πάρεις επώδυνες αποφάσεις θα γίνει ακόμα πιο επιτακτική.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι το ειδύλλιο με τον συνάδελφο δεν προχωράει καλά για οποιονδήποτε λόγο. Αν ας πούμε εκείνος χάσει γρήγορα το ενδιαφέρον του για σένα ή αποδειχτεί ότι αντιμετωπίζει επίσης σεξουαλικά προβλήματα ή για οποιονδήποτε λόγο δεν πάρεις την επιβεβαίωση που ζητάς από εκείνον πάλι θα ξαναβρεθείς στο σημείο που είσαι τώρα αλλά με την επιβάρυνση των ενοχών απέναντι στον άντρα σου που θα κάνει την απέχθεια σου για εκείνον να μεγαλώσει.
Οπωσδήποτε δεν είναι εγωιστικό να επιθυμείς μια ολοκληρωμένη και σεξουαλικά ικανοποιητική σχέση, πόσο μάλλον όταν έχεις εκπληρώσει το "καθήκον" σου παρότι ένιωθες ανικανοποίητη μέσα στον γάμο σου όλα αυτά τα χρόνια. Όμως, αν πραγματοποιήσεις τα σχέδια σου όπως τα έχεις στο μυαλό σου ως έναν βαθμό θα ακυρώσεις όλη αυτή την προσπάθεια που έχεις καταβάλει και το χειρότερο, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα αποκομίσεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς.
Συνεπώς, αφού η παρόρμηση για να εκτονώσεις τη σεξουαλική σου ενέργεια και να επιβεβαιώσεις τον εαυτό σου δεν θα σε κάνει περισσότερο ευτυχισμένη -εκτός από μια προσωρινή ικανοποίηση που πιθανόν να πάρεις- θα πρέπει να βρεις το θάρρος να αντιμετωπίσεις κατάματα το πρόβλημα που υπάρχει στον γάμο σου πριν απ' οτιδήποτε άλλο, χωρίς να σε ενδιαφέρει η "εικόνα" σου ή η γνώμη του κόσμου.
Πιο συγκεκριμένα πιστεύω ότι θα πρέπει να μιλήσεις ειλικρινά με τον σύζυγο σου και να του πεις ότι δεν είσαι ευτυχισμένη εδώ και πολύ καιρό κοντά του κι ότι θέλεις να αλλάξουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα καθώς δεν είσαι διατεθειμένη να συνεχίσεις να ζεις με τις ίδιες συνθήκες.
Φυσικά, αυτή η κουβέντα ή μάλλον οι κουβέντες –γιατί αποκλείεται να εξαντλήσετε το θέμα σε μία και μόνη συζήτηση- δεν έπεται ότι θα φέρει καμιά κοσμογονία στον γάμο σου. Όμως υπάρχει η πιθανότητα να ξυπνήσει το ενδιαφέρον του άντρα σου για σένα, όπως και υπάρχει η πιθανότητα να οδηγήσει τελικά σε μια συναινετική απόφαση για χωρισμό ή "ελεύθερη συμβίωση". Όπου κι αν οδηγήσει ωστόσο, η θέση σου θα είναι δηλωμένη και ξεκάθαρη και θα μπορείς πλέον να πορευτείς όπως νομίζεις καλύτερα, αλλά χωρίς να κρύβεσαι και χωρίς να κοροϊδεύεις κανέναν και πρώτα απ' όλα τον ίδιο σου τον εαυτό.
Εν κατακλείδι, όσο κι αν "ξεχαρμανιάσεις" από μια εξωσυζυγική περιπέτεια το όφελος θα είναι πολύ μικρό και δεν θα μπορέσει να αντισταθμίσει το πρόβλημα σου το οποίο θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο. Αναγνώρισε λοιπόν ότι ο γάμος σου πνέει τα λοίσθια και κάνε μια έστω ύστατη προσπάθεια για να τον σώσεις. Βέβαια, θα ήταν καλύτερα να είχες προβάλει τις αξιώσεις σου από τον σύζυγο σου πολύ νωρίτερα πριν η δυσαρέσκεια συσσωρευτεί και φτάσεις να νιώθεις τόσο ψυχρά απέναντι του, αλλά δεδομένου ότι δεν ήρθαν έτσι τα πράγματα τουλάχιστον σώσε την αξιοπρέπεια σου όσο την έχεις ακόμα.
